کُفر لب

من به کفر لبت ای شیخ! گرفتار شدم
ناله ی شِرکِ تو بشنیدم و بیدار شدم
فارغ از دل شدم و در پی یاحق هایت
دام این کفر تو افتاده ز کفّار شدم
پنبه ی خلق به ناحق زدی اما منِ خر
پی یاحقِّ تو حلاجِ سرِ دار شدم
باخدا بودم و من بنده یزدان بودم
تا شدم پیرو تو رهبر کفار شدم
فارغ از خطبه و عمامه و دستار خطیب
خطبه رانِ خرِ عمامه و دستار شدم
‌مثل هدهد شدی از اول رَه رهبر من
من ولی گمشده ی راهِ پر از خار شدم
پی خال لب هر یار به چشمی بیمار
من گرفتار تبِ چشمِ تو بیمار شدم
کوس پیکار به پا گشت و در این جبهه ی خون
تو شدی ساغر و من ساقی پیکار شدم
گرچه رفتی و لب و خال و غزالان رفتند
من گرفتار خر و روبه و کفتار شدم
.