سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 8 ارديبهشت 1403
    19 شوال 1445
      Saturday 27 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        شنبه ۸ ارديبهشت

        پنداشت سهل

        شعری از

        موسی شریفی

        از دفتر شعرناب نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰ ۲۱:۴۵ شماره ثبت ۱۰۴۳۳۶
          بازدید : ۱۴۱   |    نظرات : ۴

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر موسی شریفی

        و چه زیبا شوقی،
        داشت پیری که پر از مردن بود
        من از او پرسیدم
        این چنین شوق کجا آوردی، 
        و جوابش این بود
        پیر با خنده ای بی دندانش
        که در این زمانه ایِ مهر طلب
        مهر دادم 
        ولی در عجز نبودم که دهند مهرم باز
        من جهان را میکنم خالی رها
        بهتر آن است که دست بردارم 
        که کنم دلی پر از جورُ و جفا
        پیر می‌گفت
        که به من داده شده یک عمری،
        که اگر صبح تا شب 
        بزنم بر سر خویش
        که چرا به یک جهان پر عبث آمده ام 
        و مقاومت بورزم بر آن، 
        بیشتر میشود عمرم طولانی
        من به آگاهی خویش 
        میزنم خنده به لب
        و گذر میکنم از سختی ها 
        و به این فلسفه دلخوش هستم
        هر چه باید رخ دهد رخ میدهد
        تو اگر میبنی
        که به آسانی یک غنچه دلم شاد شده
        بهر آن است که حافظ گفته
        «حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
        بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم»
        من که در تجربه هایم به خودم حاصل شد
        که اگر تلاش کردم
        و نشد وا گره ای
        بعد از آن دیگر تقلا نکنم
        چون تقلا میکند
         گره ام را کورتر
        «زندگی گاه شده است خوش نیاید به مزاق»
        پس چه خوب است 
        که دست از سر جنگ برداریم
         و فقط شاهد و ناظر باشیم
        که تداوم بخش است رنجی را
        گاهی اوقات
         همه اصرار ها
        همه ای حرف دل پیر همین بود 
        که خیام،قبلا 
        با زبان شعرُ وایجاز
        سرودش قلبا
        «چون عاقبتِ کار جهان نیستی است
        انگار که نیستی چون هستی خوش باش»
        ۲
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        دوشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۰ ۱۸:۵۸
        درود بزرگوار
        آموزنده و زیبا بود خندانک
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۰:۵۶
        سلام
        زیبا سرودی بود
        قلمتون سبز
        شاعر بزرگوار
        درود درود درود
        محمد علی رضاپور
        چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۰:۲۳
        سلام و درود
        روزگارتان پر از مهر ناب خدا خندانک
        محمد علی رضاپور
        چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۰:۲۳
        سلام و درود و عرض ادب
        لطفاً با سرایش در گونه ی زیبای شعر سروش و قرار دادن سروش های زیبایتان در صفحه ی اصلی این پایگاه ادبی،
        به گروه سروش سرایان بپیوندید و
        در گسترش این گونه ی زیبا، مددکار باشید!

        سروش هایی تقدیم تان:

        زیرگونه های شعر سروش

        قالب یا گونه ی شعری سروش به دلیل باز و انعطاف پذیر بودن زیاد خود و پذیرش شیوه های در پیوند با شعر سنتی و شعر نو، به شکل ها و زیرگونه های زیادی قابل کاربرد است، مانند سروش قافیه مند پایان کوتاه: باغبانا! هَرَس نمودن، به/ از تبرها، به دور بودن، به/ غزلی جنگلی شنودن، به/ شاخه ها را به مهر سودن، به/ قهر و کین، هراس آرد./ (علی سیاوشی)

        سروش مسمطی کوتاه: هجر را انتظار می داند/ گرد ره را سوار می داند/ جبر گل را هَزار می داند/ غنچه ی بوسه در لبم پژمرد./ (شهاب‌الدین شجاع)

        سروش مسمطی پیوسته (دارای چند بند با لَخت پایانی بدون قافیه): یکی از بندهای این زیرگونه از شعر سروش به عنوان نمونه: غم هجران، تمام خواهد شد/ نوبت التیام خواهد شد/ روزگاری به کام خواهد شد/ سحری را اگر قیام کنی./ (علی معصومی)

        سروش دارای وزن آزاد: هر چه می گفتم از عشق، زبانت انکار می کرد/ بی جهت، چشمانت زبان انکار را تکرار می کرد/ وقتی از این زبانه ی آتش دلت استغفار می کرد/ دل رسوا/ همیشه/ بر دارِ تماشا است./ (حامی شریبی)

        سروش پایان کوتاه بی قافیه: باشد! از شهر بی گل و بلبل/ باشد! از کوچه‌های بی لبخند!/ باشد! از خانه های بی ایمان/ ما گذشتیم./ (محمدعلی رضاپور)

        سرایندگان شعر سروش

        تعدادی از سرایندگان ایران، افغانستان و تاجیکستان به سرایش سروش، روی آورده اند که(به ترتیب حروف الفبا و از نام کوچک) عبارت اند از:

        ایمان اسماعیلی (راجی) ،
        حامی شریبی،
        حبیب رضائی رازلیقی،
        حیات الله پایانی،
        سمیه خوشرو (شبنم)،
        شهاب الدین شجاع
        (از تاجیکستان)،
        طارق خراسانی،
        طاهره حسین زاده(کوهواره)،
        عادله ملائکه یارا،
        عبدالوارث قاسمیار(از افغانستان)،
        عزیز سنگین(از تاجیکستان)،
        علی سیاوشی،
        علی معصومی،
        عيسی غفوری شِبرِه
        (در سروش های تبری یا مازندرانی)، محمد صدوقی،
        محمد علی رضاپور (مهدی)،
        میثم مرادی
        و غیره.
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0