زیر پل

سلام ... دیروز ساعت هشت شب ، وسط جشن تولد دختر کوچکم ، تلفنم زنگ خورد ... عمه ام بود و گفت پرویز خودکشی کرده !! خودم را به آنجا رساندم . اما دیگر دیر شده بود و تنها کاری که کردم این بود که زنگ زدم آمبولانس و جنازه به پزشکی قانونی منتقل شد . امروز هم آنجا بودم و فردا هم تشییع جنازه ی جوانی که ۲۸ سال داشت و آرزوهایش را فردا به خاک خواهیم سپرد .
پسرعمه ام جوانی شیرین و خوش قامت بود ، بسیار ورزیده و شجاع و بی باک . اما در دام اعتیاد افتاد . شکست های عاطفی هم مزید بر علت شد تا اینکه مراجعات و مداخلات و معالجات یکی پس از دیگری بی اثر شدند . و سرانجام دیروز خط پایان زندگی اش را پشت سر گذاشت و حالا از آنهمه فر و زیبایی و ادب و تهور ، جز جسمی قندیل بسته در سردخانه ی باغ فردوس کرمانشاه چیزی نمانده ... من نمی دانم و نمی خواهم پی ریشه ها و علت ها بگردم . پدیده ی اعتیاد بشدت رواج دارد و همه هم با آن آشناییم . آنچه مسلم است اینست که اقدامات صورت گرفته هیچ تاثیری در میزان مصرف مواد مخدر نداشته ، و مثل تمام طرح های دیگرشان ، این هم شلتاقی بیش نبود . اما در مورد مهرداد عزیزیان بگویم با اینکه به حدود کارشان مسلط هستند و مبادی آداب و قواعدند ، ولی آن سوز و گداز و احساس لازم را از شعرهایشان دریافت نکردم . ولی حکایت این شعر ، حکایتی غریب و قریب است . حکایتی پر آبِ چشم !! من این شعر را دوست داشتم . چرا که علاوه بر قاعده های اساسی ، به زیور شرافت آراسته بود . و بوی تعهد و دلسوزی می داد . لوکیشن زیرپل ، پارادوکسهای معنایی شلوغ و ساکت و سگ وگربه و ... استفاده از کلید واژه های مخصوص و در نهایت ریتم و نواخت سخن و مهمتر از همه استفاده از مونولوگ که خاص معتادان به مواد مخدر می باشد ، همه و همه دست در دست هم گذاشته و کار را زیبا و اثرمند پیش برده اند .

اما یک انتقاد کوچک هم از مهرداد نازنین دارم . برادر اینقدر شعرهایت را تند تند منتشر نکن . و بگذار دوستان کمی نفس بگیرند . ( هرچند خود نیز به اشاره ی برخی دوستان و البته همین یک بار ، دو شعر به فاصله ی سه روز فرستادم )


دوستان را دعوت می کنم‌به خوانش بند اول شعر . و تمنا دارم روی واژه های پل ، شهر ، ساکت ، رگ ، سگ ، سرنگ و گمشده دقت بیشتری بفرمایید و بعد فکر کنید آیا تصویر گربه یک تتوی بازیگوش بوده ؟ و سگ .......


زیر ِ پل در گذر ِ ساکت ِ این شهر ِ شلوغ
من به دنبال ِ رگ ِ گمشده ام میگردم
فارغ از گربه ی یخ بسته، سرنگی در دست
پی ِ تکرار ِ سگ ِ گمشده ام میگردم




مانا
کرمانشاه چهارم شهریور ۱۴۰۰