آشفته

نفس شروع زندگیست
عشق قسمتی از زندگیست
اما دوست خوب قلب زندگیست
ممنونم بانوی بزرگوار و مهربان

من
از میان واژه‌های زلال
« دوستی » را برگزیده‌ام،
آن‌ جا که
برف‌ های تنهایی
آب می‌ شوند
در صدای تابستانی یک دوست
بسیار سپاس گذارم از شما استاد عزیز

من دلم می‌خواهد
خانه‌ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوستانم بنشینند آرام
گل بگو، گل بشنو

هر کسی می‌خواهد
داخل خانه پر مهر و صفا مان گردد
یک سبد بوی گل سرخ به ما هدیه کند
شرط وارد گشتن
شستشوی دل ها
شرط آن
داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

به درش برگ گلی می‌کوبم
روی آن با قلم سبز بهار
می‌نویسم:

ای یار
خانه دوستی ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر
خانه دوست کجاست
بسیار ممنونم استاد عزیز

دو چیز هیچ وقت از یاد آدما نمیره:
دوستای خوب و روزهای خوب
یه چیز هم هیچ وقت از دل آدم نمیره
روزهای خوبی که با دوستای خوب گذشت
خیلی ممنونم شاعر عزیز و مهربان

سلام به بانوی عزیز و استاد مهربونم
آرزو میڪنم
بهترین معـمارِ
زندگیتـ بـاشی
سـتونِ خانـه ات همـه
ازعشق و برڪت
ســقفِ خـانـه اتـ بلـوری و شـفاف
فـضای خـانـه ات
همیشـه پـُراز مـهر بـاد

سلام و درود خیلی خیلی ممنونم از شما بزرگوار

دلت آبی تر از دریا رفیقم
به کامت شادی دنیا رفیقم
الهی دائما چون گل بخندی
شب و روزت خوش و زیبا رفیقم

سلام و درود متشکرم شاعر گرانقدر