برقصا

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بود

سلام قطعه ی شما مرا به یاد این اثر مرحوم مولانا اعلی الله مقامه الشریف انداخت به واقع ایشان چها که نکردند درین غزل عرشی

آمد بهار ِ جان‌ها ای شاخ ِ تر به رقص آ
چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر! به رقص آ

ای شاه ِ عشق‌پرور مانند ِ شیر ِ مادر
ای شیر! جوش‌در رو، جان ِ پدر به رقص آ

چوگان ِ زلف دیدی، چون گوی دررسیدی
از پا و سر بریدی، بی‌پا و سر به رقص آ

تیغی به دست، خونی، آمد مرا که: چونی؟
گفتم بیا که خیر است! گفتا: نه! شر! به رقص آ

از عشق، تاج‌داران در چرخ ِ او چو باران
آن جا قبا چه باشد؟ ای خوش کمر به رقص آ

ای مست ِ هست گشته! بر تو فنا نبشته.
رقعه‌ی فنا رسیده، بهر ِ سفر به رقص آ

در دست، جام ِ باده، آمد بُتم پیاده
گر نیستی تو ماده، ز آن شاه ِ نر به رقص آ

پایان ِ جنگ آمد، آواز ِ چنگ آمد
یوسف زِ چاه آمد، ای بی‌هنر! به رقص آ

تا چند وعده باشد؟ وین سَر به سجده باشد؟
هجرم ببُرده باشد دنگ و اثر به رقص آ

کی باشد آن زمانی، گوید مرا فلانی:
کای بی‌خبر! فنا شو! ای باخبر! به رقص آ

طاووس ِ ما درآید و آن رنگ‌ها برآید
با مرغ ِ جان سراید: بی‌بال و پر به رقص آ

کور و کران ِ عالَم، دید از مسیح، مرهم
گفته مسیح ِ مریم: کای کور و کر! به رقص آ

مخدوم، شمس ِ دین است تبریز رشک ِ چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ

درود خانم اسلامی گرامی
ز جهان جز خرابات نمانده
بر خرابات برقص آ
جام و سبو هر دو شکسته
بی باده و مست...

خوشحالم که باز شعری از شما شاعر توانا میخونم
زنده باشید

درود برشما

درود بانو

سلام و درود

بسیار زیبا بود

مانا باشید

درود بر شما
جذاب بود 👌
خوشمان آمد

قلمت را تو برقصا به خرابات مغان