سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۲- نهاد نیک ۳- خون بازی ۴- حکم دل ۵- خورشید به تاراج رفته ۶- آسیمه سر ۷- دنیا ۸- چی چی نی ۹- 🏴 وای مادر 🏴 ۱۰- ...تاک ترنم... حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزيکشنبه 27 آبان 1403 16 جمادى الأولى 1446 Sunday 17 Nov 2024 |
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
 |
 |
|
| 
این پست با شماره ۹۲۶۵ در تاریخ شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ۰۲:۳۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید
۷۹ شاعر این مطلب را خوانده اند
م فریاد(محمدرضا زارع)،مجید خوش خلق سیما،مهرداد عمران،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،ساراشیخ محمدی(سیندخت)،حامد شهیر مهرآبادی،شعله(م جلیلی)،فلاح رمضانی(عاشق)،هدیه جعفری(هدیه)،سیده نسترن طالب زاده،محمد جواد عطاالهی،حمیدنوری(احمد)،علی رفیعی،یدالله عوض پور آصف،ابراهیم حاج محمدی،جويامجيدي،مدیر ویراستاری،ایمان اسماعیلی راجی،عليرضا حكيم،سمیه زارع،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،حمید رفیعی راد (کوروش)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،احسان کریمیان علی آبادی،کبری یوسفی،رسول آرش نژاد،صادق دلیری،هوشنگ زاهدی،فربد افشاری،اعظم قارلقی،سعید فلاحی،مریم محبوب،علی مزینانی عسکری،سامان سولقانی،عباسعلی استکی(چشمه)،فاطمه غیبی پور،محمدزبیر براهویی (میم دادخواه)،موسی عباسی مقدم،جواد رفیعی (جواد)،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،مهدی تنهائی،آتنا باقرزاده،نیلوفر (دختر پاییز)،سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)،سعید،رضا سلطان،میناجونبخش،آرزو عباسی ( پاییزه)،حوریه دردانی حقیقی،سلمان مولایی،رامینه خوشنام،مینا مرادی(ققنوس)،شریف شریفیان،مانا جمشیدی ( مهرداد )،محمد قنبرپور(مازیار)،مجید قلیچ خانی،مهدی محمدی،سحر غزانی،مرضیه حسینی،مرغ آمین،مریم رامجردی،الناز حاجیان (مهربانی)،سارا رحیمی،رویا ادیب (نازبانو)،حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)،علیرضا شفیعی،سید محمدرضا لاهیجی،اصغر ناظمی،حسین رضایی(آشنا)،فروغ نصیری،اميرحسين علاميان(اعتراض)،روح اله سلیمی ناحیه،محمدحسن پورصالحی،ابراهیم کریمی (ایبو)،محمد گلی ایوری،فاطمه بهرامی،شاهزاده خانوم،عارف افشاری (جاوید الف)،محمدرضا صدقی
نقدها و نظرات
 جمعه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۱:۵۱
تجربه نشان داده که اینگونه بحث ها از حوضه نقد خارج میشود و نهایتا به جدل می رسد و با قهر و رفتن خاتمه می یابدلذا از دوستان و اساتید بزرک عاجزانه استدعا میکنم بیشتر به شعر و شاعری به پردازند تا مسایل فلسفی و سیاسی 
 سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۹:۵۴
درود بر شما و سپاس از همگی چه موافق چه مخالف عذرخواهی میکنم که کامنتها رو جداگونه پاسخ نمیدم البته باز هم اگه دوستان نقدی بر اصل داستان یا این پاسخ داشتن در خدمتم از دیدگاه این ناچیز، تئوری مارکس اگرچه از حقیقت بی بهره نیست ولی مبتلا به نقص و تناقض است. مارکس که نظریه اش را بر اساس دیدی محدود و با تکیه بر اندوخته های خود از استادش هگل پایه ریزی کرد، با وارد کردن تفکرات ماتریالیستی فویرباخ، که به زعم خود بر قدرت نظریه اش می افزود، نه تنها نقص ذاتی تئوری اش را برطرف نکرد، بلکه تناقض را هم به آن افزود و همین تناقض علت اصلی شکست تئوری اش بود، زیرا شان انسان که ظاهراً از اصول نظریه ی مارکس است با پایه های ماتریالیستی اش تناقض دارد. از سوی دیگر آرمان‌ماکس کمون نهایی بود که شعار آن "کار به میزان استعداد، بهره مندی به مقدار نیاز" بود، چیزی که در آموزه های مزدک عنوان نشده بود. اگر بخواهیم بین دو تئوریسین بزرگ مسلک اشتراکی یعنی مارکس و مزدک مقایسه ای انجام دهیم، تئوری مارکس نسبت به مزدک، نقص علمی کمتر و تناقض بیشتری داشت، و البته هر دو در کل محکوم به شکست و طرد بودند... به نظر این ناچیز، اشتباه بزرگ تمام مکاتب بشری، زیربنا قرار دادن اقتصاد، و به حاشیه راندن انسان است، در حالی که اقتصاد باید در خدمت انسان باشد نه انسان در خدمت اقتصاد... حقیر به هیچکدام از مکاتب شناخته شده ای که به ذهنتان می رسد معتقد نیستم، آنها همه مبتلا به تناقض و محکوم به طردند. من در باور خود نگاهی بی تناقض و محکم به جهان هستی دارم، باور و نگاهی که نه تنها با انسان، که با هیچ مخلوقی در جهان در ستیزه نیست، باور و نگاهی که بر سه اصل استوار است: پاکی، محبت، احترام. من پیروی آن مرد امّی ام که در بستر مرگ رو به همسرش_امّ المومنین عایشه_ کرد و پرسید: چقدر پول در خانه داریم؟ و وقتی همسرش گفت: شش درهم، برآشفت و گفت: بروید و تا من زنده ام و نفس می کشم این شش درهم را بین فقرا تقسیم کنید، شرم دارم پیش خدا بروم در حالی که شش درهم در خانه ی من روی هم انباشته شده باشد. من پیروی آن مرد امّی ام که می گفت: راستی پیشه ی من است فقر فخر من است غم سرمایه ی من است... از هابیل تا سوشیانت، از سوشیانت تا مسیح، و از مسیح تا مهدی... هیچ چیز به اندازه ی امید برابری انسان را به مذهب پیوند نداده است، زیرا برابری، آرمان انسان و وعده ی خداست... کدام زرتشتی معتقد است که سوشیانت خصوصی سازی خواهد کرد؟! کدام مسیحی معتقد است که مسیح در کاخ های سر به فلک کشیده خواهد زیست؟! کدام مسلمان معتقد است که حکومت مهدی، حکومتی بر اساس تفکرات نوابغ ناقص العقلی چون فویرباخ، هگل، مارکس، جان لاک... و راتبارد خواهد بود؟! وقتی زالوی کاپیتالیسم و روباه لیبرالیسم و بوزینه ی مارکسیسم، دست به دست هم می دهند تا انسان را به قهقرا ببرند، نتیجه اش این آنارکوکاپیتالیسم بت سازِ خداگریزِ انسان شکنِ حاکم بر دنیای امروز می شود... ولی چقدر دوام خواهد آورد؟ سپاس که می اندیشید  سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۲۲:۵۱
