وجدان

درود بر دوست نازنین و خوش ذوقم

من در طلب عشقم و مقصود تویی
در کعبه دل نشانه ، محمود تویی

آزاد ترین بنده ی دنیا باشم
گر بر قفسم ، حریم محدود تویی

سپاس بیکران از بودنت و لطفی که به این حقیر داری

مهرت مانا و لطفت پایا

متشکرم قربان🙏🙏🙏

درود برادر نازنین جناب خوشروی مهربان

گر چه پنهان گفتمت از دل ، تو یارا بازگو
درد عشقی را که برد از من قرار و آبرو

سپاس از لطف و محبتت ای همیشه یار

قَدرَت بلند و سلامتت بی گزند

درود بر جناب محمدی پاکدل و مهربان

واقعا جای تبریک دارم که خداوند رحیم مرا چنین دوستانی نصیب کرده و چه سعادتی بالاتر از این

و حضور چون تو عزیزی در کلبه شعر این حقیر ، بزرگترین تشویق برای من است

روزگارت به کام و زیبایی به کلام

درود استاد استکی بزرگوار

کنون که خلوت طالب ، به پای مطلوب است
سری به هدیه سپردن ، کمال مطلوب است

در این میانه نظر کن ، شهید ما ، شاه است
اگر چه تاج سر نیزه ها ، و مصلوب است

قدر دان نگاه بنده نوازتان و سپاسگزار بداهه مقدستان

درود بر نازنین دوست جناب خوشروی عزیز

مهرت به دل گرفتم از آغاز زندگی
عشقت مرا بس است ، به انباز زندگی

گفتی که در مقام رفاقت ، چه میدهی؟
گفتم که نقد جان ، سَرِ اعزاز زندگی

به پاس همرهی

دلت شاد و خانه ات آباد

درود جناب آزاد بخت گرامی

الفاظِ سپاس بر زبانم
گفتن ، بِه از این سخن ندانم

خیر قدمت به کلبه من
آورده نشاط از جنانم

بداهه ای ناقابل به پاس قدر دانی از حضور سبزتان

مانا باشید و توانا

سلامی مجدد
سپاسگزارم از لطف و بداهه ی زیبایتان که بی شک برایم بس با ارزش است

درود بر نازنین دوست جناب ابراهیمی عزیز

شوقی دو چندان دارم از دیدار رویت
حاشا نباشم لحظه ای بی آرزویت

من الفتی دیرینه با هجر تو دارم
باز آ نظر کن بر من گم کرده کویت

ممنون از همراهیت و بهترین ها را برایت آرزو دارم

درود بر یار مهربان جناب آرمان عزیز

حریر سبز بدستت ، نشان دشت صفاست
مرا ز دوست ، محبت ، نشانِ لطفِ خداست

اگر زبان به سخن برنیامد از شُکرَش
قصور گفته ندارم ، ز چهره ام پیداست

به لطف نگریستی و به مهر نگاشتی

ایامت همواره شاد و رسیده به مراد

درود مهربانو آهنگران عزیز

نظر لطف شماست

کنار حضرت حافظ ، گذار کن به دمی
نشین به تربت پاکش ، سلام دِه ز منی

اگر نشد که رسم تا به بارگاه صفا
بگو که عاشق کویت ، نشسته زارِ غمی

ممنون از همراهی گرمتان

سرتان سلامت و روزگارتان به سعادت

درود مهربانو عمارتی بزرگوار

خاطرم از کینه ها آزرده است
از همینرو روح من پژمرده است

دوستی کی میرسد از راه عشق
باورم ناید ، محبت مرده است

سپاس به همراه بداهه ای ناقابل تقدیمتان

درود بانو نامداری عزیز

آسمان هم بر من خاکی نبارد بعد از این
دل به یغما میرود با ضربه های بغض و کین

آنهمه عشق و مودت ، در خم ایام رفت
روزگارم را نگر در خلوت شام حزین

بداهه ای ناچیز همراه با سپاسی بسیار تقدیم حضور سبزتان

درود جناب انصاری مهربان و عزیز

دیگرم خواهش جان نیست از این بیشتری
عشق روی صنمی چون تو به پیرانه سری

بداهه ای تقدیم به استاد نازنینم

درود بر محمد خان عزیز و دوست داشتنی

به دیده منت دارم و اگر کلام گشا ، رخصتی نصیبم گرداند حتما به گفتار امروزی قلم خواهم زد و بقول سلطان غزل

بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

راه زیادی در پیش دارم تا در این عرصه گفتارم مورد پسند واقع شود

همراهیت برایم موهبتی بزرگ و دوستیت هدیه از یاور سبحان

دلت زنده به عشق و ایامت شاد

درود بانو قارلقی عزیز

ممنون از اینکه این حقیر را همراهی میفرمایید

سرافراز باشید و مهر افزا

درود بانو وفایی عزیز

مرهون لطف بیکرانتان

بهترین ها را برایتان آرزو دارم

مهرتان فزون و قلمتان موزون

درود مهربانو مهدوی عزیز

سعادتی است برای این حقیر که همراهی گرم و صمیمیتان را دارم

کلامتان زیبا و سرودتان مانا

درود بانو جلیلی عزیز و گرانقدر

زیبا نشود کلام ، بی یادِ تو یار
کاری نشود بدونِ افکار تو کار

هر توشه که از حاصل کِشتم بُردم
بی مهر تو ، یک جو نشود اینهمه بار

بداهه ای ناقابل به پاس همراهی مهرآمیزتان

سرتان سلامت و دلتان شاد

درود بانو رحیمی عزیز

رحمی که بر این دلشده داری ، چه نکوست
سرگشته دوران شده از هجرت دوست

یا عشق بر او چنین هجوم آورده
یا یار چنین پسندد از آنچه در اوست

قدر دان همراهی گرمتان

شادی مدام و ایام بکام

درود ایمان عزیز

بسیار خوشحالم که نظری بر خط خطی هایم داری و برای نقدی که دوست نازنینمان جناب قنبر پور داشت ، یادم به سروده های زیبایت افتاد و خواستم برای نظرات صائبش ، نگاهش را به شعرهای دلنشین تو ، حواله دهم که هم پر مفهوم است و هم با واژه های امروزی مزین شده
و گویا حق با اوست ، چون گویش من هم مثل خودم مشمول مرور زمان شده و طبق عادت به همان روال میچرخد و باید فکری برایش بکنم

خدای کریم یاورت و حضورش باورت

خاکسارم استاد عزیز

درود جناب رضا پور مهربان

سپاس از حضور صمیمانه ات و تشکر از باب سروده های زیبا و فاخرت

کلامت ماندگار و عزتت پایدار

درود سعید خان عزیز و نازنین

عزتی نیست مرا بیشتر از این به جهان
که رفیقان همه جمعند ز خوبان زمان

منِ ناچیز ، به شاگردیشان ، سرمستم
که بگیرم به سخن ، درس ز هر باورشان

ممنون که هستی و مرا مشوقی و راهنما

سعادتت پایا و سلامتت مانا

درود بر جناب رضوی عزیز

در پیشگاه دوست به تعظیم ، سر فرود
آرم به افتخار ، که بندم دلی به دود

قدر دان نگاه مهر آمیزتان هستم و سپاس از همراهی
نیکی به روزگار و سلامتی برقرار

درود مهربانو کاسیانی عزیز

در پیچ سخن ، نهفته اسرار نهان
در قالب تمثیل ، عیان گشته بیان

هر واژه نشان دارد از افکار چنان
با دید بصیرتی نگر ، بر دلِ آن

بداهه ای ناقابل به پاس همراهی صمیمانه تان

روزگار به کام و صحت مدام

درود جناب نیکوفر مهربان

دلی به یار سپردم به رسم دلداری
بغیر عشق گزیدن ، نباشدم کاری

بیا و تاج محبت به سر گذار ای دوست
مَلِک به مُلکِ جهانی ، مَلَک به درباری

سپاس از همراهی مهرآمیزتان

ایامتان شاد و غمهایتان بر باد

درود بانو جان

در گذارم سوی آخر مقصدی ، همره تویی
دستگیرم باش ، تا از پا نیفتم ، بی تویی

سپاس از محبت بیکرانتان بر این حقیر

دلتان وارسته ، هنرتان برجسته

درود مهرداد عزیز و نیک بین

به مورد بسیار جالبی اشاره کردی که خود نیز به آن توجه نکرده بودم و اما انتخاب توشه ، با نیت بهره مندی و برداشتن توشه ای حتی اندک برای راه سختی که در پیچ و خم زندگی به آن نیاز داریم ، از ذخیره وجدان بود ولی گویا نظر تو عزیز هم اینجا کاربرد دارد و میتوان به تعبیری خوشه ای از برای کاشت بیشتر از آن ، برگرفت و از این بابت بسیار غنی تر مفهوم پیدا میکند و از تو و نظر صائبت سپاس دارم

مهرت همیشه مانا
لطفت هماره پایا

درود جناب خوش بین عزیز

محبت و لطف تو عزیز قابل جبران نیست و دعای خیر این حقیر برای سعادت و سلامتت تنها چیزیست که در چنته دارم

دلت شاد و غمهایت بر باد