ای یار بیا

درود برشما
جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را
حافظ
اگرچه حق با شماست که رباعی حکمت آمیز است،اما بسته به طبع شاعر،اینکه چه به قلم آید

درود بر برادر خوشرو
ارادت

درود بر خانم حسین زاده،ادیب عزیز و ارجمند
تکواژهایِ زیر به پاسِ پیشینه‌شان در پارسیِ میانه می‌توانند هم هجایِ کوتاه و هم هجایِ بلند بسازند:
میانجیِ «ـِـ» (کسره‌یِ اضافه)
میانجیِ «و» (حرفِ ربط conjunction در همپایگیِ زنجیره‌ای copulative coordination)
میانجی‌ها و ضمیرهایِ پرسشیِ که، چه و چون
تکواژهایی که به واکه‌یِ «ـه» پایان بیابند (به پاسِ پسوندِ «ـَک» در پارسیِ میانه)
ضمیرِ شخصیِ «تو»
شماره‌یِ «دو»
جدایی از این
زنحیره‌یِ «کوتاه - کوتاه» را می‌توان به «بلند» دگرگون کرد
(اختیاراتِ شاعری)

البته جدایی از متن بالا پیشنهاد شما هم زیباست،مرحبا👏🏻

درود
ممنون از شما
عمرتان مستدام