سلام و درود دوست عزیز اینکه فرموده اید ((برابری آرمان انسان و وعده ی خداست )) کجا خداوند چنین وعده ای داده است ؟ از این گذشته نابرابری های طبیعی چگونه توجیه پذیرند ؟ یکی کر و لال و یا کور مادر زاد بدنیا می آید یکی صحیح و سالم . یکی زشت و یکی زیبا . یکی کریه الصوت و یکی خوش صدا . نابرابری هایی که مقتضای رقابت در عرصه ی زندگی اجتماعی است را چه کنیم ؟ یکی هرزه پو و دیگری پر تلاش است . یکی برای رسیدن به خواسته ها و تلاش هایش سختکوش و پرتلاش است و دیگری بی خیال و بل انگل! از این گذشته نیاز انسان محدود به خورد و خوراک و پوشاک نیست . انسان نیازمند مقام و منزلت اجتماعی نیز هست . آیا برابری در اینگونه موارد امکان پذیر است . همه می توانند و شدنی است که مقام یکسان و برابر داشته باشند ؟ وعده ی خداوند برقراری عدالت است نه برابری . و عدالت نه در برابری بلکه گاه در نابرابری است .نابرابری ای که مقتضای تفاوت انسان ها در لیاقت هاست . نابرابری ای که مقتضای سبقت بعضی بر بعضی در عرصه ی رقابت ها است.مدینه ی فاضله ی آرمانی با برابری محقق نمی شود . بلکه با نابرابری ها محقق می شود. نابرابری هایی که مقتضای عدالت است
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۴:۴۸
جناب زارع عزیز . آنچه شما بر آن پای فشرده اید عینا ادعای قبلی تان است نه دلیل آن . این بنده از شما خواستم که نشان دهید کجا خداوند وعده ی برابری داده است . شما جایی را نشان نداده اید که خداوند وعده ی برابری داده باشد بلکه همان ادعا را تکرار فرموده اید . برابری چه آرمان بشر باشد و چه نباشد خداوند چنین وعده ای نداده است . آیاتی که شما بدانها توسل جسته اید هیچیک صراحتی بر وعده ی برابریِ خداوند ندارد . بشر از نفس واحده آفریده شده باشد ربطی به این ندارد که خداوند چنین وعده ای داده است . اتفاقا ان اکرمکم عند الله اتقیکم دلالت بر نابرابری دارد . اگر قرار بود همه برابر باشند می بایست کرامت همه در نزد خداوند یکسان باشد . و این دلالت بر این دارد که اجتماع انسانی عرصه ی رقابت هاست . در رقابت برخی پیشی می گیرند و برخی عقب می افتند . تقوی هم که دلیل کرامت برخی بر برخی دیگر است صرفا در خواندن نماز و گرفتن روزه و امثال ابنها نیست . کسی که وقت خود را به بطالت گذرانده و استعداد های خود را شکوفا نمی سازد و هرزه پویی کرده است مرتکب بی تقوایی شده است و کسی که در جهت کسب کمالات علمی و غیر علمی سختکوش است با تقوایی کرده است . خواندن نیت ها کار شما نیست که تشخیص دهید چه کسی با چه نیتی دنبال پیشرفت علمی بوده است .کار خداست و بهتر همان که کار خدا را به خدا واگذارید . شما که مدعی هستید خداوند وعده ی برابری داده است آیه ای از قرآن بیاورید که موید ادعایتان باشد . نیازی به این همه قلمفرسایی های نامرتبط نیست . اگر به زندگی کسانی که از نظر علمی به مدارج بالایی دست یافته اند نگاهی بیندازید در می یابید که کم نبوده اند کسانی که در فقر و مسکنت می زیسته اند و فقر مالی مانع پیشرفت علمی آنان نبوده است . این قبیل استدلال ها که شما بدان ها توسل می جویید نتیجه ی عکس می دهد. بزرگترین بی تقوایی ها همین است که بی باکانه امری را به خدا نسبت دهیم و نتوانیم ثابت کنیم خداوند چنین سخنی گفته است . عزیز جان برادر بی هیچ قلمفرسایی ای فقط و فقط یک آیه از قرآن نشان دهید که خداوند در آن وعده ی برابری داده باشد . خداوند وعده ی برابری نداده است و نمی دهد . چون اولا برابری محال و ممتنع است .و ثانیا به فرض امکان ناعادلانه است. این آیه ی قرآن که می فرماید :(( وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظيمٌ))دلالت و صراحت دارد که مومنان و صالحان با نامومنان و ناصالحان نابرابر خواهند بود )) همین آیه برای اثبات نسبت کذب شما به خداوند کفایت می کند . و نیز این آیه که فرمود :(( «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فىِ الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّلِحُون)) کفایت می کند که صالح و طالح برابر نخواهند بود . اگر قرار باشد همه برابر باشند همه باید وارث زمین باشند و نه فقط صالحان . خداوند نه تنها وعده ی برابری نداده است بلکه وعده ی نابرابری داده است. در این آیه که با (( لایستوی )) شروع شده است:(( لا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا )) خداوند وعده ی نابرابری داده است و نه وعده ی برابری . از این صریحتر؟؟ برادر عزیز من چرا بی باکانه می گویید خداوند وعده ی برابری داده است حال آنکه خداوند وعده ی خلاف آن را داده است ؟ به این آیه دیگر قرآن بنگرید:(( وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ )) از این صریحتر وعده ی نابرابری می خواهید جناب زارع ؟؟؟ چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۰:۰۴
سلام آقای حاج محمدی گرامی ظاهراً شما متن پست و کامنتهای این حقیر رو با دقت مطالعه نکردید چون چیزهایی به من نسبت می دهید که واقعیت ندارد. اینجا صحبت از برابری انسانها در نگاه حکومت اسلامی است نه برابری انسانها در خلقت. انسانها روبات نیستن که همه هم شکل و مشابه باشند. انسان موجودی خلاق و ذی عقل است و خلاقیت و خلقت، دو عامل تفاوتهای فردی است. در زمان پیغمبر و خلفای اول و دوم و خلافت مولا علی(ع) هم بیت المال با مساوات و برابری بین مسلمین تقسیم می شد و هیچکدام نگفتند که چون ما باتقواتریم یا پسرخاله مون باتقواتره باید سهم بیشتری از بیت المال ببریم، و در واقع این انحراف که سهم مسلمین از بیت المال به دلیل تقوا یا دلایل و بهانه های دیگر باید نامساوی باشد از زمان خلیفه سوم وارد دستگاه حکومتی شد و مولا علی(ع) جانش را بر سر مبارزه با همین انحراف گذاشت. در زمان پیغمبر هرکدام از مسلمین