ملولم بت شکن

ملولم بت شکن، ساقی تو را عاشق شدم دیگر

به دل افروختم ای ساقی، شبی دیوانه ای بنگر

به حول و قوّت ای ناجی، اگر اندیشه ای دارم

حضور مَحملِ طوقی، پناه بردم در این سنگر

شبا هنگام مهمانی، بخوانم جانب یزدان

حلول نور خورشیدی، گذارم گوشه ای لنگر

اگر مُردم، اگر باقی، درست کار می مانم

نباشد بین ما فرقی، حساب من، تو را دیگر 

تو اسمائیلی، اسحاقی، تو برهانی در این قرآن

تو تشویقی، تو مشتاقی، چو من معلولِ عصیانگر

کجا در حال اتراقی، مرا زخمی است در این سینه

اگر من مستم ای ساقی، چنین بیهودگی ننگر

که قدرم را تو میدانی، اگر من مرد هوشیارم

که قدر زَر تو میدانی، اگربیند زری، زرگر

مرا باشد اگر فانی، تو دنیای دگر داری

می ترسم از آن زانی فرار از جنگ طغیانگر

مرا ظلم و تو احسانی، زِ احسان گر مرا لایق

اگر برقی، اگر غرقیم، منم آهن، تو آهنگر

مرا اصحاب لقمانی، زِ علم اعجاز می بینم

تو پنهانی، تویی بانی به حسن سینه ی عسکر