برای اصفهان

من و سکوت
اتاق تاریک
خیره به سقف
دستم صفحه کلید
گوشی را نشانه می گیرد
آرام نوازش میکنم
شور وشوق کلمات
در اول صبح
درحیات خلوت ذهنم هویدا

هوای نصف جهان  روبه پاییز
کلمات رقص کنان 
آهنگ خوش آمدگویی
می نوازند
من عاشقانه
تکرار میکنم





فرهنگ
هنر
ادب
کلیسا
جُلفا
وروشنایی اصفهان درشب
پارچه ی مخمل سیاه نگین کاری شده
به تماشا بنشین
وگذر عمر ببین
کنار  سی وسه پل خشکیده و بی آب
که دیگر نبض عشقش
روبه خاموشیست
آخرچرا؟؟
#فریال_امینا
۱۸ شهریور۰۳
برای اصفهان