ضمن بهره مندی از بیت المال بصورت برابر با سایر مسلمین، با توجه به همت و تلاش و خلقت و خلاقیت خود، فعالیتهای درآمدزای دیگری هم میتونست داشته باشه، کشاورزی، دامداری، تجارت و... و بر اساس آن از نعمات الهی بهره مند بشه و اگه بخواد با این تلاش بیشتر در مسیر تکامل معنوی و علمی و هنری و لذت های حلال قدم برداره. این نوع نابرابری نه تنها خلاف فطرت و حقیقت نیست بلکه عین عدالت است، ولی بیشتر بهره مند کردن برخی از افراد از بیت المال به هر دلیل و بهانه ای ظلم و بی عدالتی و عدول و انحراف از سیره رسول الله(ص) است و عامل تجمع ثروت و سرمایه در برخی نقاط جامعه و فقر در برخی نقاط دیگر می شود. حقیر ضمن احترام به نابرابری های ناشی از خلقت و خلاقیت و همت و تلاشهای فردی و دستاوردهای متعاقب آن، عدم رعایت مساوات و برابری در تقسیم بیت المال به هر بهانه ای رو انحراف از سیره ی پیغمبر و دین حق میدونم. موفقیتهای فردی وقتی مشروع است که بر پایه ی استفاده ی نامشروع از بیت المال نباشد. اگر کسی سهم بیشتری از بیت المال داشته باشد، دیگر موفقیتهایش صرفاً بر پایه ی توانایی ها و همت و تلاشهای خودش نیست و در واقع اگر از این طریق نامشروع به موفقیت برسد با حرام به موفقیت رسیده است. وعده ی خدا به برابری در تقسیم بیت المال در وعده ی خدا به ظهور منجی عادل و حکومت عدل موعود که ادامه حکومت رسول الله(ص) است تجلی می کند. بقول مولوی بلخی: چون که صد آید نود هم پیش ماست والسلام علی من اتبع الهدی
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۰:۲۴
جناب آقای زارع . حضرتعالی ادعایی کرده اید که اثبات آن مستلزم ارائه ی فقط و فقط یک آیه از قرآن است . و خوشبختانه از آن عاجزید . طفره رفتن و از این شاخه به آن شاخه پریدن علاج کار نیست . من دو آیه از قرآن که در هر دو (( لا یستوی )) امده است و در هر دو نیز سخن از وعده ی الهی است به شما نشان دادم . شما به همین سهولت فقط و فقط یک آیه از قرآن برای اثبات ادعایتان بیاورید . طفره رفتن چیزی جز عجز از اقامه ی دلیل را ثابت نمی کند
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۰:۵۳
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده صدق الله العزیز الحکیم سوره مبارکه ی نساء آیه ی ۱ چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۱:۱۷
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ((یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده )) دوست عزیز کجای این آیه اشاره دارد که خداوند اصلا وعده ای داده است که آن وعده ی برابری باشد ؟ خداوند در این آیه خبر داده است که مردمان از نفس واحده آفریده شده اند . هیچ وعده ای در این آیه داده نشده است آیه ی فوق نه دلالت تطابقی بر وعده ی برابری دارد و نه دلالت تضمنی و نه دلالت التزامی . چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۱:۳۶
بسم الله الرحمن الرحیموَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ و نیز : إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُون و نیز : انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَكَفَى بِهِ إِثْمًا مُبِينًا پنجشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۴:۲۵
سرکار خانم سمیه زارع درودتان بدون تردید سرکار عالی و جناب زارع عزیز استخضار دارید که یکی از مبطلات روزه در ماه مبارک رمضان ((دروغ بستن به خدا و پيغمبر صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و جانشينان پيغمبر و معصومين عليهم‌السلام)) است . و نیز بخوبی واقفید برادر بزگوار جناب زارع مدعی شده اند که((برابری آرمان انسان و وعده ی خداست)) این بنده از ایشان خواستم که کجا خداوند چنین وعده ای داده است . و ایشان با اصرار و پافشاری مکرر اینجانب متوسل به آیتی گردیدند که در آن آیت هیچ وعده ای داده نشده است . وعده دادن از خودش تعریفی دارد . از سه حال خارج نیست . یا کسی که چنین ادعایی کرده است معنای وعده دادن را نمی داند . یا معنی وعده دادن را می داند و بدون اطلاع و آگاهی فقط بر اساس باوری غلط بی آنکه تفحصی در سخنان و وعد و عید های خداوند کرده باشد چنین نسبتی را به خدا می دهد و یا هم معنی وعده دادن را می داند و هم آگاهانه و با اطلاع از اینکه خداوند چنین وعده ای نداده است چنین ادعایی می کند . در هر یک از سه مورد می تواند از مرجع تقلید خود حکم روزه اش را استفتا کند . حضرتعالی نیز آنجا که گفته اید (( حال آنکه بخواهیم بگوییم حتمن آیه ای از جانب باید نازل میشده که به صراحت تمام میگفته انسان ها از لحاظ اجتماعی و مالی باهم برابرند و چون نازل نشده خداوند وعده نداده......)) اعتراف ضمنی کرده اید که چنین وعده ای در قرآن نمی توان یافت . این تطویلات بی ثمر و بی نتیجه را بهتر است کنار بگذارید . اگر دیگرانی در این پست ها اقدام به تفسیر قرآن کرده اند به این بنده ربطی ندارد . من اقدام به تفسیر قرآن نکرده ام. بنده فقط با اصرار از ایشان خواسته ام که خداوند کجا چنین وعده ای داده است . تفسیر و توجیه قرآن کسی کرده است که برای اثبات ادعای غلط خود متوسل به آیه ای گردیده است که هیچ وعده ای در آن داده نشده است . خواهر من آیا شایسته نیست یک انسان مومن و مسلمان معتقد احتیاط کند و مواظب سخنان خود باشد و لا اقل در ماه مبارک رمضان به نحوی سخن نگوید که خدایی نکرده دروغی به خداوند نسبت ندهد ؟ بک وقت کسی ادعا می کند که خداوند امر به برابری کرده است . می پرسیم کجا چنین امری کرده است در پاسخ آیه ای از قرآن می آورد که در آن آیه به صیغه ی فعل امر خداوند به برابری فرمان داده است . یک وقت دیگر کسی ادعا می کند که خداوند خبر داده است که انسان ها همه برابرند . اگر از او پرسیده شود که خدا کجا چنین خبری را داده است . در پاسخ آیه ای را می آورد که در آیه خداوند خبر داده است و گزارش داده است که انسان ها همه با هم برابرند . اما یک وقت کسی ادعا می کند که خداوند وعده ی برابری داده است . اگر بپرسیم کجا خداوند چنین وعده ای داده است قطعا باید متوسل به آیه ای بشود که خداوند در آن آیه چنین وعده ای داده است . نه اینکه متوسل به آیه ای شود که هر ابجد خوانی هم تشخیص می دهد که در آن هیچ وعده ای داده نشده است  پنجشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۰:۰۱
