قبله عاشق

تو را به قبله ی عاشق نشانده خالق ِ من
ببین که غرق ِ قنوت است،قلب ِ عاشق ِ من
نماز ِ آیت ِ چشمان ِ کهربایی ِ تو
نه مستحب که نیاز است،بر دقایق ِ من

چه قبله ای چه نمازی چه ناز ِ مغتنمی
چه عشوه ریزی ِ زیری چه اقتدای بَمی
شکسته خواندن ِ این دل سروده مکروه است
چه در بهشت ِ تو باشم چه در خراب ِ بمی

ز صوت و صولت ِ این آستان شدم مومن
به رنگ ِ زلف ِ چو آتشفشان شدم مومن
قسم به صبح ِ حقیقت ز خواب،دل کندم
قسم به قُمری ِ بی آشیان ،شدم مومن

ز امن ِ لانه گذشتم به شوق ِ شوکت ِ جان
مگر پرنده چه خواهد ز کوچ،غیر ِ جِنان؟
بدان که تا به قیامت رسالتم این است
به حمد وُ سجده شتابان،به سوی قبله دوان

نگار ِ قافیه سازم شکوه ِ خلوت ِ من
مجال ِ دلهره تنگ است، از سعادت ِ من
نشسته ای تو به محراب ِ دل کرشمه کُنی
که حوریان بنویسند حظّ وُ حیرت ِ من