خواب

در باغ خوشی راه رفتم
آمدکمک من یار خوبان
در پناه او پناه گرفتم
هستی و نجاتم خدای خوبان

گفتم ز کجا می آیی ای یار؟
گفتا از دامن گل بهشت ستار

آمد کمکم  که غم تمام است!!!
ناگه زخواب شدم بیدار
هی زیر لبم تکرار تکرار
آمد کمکم که غم تمام است!!!
دیدم آه و صد افسوس که خواب است

سروده شده سال ۸۵
با اندکی ویرایش برای سایت محترم شعر ناب
ستار:اسم خداوند و‌کاربرد آن برای هماهنگی بیشتر قافیه
درباغ خوشی راه میرفتم راه رفتن اشاره: به خود شاعر دارد که درمحیط بیرون بخاطر معلولیت از وسیله کمکی(واکر )استفاده میکند و درخواب خیلیی راحت راه میرفت و خدا اومد کمک شاعر و شاعر از خواب بیدارشد
و می بیند رویا وخوابی بیش نیست
شعری که در آستانه ۲۱ سالگی سروده شد اون موقع خیلی

  دوست داشتم خوب بشم ولی بشخصه میتونم بگم در دل معلولیت فرصت هارو کشف کردم برام مهم نیست آنچه که مهم هست ذهن درست و دید باز هست باذهن درست حرکت میکنم به جلو نه پا و دست