سلام بر شما جناب ابراهیم حاج محمدی بزرگوار از نظر بنده موضوع بحث شما و جناب م.فریاد به تفاوت در نوع برداشت شما از آیات قرآن برمی گردد. حال از نظر دیدگاه خودم به بررسی و نقد تفسیر شما و جناب م.فریاد می پردازم: تفسیر شما : جنابعالی به وضوح ادعا کردید که خداوند وعده ی نابرابری داده و اصلن امکان ندارد وعده ی برابری دهد زیرا انسان ها از لحاظ کرامت و تقوا نزد خداوند یکسان نیستند. (نزد خداوند) نه در این دنیا و نه برابری نسبت به یکدیگر.این تفسیر شما دلالت بر آخرت می کند تا دنیای حاضر. همچینن دو آیه قرآن را نیز سند حرف خود قرار دادید : :(( لا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا )) :(( وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ )) همان طور که میبینیم هر دو آیه به بخشش از مال و انفاق اشاره می کند ( که هدف از آن تلاش برای حفظ برابری مالی در بین انسان هاست). و در ادامه آیه می گوید به کسانی از مال خود میبخشند و انفاق می کنند از صالحین هستندو در نزد خدا جایگاهی بسیار بالا و عظیم دارند(از نظر بنده دلیل سجده کرده تمام مخلوقات به انسان همین امر بوده) . در واقع خداوند در آیات خود که ذکر کرده که کوشش کردن یا نکردن انسان ها در انفاق و کمک و بخشش از مال خود (تلاش در جهت برابری مالی بین انسان ها) باعث تفاوت درجات آن ها نزد من می شود. حال جنابعالی این آیات را به نوعی دیگر تفسیر کرده و می گویید چون گفته تفاوت درجات پس خداوند نابرابری بین انسان ها را می خواسته (بله اما این تفاوت درجات در آخرت و نزد خداست) حال آنکه بخش انفاق و بخشش کردن از مال را نادیده گرفته اید ( این بخش اشاره مستقیم به تلاش برای ایجاد برابری مالی بین انسان ها را دارد که ادعای جناب م.فریاد می باشد و موضوع اصلی این داستان .) نظر م.فریاد: ایشان به آیه ی ذیل اشاره کردند: یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده .صدق الله العزیز الحکیم (سوره مبارکه ی نساء آیه ی ۱) در ظاهر این آیه اشاره مستقیمی به وعده ی برابری مالی و اجتماعی در بین انسان ها نیست اما در تفسیر این آیه می توان چنین برداشتی داشت که به انسان ها پند داده شده که همه شما از یک نفس واحده خلق شدید، پس نسبت به یکدیگر از هر لحاظی برابرید . (توجه کنید! نسبت به یکدیگر ) نه در نزد خدا !!!! جناب م.فریاد برای اثبات حرف هایشان به سیره ی پیامبران و امامان اشاره کردند که خداوند به وسیله ی آن ها انسان ها را از تفسیر غلط و در اکثر مواقع ناقص در آیات خود دور کند و از گمراهی به راه هدایت سوق دهد. اینکه جنابعالی و جناب م.فریاد برداشت های متفاوتی نسبت به یکدیگر داشتید دلیل بر این نیست که هیچ کدام کافر به خدا بوده و قصد نسبت دادن دروغ را داشته باشید و درست نیست نسبت به یکدیگر این با این نگاه قضاوت کنید. و شایسته است که بدور از عناد و دشمنی با تفکر عمیق در آیات خدا تفسیر صحیح را دریابید. با این حال بنده دلایل خود را در ذیل می آورم : «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنی لا یُشْرِکُونَ بی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون» نور -۵۵ وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ(انبیاء_ ۱۰۵) امتي علي اختلاف من الناس و زلازل (و زلزال ع)، فيملاء الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا، يرضي عنه ساکن السماء و ساکن الارض، يقسم المال صحاحا، فقال له رجل: و ما صحاحا؟ قال: السوية بين الناس. بنقل از ابوسعيد خدري (ره) گفت: رسول اکرم (ص) فرمود: بشما بشارت و مژده ي وجود مهدي (ع) مي دهم که در امت من با اختلاف و پريشاني که مردم دارند برانگيخته شود که پر کند زمين را از قسط و عدل همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد ساکنان آسمان و زمين از او خشنود شوند مال را به نحو صحاح تقسيم فرمايد مردي عرض کرد: صحاح چيست؟ فرمود: تقسيم يکسان ميان مردم.(عقدالدرر ص 31 و کشف الغمه ج 2 ص 471) فبشر عبادالذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هدائهم الله و اولئک هم اولوالالباب برادر گرامی! اگر بدون تعصب و غرور و تکبر و ستیزه جویی و عناد، آنگونه که شایسته مسلمانی آگاه و آزاد اندیش و حق پذیر است به این دلایل محکم بنگرید می بینید که آقای م. فریاد ناحق نگفته است در غیر اینصورت شما را به خدا می سپاریم: اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (حج_ ۶۹) پنجشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۲:۰۳
