وزن: فَعَلاتن فَعَلاتن فَعَلاتن فَعَلَن
شده هر لحظه که کارش غم آهــی دل من
چو که بازانده خودش را به نگاهی دل من
به شب تار شود خون چو به میـــدان نبرد
بشـــــود زخمـــی غمها و ســیاهی دل من
بزند بـــرق ســپهـــر و به ســـماواتِ دلـــم
نگــران هســـت نباشد چو پــگاهی دل من
به ره افـــتاده که طوفان ببرد رُز به خزان
شده بیچاره کــــجا دیده رفـــاهی دل من
بِکَند ریشـــۀ گل هـــرزه علـــف در دل باغ
به هراس است بیفتـــد به تبـــاهی دل من
به بلا آمــــده سیــلــی بکنـــد غـــــرق دلم
به ره عشـــق چرا بر لب چـــــاهی دل من
شده خورشید و مه و مهــــر بر او لیلۀ تار
زغم آورده به چشم آب سیــــــاهی دل من
به سحرگاه غم از ســــوی غمســــتان بدمد
بخــورد جـــــام هلاهل به گنــاهــی دل من
اگر عاشـــــق بکشـــــد زجر خیـــــالی نَبُود
بکشـــد بدتر از این گاه و بــــگاهی دل من
دل راوی چـــو ببیــــند تش بالاتر از ایــــن
نســـراید بجـــز از عشــــق، گواهی دل من
جالب و زیبا بود