روزگاری بود

درود بزرگوار
بسیار زیبا و خاطره انگیز بود
مبین مشکلات جامعه

این غزل نیز زیبا بود 👌
درود بر شما

زیبا و دلنشین

سلام و عرض ادب جناب راوی بزرگوار
اکر اشتباه نکنم، این غزل را به تازگی سروده اید.
زبان این غزل بسیار روان و قابل فهم برای مخاطب امروزی است.
زیبا سرودید

درود برشما جناب حاجی پوری گرامی زیبا بود
قلمتون نویسا 🌺🌺❤️❤️

چه زیبا و از دل اومده این شعر
خدا قوت جناب حاجی پوری

راویا از خود ببین ، دلبر جدا شد ، گو چرا؟
دل ببستی بر مغیلان ، عشق شد بیگانه ای

راویا من گویمت بر ما چنین غم را چرا
از حریم هم چنین تفریق وکندن چاله ای

در خیال از خویش بودن چون الهت را فقط
در اجابی گنج قارون بر دگرها فاله ای

مست در احوال بودن گر نباشد محتسب
کی بران غمدیده در اطراف خود را چاره ای

بر دگرها گر نما شد شاید انگشتی به کَر
برخودی اما گر انگشتی نیازت شانه ای

بر دل تیمار خود کی بوده حقی یا عدو
بردر خویشانِ خود سالی به یاغی دایه ای

گوش بر هل من که ناصر بوده رابامومِ تر
دورگرفرسنگ ها انجا به دادَش پایه ای

بریقین لازم که باشد ما زاو دائم خطر
آنکه عمری شد گذر ازیک خطر را ناله ای

ای بر این اسباب نیکی با ریا لعنت که ما
می دهیم هرجا اگر تزویر باشد مایه ای

با تقدیم 🌹🌹🌹
روح اله سلیمی

جناب حاجی پوری عزیز
اگر اشتباه نکنم باسمنج در تبریزه
و این یعنی یک شاعرتورک زبان بااین توان عالی
ایا تاکنون شعر تورکی منتشر نکردید اینجا یا بنده سعادت نداشتم
لطف الیین هردن ده بیر تورکی شعر پایلاشین 🌹🙏