خواهر من سر کار خانم زارع . درودتان اولا: بنده به هیچ وجه تفسیری از قرآن نکرده ام و فقط آیه را آورده ام .حتی ترجمه ی دو آیه را نیاورده ام تا چه رسد به تفسیر آن دو آیه . این استدلالاتی که شما به من نسبت می دهید برداشت خودتان است نه تفسیر من . این شما هستید که به تفسیر قرآن پرداخته اید و اظهار می دارید که فلان آیه مربوط به آخرت است نه دنیا !!! البته واقفم به اینکه وقتی از نسبت دروغ دادن به خداوند منان پرهیز نشود ، نسبت دروغ دادن به مثل منی جای خود دارد . ثانیا: اینکه شما به این بنده نسبت داده اید که گفته ام (( اصلن امکان ندارد وعده ی برابری دهد زیرا انسان ها از لحاظ کرامت و تقوا نزد خداوند یکسان نیستند. (نزد خداوند) نه در این دنیا و نه برابری نسبت به یکدیگر.)) کذب محض است . و تافته و بافته ی سرکار عالی. بنده چنین حرفی نزده ام . آنچه بنده گفته ام این است که (( برابری محال و ممتنع است .)) این سخن کجا و اینکه شما به من نسبت داده اید که گفته باشم امکان ندارد خدا وعده ی برابری دهد کجا ؟ ثالثا : سیره ی حضرات معصومین (( قول و فعل و تقریر آن بزرگواران )) باید بر قرآن عرصه شود و اگر مطابق قرآن بود پذیرفته شود وگرنه باید به دیوار کوبیده شود رابعا . اینکه پیامبر گرامی اسلام و حضرت امیر المومنین بیت المال را علی السویه تقسیم کرده باشند یا نکرده باشند ربطی به اینکه خداوند وعده ی برابری داده است یا نداده است ندارد . خامسا . خواهر گرامی برابری (( در همین دنیا )) در همه جا امر مطلوبی نیست . یعنی برابری در همه جا مقتضای قسط و عدالت نیست . مثالی برایتان عرض کنم . شما اگر دو کارگر استخدام کنید که مثلا زمینی را درو کنند . و با آنها قرار داد کنید که به هر کدامتان روزی پنجاه هزار تومان می دهم . پس از پایان روز که می خواهید مزد آنها را بدهید با توجه به اینکه یکی از آنها دو برابر دیگری کار کرده است . به هر دو یکسان پول بدهید و همان پنجاه هزار تومان را بدهید مرتکب هیچ ستمی نشده اید . حتی اگر به فردی که کمتر کار کرده است دو برابر دیگری بدهید باز هم مرتکب ستمی نشده اید . اما اگر مزد آنها را نه از جیب شخصی خود بلکه از بیت المال مسلمین پرداخت کنید(( در این صورت که یکی دو برابر دیگری کار کرده و شما به هر دو یکسان مزد دهید و یا کسی را که کار کمتری کرده مزد بیشتری بدهید )) بدون شک مرتکب ستم شده اید . سادسا: تمام بحث و حرف من این است که این ادعای جناب زارع که فرموده اند(( برابری آرمان انسان و وعده ی خداست )) کذب محض و نسبت دروغ دادن به خداست و هیچ آیه ای در قرآن نمی توان یافت که در آن آیه خداوند وعده ی برابری داده باشد . عجز جناب زارع از ارائه ی چنین آیه ای خود دلیل مبرهن و محکم بر نسبت دروغ دادن ایشان به خداوند است. سابعا: ایشان ادعا کرده اند که (( برابری وعده ی خداوند است )) و بجای اینکه آیه ای نشان دهند در کلام خدا که در آن آیه خداوند وعده ی برابری داده باشد به قول شما به سیره ی معصومین متوسل شده اند . و شما اسم این کار را به قول خودتان (( دلیل محکم )) گذاشته اید . این دلیل به نظر حضرتعالی محکم است اما از نظر اینجانب همانگونه که توضیح دادم مبنی بر اینکه اگر حضرات معصومین بیت المال را علی السویه بین مسلمین تقسیم کرده اند نه ثابت می کند که خداوند وعده ی برابری داده است و نه ثابت می کند که خداوند وعده ی برابری نداده است . بنا بر این استدلالی که از نظر شما محکم است از نظر اینجانب سست و عقیم و بل سست تربن و عقیم ترین استدلال است . و ثامنا : آیاتی از قبیل: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنی لا یُشْرِکُونَ بی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون» نور -۵۵ و وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ(انبیاء_ ۱۰۵) که مورد استناد شما قرار گرفته است و بنده هم قبلا بدانها استناد جسته ام در هیچ کدام اثری و نشانی از وعده ی برابری انسان ها نیست . بلکه آیه نخست صراحت دارد که خداوند وعده داده است مومنان و صالحان را به استخلاف برساند و نه همگان را و بل نه کافران و فاسقان را و در آیه دوم هم خبر داده شده است که در آینده بندگان صالح خداوند وارثان زمین خواهند بود و نه همگان اعم از صالح و طالح. تاسعا:اینکه فرموده اید (( (بله اما این تفاوت درجات در آخرت و نزد خداست) حال آنکه بخش انفاق و بخشش کردن از مال را نادیده گرفته اید ( این بخش اشاره مستقیم به تلاش برای ایجاد برابری مالی بین انسان ها را دارد)) که البته منظورتان از (( بخش)) کلمه ی (( بخشش )) است و ظاهرا سهو القلمی رخ داده باشد ، اشتباه محض است . انفاقات و صدقات و زکات ها نه به خاطر یکسان سازی و برابری مالی انسان ها بلکه بخاطر تزکیه ی نفوس انسانی از طریق عدم دلبستگی به مال و منال دنیا و ترک تعلقات به ما سوی الله است . و آزمایش و ابتلائی است الهی که بطور ضمنی نابرابری ها را نیز به رسمیت شناخته است . و بالاخره عاشرا : اینکه فرموده اید :((حال آنکه بخواهیم بگوییم حتمن آیه ای از جانب باید نازل میشده که به صراحت تمام میگفته انسان ها از لحاظ اجتماعی و مالی باهم برابرند و چون نازل نشده خداوند وعده نداده ولی چون از نظر اعمال اخروی و تقوا انسان ها نزد خدا برابر نیستند پس باید نتیجه گرفت در شان و منزلت دنیایی نیز نباید برابر باشند نتبجه ی همین تفسیر های غلط است)) این هم تافته و بافته ی حضرتعالی است که خود به بدقوارگی اش اذعان کرده اید . کسی جز خود شما چنین استدلالی نکرده است . جمعه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۳:۴۸
استاد شهید مرحوم مطهری در کتاب اسلام و نیازهای زمان جلد اول صفحه ۱۸۶ می گوید : (( اگر ما عدالت را به معنای مساوات بگیریم و مساوات را به معنای برابر کردن افراد در پاداشها و نعمتها، اولًا شدنی نیست.ثانیاً ظلم و تجاوز است و عدالت نیست. ثالثاً اجتماع خراب کن است، چرا که در طبیعت میان افراد تفاوت است.)) جمعه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۴:۱۳
