به شبان

درود بزرگوار
جالب و زیبا بود
موفق باشید

درودبرشما
زیبا قلم زدید

بسیار عالی
درود بر شما

درود بر جناب استاد حاجی پوری گرامی
غزلی بسیار زیباست
شاد و سلامت باشید

قلمتون سبز
پایدارواستوارباشید
شاعربزرگوار
درود درود درود

سلام و درود
شبستان جان تان نورانی و عطرآگین

سلام و درود و عرض ادب، خداقوت،
لطفاً با سرایش سروش هایی زیبا و ناب، در گسترش این گونه ی پیشرو، مددکار باشید!
فراوان سپاس
تقدیم تان:

سروش1
آن زمان، سوژه را نمی دیدم

از طراوت، گلی نمی چیدم

عجیب بود

از کنار نسیم، رد می شدم و

بوی درود آسمان را نمی شنیدم

حالا چه کنم؟!

آرامم نمی گذارد

آرامم نمی گذارند

هجومِ

آرامشِ

سروش های

عاشق.

سروش 2

مست ساغر به دست(!) مستم کن!

بی غم از بُرد و از شکستم کن!

برنَدار از سرِ دلم دستت!

دوست(!) بر دوست(،) پای بستم کن!

مست ساغر به دست نیلوفر(!)

مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)


(سروش: گونه ای از شعر پیشرو، اصالتاً برای کوتاه سرایی و برپایه ی همانندگریزی در لَخت پایانی.

شعر پیشرو: آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو، دارای گونه هایی همچون
سه گانی، سروش، سه گلشن، شعر سبز یا چندآهنگ و شعر تک.

مکتب ادبی نورگرایی:
مکتبی نوپا و بومی، برپایه ی
ترسیم طبیعت و سنت با قلم موی معنویت بر بوم پسامدرن)

سلام و عرض ادب بزرگوار
زیبا سرودید.
گرچه اجازه نقد نفرمودید، اما سربسته عرضی داشته باشم.
ردیف در شعر بسیار حساس است. یعنی باید به گونه ای انتخاب شود که نتوان واژه دیگری را به جای آن برگزید و در واقع باید یاورِ محتوای کلی شعر باشد.