خ مثل آب

آن دعای حق را نزد باطل می برند 
 خود دیده را  باز بر آن مهر باطل می کند
مهر حق بردند  و باطل حاکم شود 
هر که حق خواستش، حق را باطل می کند
بانگ می بر لب گشایم آن حرامم می شود
نزد خود بی می روم آن جوابم می کند 
گر پناهی خواهم بی پناهی یار است
گر تو پناهم نشوی، میخانه پناهم می کند
من ز تو آب خواستم و جان بی جانش رسید 
که می دانست می شادی را ساقی غم در جام می کند