باخت از پی باخت

رنگی نگاهش
        پس از سالیانی غمبار
                  سراب چشمه‌ی امید بود
و گرمی صدایش
           جوانه‌ی طلوع سپید
         که اغواگرانه بر من تاخت از پی تاخت!
چه می‌دانست این دل
       که آتشفشان خفته را
          به نوایی سنگ می‌زند
 و فورانش را از دور
            به تماشا می‌نشیند
                   ودوباره  باخت از پی باخت!
         
ماجد 1401/04/18