عزیز ارجمند جناب زارع هم صغری و هم کبری هیچکدام بداهت ندارند . و نیازمند اثباتند . یعنی شما باید قبلا مقدماتتان اثبات شود تا نتیجه قانع کننده باشد . از مقدمات ظنی نتیجه ی قطعی بدست نمی آید . حدیث منقول از پیامبر باید تواترش اثبات شود و مقدمه ی نخست هم باید مستند به قرآن باشد. به دیگر عبارت . قرآن کریم اگر چه قطعی الصدور است اما ظنی الدلاله است و احادیث و روایات هم ظنی الصدور و هم ظنی الدلاله هستند . حالا حضرت عالی چگونه از مقدمات ظنی نتیجه ی یقینی می گیرید ؟ به دیگر عبارت دلالت آیه ۵۵ سوره ی نور و آیه ی ۱۰۵ سوره انبیا بر وعده ی خداوند بر ظهور منجی آخر الزمان نه قطعی بله ظنی است . در ظاهر این دو آیه چنین وعده ای وجود ندارد . بلکه در آیه نخست وعده داده شده است که صالحان و مومنان به استخلاف می رسند و ظاهر آیه ی دوم نیز خبر می دهد که زمین را بندگان صالح به ارث خواهند برد . این که این دو آیه دلالت داشته باشد بر وعده ی ظهور منجی آخر الزمان امری ظنی است. احادیث و روایات هم بالکل ظنی الصدور و ظنی الدلاله اند . بنابر این هر دو مقدمه ی شما نه یقینی بلکه ظنی اند . و کسی که علم منطق را پخته فهمیده باشد بخوبی واقف است که از دو مقدمه ی ظنی نتیجه ی قطعی و یقینی بدست نمی آید . مهمتر از همه اینکه در استدلال قیاسی از نوع شکل اول کبری باید کلی باشد و نه یک قضیه ی شخصیه . یعنی استدلال شما شرایط انتاج را هم ندارد و منتج نیست . حد وسط استدلال نیز دارای شرایط حد وسط نیست . حد وسط باید به تمامه در هر دو مقدمه تکرار شود که نشده است. جمعه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۲۲:۳۷
خواهر گرامی سرکار سمیه خانم زارع. درود بر شماپرسیده اید که : ((برادر گرامی. بنده تنها یک پرسش از مطالبی که عنوان کردید خدمتتان می پرسم. بنظرتان اگر انفاق و بخشش از مال تنها به علت تزکیه نفوس انسانی و عدم وابستگی به مال و منال دنیا بود و هیچ حق و وظیفه ای برای کمک به گرسنگان، بی پناهان و فقیران و در راه ماندگان بر گردن انسان ها نیست . چرا خداوند متعال در آیات خود عنوان نکرده که مال اضافی خود را به سطل اشغال بریزید و یا آتش بزنید تا وابسته ی تعلقات دنیایی نشوید و بلعکس در آیات خدا سفارش های زیادی برای کمک و انفاق به گرسنگان و بی پناهان و فقیران و ... شده ؟ قطعن تمام ضعیفان و مستمندان و فقیران سهمی از روزی هر انسانی دارند. اسلام حقیقی دین تفکر و تعقل است و بدون تعقل و تفکر در آیات خدا و توسل جستن به سیره ی پیامبران هرگز انسان قادر به درک درست از کلام خدا نخواهد بود. در پناه حق باشید )) خواهر گلم بنده هم از حضرتتان می پرسم که: اولا: این من و شما هستیم که باید برای خدا تکلیف تعیین کنیم یا این خداست که برای من و شما تکلیف تعیین می کند ؟ ثانیا : صرف نظر از نهی خداوند از اسراف و تبذیر و به هدر دادن مال آیا هیچ عقل سلیمی تجویز می کند که انسان مازاد بر نیاز خود از اموالش را به آتش کشیده یا دور بریزد ؟ ثالثا: شما خود اذعان کرده اید که(( قطعن تمام ضعیفان و مستمندان و فقیران سهمی از روزی هر انسانی دارند.)) و قرآن هم بدین نکته تصریح فرموده است که (( وَفي أَموالِهِم حَقٌّ لِلسّائِلِ وَالمَحرومِ﴿الذاریات/۱۹ حالا سوال این است که اگر طبق اذعان شما تمام ضعیفان و مستمندان و فقیران سهمی از روزی هر انسانی دارند و به تعبیر قرآن کریم حقی دارند مگر من و شمای نوعی اجازه داریم که در سهم و حق دیگران هر گونه دلمان خواست تصرف گنیم و بقول شما در سطل آشغال بریزیم و با به آتش بکشیم؟ خواهر عزیز من استدلالات شما و چناب زارع بزرگوار همه واقعا به همین به قول شما محکمی است ؟ شما حتی اجازه ندارید و حق ندارید در جان و مال خودتان هر گونه میلتان کشید تصرف کنید تا چه رسد در سهم و حق دیگران . تعجب می کنم از شما بزرگوار چگونه به عقل مبارکتان پاسخ سوالتان نرسیده است ؟ شمایی که به تصریح خودتان (( اسلام حقیقی دین تفکر و تعقل است و بدون تعقل و تفکر در آیات خدا و توسل جستن به سیره ی پیامبران هرگز انسان قادر به درک درست از کلام خدا نخواهد بود.)) چطور اینگونه بدون تفکر و تعقل سخن می گویید ؟ رابعا: خواهر عزیز و ارجمند شما فلسفه ی انفاق و زکات و صدقه را بهتر می فهمید یا خود خداوند که به پیامبرش فرموده است :{{ «خُذْ مِنْ امْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها»}}سوره ی توبه // آیه ی ۱۰۳؟ شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۴:۲۴
دوست عزیز جناب زارع اولا این سخن من نیست سخن خداست ((:{{ «خُذْ مِنْ امْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها»}}سوره ی توبه // آیه ی ۱۰۳؟))از حضرتعالی و سرکار خانم زارع می پرسم که اگر یکی از اهداف و فلسفه ی صدقات و زکوات و انفاقات برابری است چرا خداوند در آخر همین آیه نیفزود که (( و تُسَوِّیهِم)) ؟؟ استنباط شما از سخن ابنجانب چیزی جز کج فهمی ناشی از عناد و لجاج در پذیرش سخن حق نیست عزیز من . ثانیا :من دو آیه از قرآن مورد اشاره قرار دادم که ظاهر هر دو آیه دلالت بر خلاف ادعای شما داشت و شما از ارائه ی حتی یک آیه از قرآن که ظاهر آن دلالت بر ادعای شما داشته باشد عاجز بوده و هستید. تمام مفسرین و فقها و اصولیین و دانشمندان علوم قرآنی بر حجیت ظواهر قرآن اتفاق نظر دارند . من عناد و لجاج دارم یا کسی که ظواهر آیات قرآن را نمی پذیرد ؟ ثالثا عزیز جانم شما اگر عناد و لجاج در پذیرش حق ندارید لطفا ایراداتی را که بر استدلال قیاسی حضرتتان وارد کردم که اولا هر دو مقدمه ی آن ظنی است و از دو مقدمه ی ظنی نتیجه ی یقینی بدست نمی آید و ثانیا در استدلال قیاسی از نوع شکل اول کلیت کبری شرط انتاج است و کبرای قیاس شما اساسا از محصورات اربعه (( موجبه کلیه ، موجبه جزئیه ، سالبه ی کلیه ، و سالبه جزئیه)) نیست و بلکه قضیه ای است شخصیه و ثالثا یکی از شرائط عمومی انتاج هر قیاسی در هر یک از شکل های چهارگانه ی آن این است که حد وسط در هر دو مقدمه بتمامه تکرار شده باشد و حد وسط استدلال شما بتمامه در هر دو مقدمه تکرار نشده است ،پاسخ دهید . رابعا : فدایت شوم شما و سرکار خانم زارع اگر قرآن را قبول دارید و در برابر سخن خداوند عناد و لجاجی ندلرید خود قرآن کریم در آیه ی که خدمتتان عرض کردم فلسفه ی صدقات را که اعم از تمامی صدقات واجبه و مستحبه است بیان کرده است . خامسا از کجای سخن خداوند که فرموده است ((خُذْ مِنْ امْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها)) و من هم درباره ی فلسفه ی انفاقات چیزی جز مفاد همین آیه را نگفته ام استنباط می شود که کمک به فقیران و مستمندان و محتاجان فاقد ارزش است ؟؟ چه ارزشی بالاتر و ارجمند تر از تزکیه ی و تطهیر نفوس انسانی که به نص قرآن کریم ناشی از همین صدقات و نفقات و کمک به مستمندان و محتاجان است ؟ خامسا جناب زارع عزیز این بنده آنچنان که حضرتتان گمان برده اید از این قبیل استنباطات یک فرد باصطلاح تحصیل کرده از نه تنها سخنان خود بلکه ظواهر صریح قرآن کریم و عناد و لجاجت او در پذیرش نص صریح قرآن نه تنها خنده ام نمی گیرد بلکه گریه ام می گیرد که چرا فردی مسلمان برای اثبات ادعای اشتباه و اثبات ناپذیر خود حاضر نیست به ظواهر صریح و روشن قرآن مجید گردن نهد. سادسا: بزرگوارا از شما که در برابر حق و قرآن بزعم خودتان عناد و لجاجی ندارید می پرسم . اگر کسی حقی به گردن شما داشته باشد و شما حق او را بپردازید آیا به او کمک کرده اید یا به خودتان ؟؟؟ قرآن کریم می فرماید (( (( وَفي أَموالِهِم حَقٌّ لِلسّائِلِ وَالمَحرومِ﴿الذاریات/۱۹ (( طبق این آیه قرآن شما اگر زکاتی نفقه ای یا صدقه ای می دهید در حقیقت حقی را که نیازمندان و فقیران به گردن شما دارند پرداخت می کنید و با این کار در حقیقت خودتان را یاری رسانده اید و خودتان را نجات داده اید از حق کشی و ستم در حق دیگران . به خودتان کمک کرده اید در تزکیه ی مالتان از حرام و در تطهیر و تزکیه ی مالتان از حقوق دیگران و با این کار جانتان را از گناه حق کشی تطهیر و تزکیه می کنید . و از عقوبت این گناه نجات می دهید . به همین خاطر اگر کسی نففات واجبه را پرداخت نکند مال او و ثروت او حکم مال حلال آغشته ی به حرام را دارد . این است که خداوند به پیامبرش می فرماید که از آنان صدقه بگیر تا آنان را تطهیر کنی و تزکیه کنی . سابعا: بزرگوار گرامی کسی که بخاطر پافشاری بر ادعای اشتباه و اثبات ناپذیر خویش از پذیرش ظواهر آیات قرآن سرباز می زند بیشتر و پیشتر در معرض انکار خداست یا کسی که به ظواهر قرآن کریم گردن می نهد ؟ آیا کسی که بی پروا به خدا افترا می بندد و وعده ای را به خداوند نسبت می دهد که به هیچ وجه خداوند چنین وعده ای نداده است بیشتر و پیشتر در معرض انکار خداوند است یا کسی که این چنین افترایی به خدا نمی بندد ؟  شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۰۰:۵۵
سلام و درود استاد عزیزماین پست را بار ها خوانده ام اما از انجایی که این مقوله خیلی جای بحث دارد مجدد دقیق تر مطالعه کردم این مصادیق را امروزه زیاد در جامعه میبینیم اما اول باید بدانیم اصلا عدالت چیست؟ عدل چه بود، وضع اندر موضع‌اش ظلم چه بود، وضع در ناموضع‌اش عدل چه بود، آب‌دادن اشجار را ظلم چه بود، آب دادن خار را عدل، وضع نعمتی در موضع‌اش نه به هر بیخی که باشد آب‌کش ظلم چه بود، وضع در ناموضعی که نباشد جز بلا را منبعی ظلم چه بود وضع غیرموضع‌اش هین مکن در غیرموضع ضایع‌اش (مولوی) از منظر جامعه شناسان امروزی که به انسان و پدیده های اجتماعی می پردازند «جامعه جدید جامعه ای است که خصلت اصلیش میل به برابر شدن شرایط اجتماعی می باشد». در این جامعه تمایزات ناشی از خانواده، قومیت، نژاد و طبقه رسمیت ندارد. اغلب اعضای جامعه میل به برابری نه به معنای «برابری فکری و یا برابری اقتصادی» دارند، بلکه برابری به معنای برابری فرصت ها؛ یعنی اینکه پایه های نظری و عملی تفاوت های ارثی به تدریج سست می شوند و همه مناصب، مشاغل و افتخارات در جامعه در دسترس همگان قرار می گیرد. هدف این جامعه، رفاه و آرامش بیشتر برای اعضای جامعه و همبستگی است. در چنین جامعه ای همه شهروندانش با هم برابرند و هیچ فردی بر فرد دیگر حق ویژه ندارد و در این جامعه به قول افلاطون «عدالت و برابری زیبنده ترین نوع است. یعنی در زمره آن خواستنی هایی است که هم به خاطر خودش و هم به خاطر نتایجی که از آن عاید می شود، مطلوب جویندگان سعادت می باشد» و بر این نکته هم سقراط صحه می گذارد که «برابری و عدالت حسن و فضیلت انسانی است» و از همه مهمتر جمله زیبای حضرت علی (ع) است که «فی العدل صلاح الریه و الاقتداء بسنة الله» و نیز «العدل حیات والجور ممات» (عدالت هم مصلحت مردم است و هم اقتداء به روش الهی است و نیز عدالت حیات و ظلم مرگ اجتماعی است). در یک جامعه هنجارمند و سالم که نشانه آن «همبستگی اجتماعی» می باشد، نفع شخصی فرع بر اصل «نفع و خیر جمعی» می باشد. دورکیم به نقل از مونتسکیو می گوید: «همه عناصر یک کل سازنده کل اند که اگر هر یک از این ها بدون توجه به عناصر دیگر و جدا از آنها در نظر گرفته شود، غیر قابل فهم می شوند، او قانون را از اخلاق، دین، بازرگانی و غیره جدا نمی سازد و از همه مهم تر قانون را جدا از صورت جامعه نمی انگارد، یعنی جدا از همان صورتی که بر پدیده های اجتماعی دیگر اثر می گذارد». مفهوم این نگاه این است که نوع بشر (به تنهایی) به اندازه کافی از غرایز لازم برای بقاء برخوردار نیست و برای اینکه حیاتش استمرار داشته باشد، ناچار بوده که وابستگی به همنوعانش را فرا گیرد و به گونه ای با دیگران همکاری داشته باشد که بتواند بنیادی ترین نیازهایش را از این طریق برآورده سازد. این توضیحی تئوری از معنای عدالت بود و البته عدالت در دیدگاههای مختلف به صور گوناگون معنی میشود.اما عدالتی که ما مد نظر داریم دسترسی برابر به امکاناتی است که خیلی ها خود را محق به ان میبینند.در درسهای تاریخ خیلی خوب به یاد دارم که میگفتند در گذشته اشراف و اشراف زادگان و شاهزادگان و اهل دربار اجازه تعلیم و درس خواندن داشتند و این موضوع بسیار نکوهش شده بود اما باید عرض کنم این مورد به اشکال مختلف امروز در جامعه ی ما وجود دارد اما انقدر تحریف شده است که ما اصلا نمیفهمیم چه کلاه گشادی بر سرمان گذاشته اند. حرف زیاد است و مجال سخن گفتن نیست ای کاش چشمهایمان را باز میکردیم.
 شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۱۶:۳۴
سلام داستان جالبی بود خیلی زیبا و تاثیر گذار ولی جسارتا بنده به هیچ عنوان نمیخوام نظر مخالفی به داستان شما بدم و داشته باشم ولی یه سوال برام پیش اومده و فقط برای رسیدن پاسخ مطرح میکنم نه خدای ناکرده نقد یا نفی یا مخالفت با نوشته ی انسانی و پر از عدالت خواهی برخواسته از وجدان نیک شماست اصلا هم بحث وجود یا عدم وجود قیامت و آخرت نیست به عنوان مثال میپرسم اگر قرار باشد در روز قیامت انسان ها بر حسب اعمال و کردار و رفتار به جهنم یا بهشت بروند آنجا هم بنظرتان وجودبرابری باید حاکم باشد؟ اینکه بگوییم چون همه انسان هستند و حق زندگی دارند و باید عدالت بینشان برقرار باشد و اینکه هم شکم دارند و خوراک و پوشاک و آسایش نیاز دارند پس همه باید به بهشت بروند ؟ بنظرم بیشتر تقدیر ها و عاقبت ها ثمره ی اعمال ان هاست مثالی میزنم : جوانی که پس از عمری عیاشی ولگردی هرزگی خیابان کردی بی حرمتی به پدر مادر و مردم کرده و آینده نگر نبوده و درس نخوانده اکنون مجبور به بیگاری است بنظرتان با جوانی که عمری وقت هزینه و زندگی خود را صرف کسب علم و دانش و تحصیل کرده و اینک پزشکی شده و نجات دهنده ی جان مردم است فرقی نمیکند؟اگر قرار باشد که فرقی نکند و هر دو هر نظر مساوات مالی و اجتماعی داشته باشند که دیگر سنگ روی سنگ بند نمیشود مجددا از شما پوزش میخواهم و نوشته ام صرفا جهت رسیدن به جواب سوال خودم است امیدوارم ازم رنجیده نشوید چون بسیار دوستتان دارم 
 سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۵:۰۸
درود بر استاد ارجمند و بسیار شایسته و فرهیخته .. آری تنها می شود گفت درود بر همه کسانی که به برابری ارج و احترام انسان ها درست به یک میزان و با هر لباس و هر پیشه باور قلبی دارند و وجودشان فریاد حقیقت است و نه همه توانشان صرفا خوش رقصی و لبخند بر لب آوردن خریداران شرافت شان با چند سکه ناچیز .. درود بر قلب دریایی و نگاه عمیق و آزادگی تان که همواره با پر رنگ کردن فضایل بزرگ انسانی هنرمندانه مخاطب را به تفکر و در نهایت تغییر دیدگاه وارمی دارید ... جاری باد و جاوید اندیشه پاکتان بر پهنه روزگار تا ابدیت 
 سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۵:۴۳
درود استاد سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۶:۲۷
درود استاد عزیزبسیار زیبا بود حقیقت تلخ نابرابری ها و نا برادری ها این روزها پررنگ تر شده تبعیض این روزا پر رنگ تر شده سواری های گران قیمت اقا زاده ها و کم رنگ تر شده رنک خون مردم.این روزها کارگران سرشکسته تر شدند این روزها مردم ارام ارام دارند میمیرند و خود نمیفهمند.جلوی مغازه ها پدر ها ابرویشان را جا میگذارند و مادرها به فکر فروش غیرت مردها افتاده اند دنبال کارگری خانه ی اعیانها افتادند میخواهند بروند خانه ی چرک شده یکی دیگر را بشویند تا بشود نان بشود گوشت که نه شاید حتی تن ماهی هم نشود بشود هیچ.کاش خدا همین نزدیکی ها عبور میکرد و ان میوه های درشت را با لرزه ای پهن زمین میکرد دلمان خنک میشد  سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۷:۱۵
سلام دوست عزیز....من به یک چیز اعتقاد دارم...در هر کسوتی میشود دزد بود..نه دستان کثیف پول تمیز در میاورند و نه دستان تمیز پول کثیف.....دزد که باشی راحت تر زندگی میکنی....در هر شغلی با هر تحصیلاتی..کافی ست کمی بیشتر فکر کنی که چطور میتوان نان بی شرافتی خورد....من به اینکه هر کس نان تلاشش رو میخورد اعتقاد داشتم اما حالا ندارم....هر کس به اندازه بی وجدانیش نان میخورد...(شاید قضاوت درستی نیست اما در حال حاضر اینطوری فکر میکنم).
سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۷:۱۷
شاید خیلی مرتبط با موضوع نباشه ولی دلم میخاست یه جایی این موضوع رو بگم..ببخشید
 سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۸:۳۲
درودتان ادیب گرامی بسیار نیک، و البته یکسان بودنی چنان، یادآور کمونیسم میتواند باشد، و مفاهیم برابری و نابرابری در حوزه ی دین شناسی و فلسفه بسی گسترده، نیز یادآوری میکنم در اروپا و بسیاری از نقاط توسعه یافته ی جهان، مطالبی که در خصوص شاخصه های اجتماعی و دستاورد مالی پزشکان، در داستان کوتاه بدان اشاره شده ، به صورتی دیگرگونست، یعنی جامعه ی سرمایه داری بر اساس پارامترهایی متفاوت بنا شده است به نظر بنده، گاه قیاس ها مع الفارق است،مثلا، من نیز سالهاست در دانشگاه ها تحصیل کردم و میکنم، با سه مدرک کارشناسی ارشد، دو کارشناسی و یک دکتری که دران مشغولم، (درعلوم پایه، فلسفه و مهندسی) ، و نیز مسلط به چهار زبان زنده ام، اما معمولا به صورت رایگان مشغول خدمت هستم و منبع اقتصادیم هنوز پدر ارجمندم هستند!! و اعتراضی هم ندارم و_ هرگز_خود را با جامعه ی پزشکان قیاس نکرده ام! گاهی قیاس کردن انسان را به ورطه ای غیر از منطق و ایمان و هنجار سوق میدهد.. مکتوبات ارجمندتان در خصوص سفسطه، باری، بسیار خواندنی بود درودها
 سه شنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۲۰:۵۶
محضرمبارک استاد ارجمند جناب فریاددرودهابرشما فریاد عدالتخواهی شمارا می ستایم خوشحالم که اجازه دارم نقدگونه ای به سمع و نظر شما وسایر بزرگواران برسانم. الله متعال خالق جهانیان است و واسعی عظیم. رزق وروزی تمام مخلوقات در ید باکفایت اوست و هرکس رافراخورحال، منتفع می سازد. یک جامعۀ قانون مدار برای ادامۀ مسیر نیاز به انواع مشاغل دارد. کارگر،کارمند ،مدیر ،مهندس ، پزشک و غیره...هرکدام از این اقشار بنا به خدمتی که عرضه میدارند ، حق الزحمه ای نصیبشان خواهد شد. ازبُعد انسانیت همه با هم برابرند اما از مصدر حرفه و فن نمیتوان همه را به یک دید نگاه کرد.این درست است که همگی درخوراک و پوشاک ، نیازشان یکی ست اما عدالت حکم نمیکند کارگری که بزرگترین هنرش استفاده از بیل و کلنگ است با پزشکی که مسئولیت جان یک نفر با اوست از لحاظ حق الزحمه در یک ردیف باشند. و الخ .. اینجاست که وظیفۀ زمامداران عیان می شود مسئولین ، باتوجه به نیاز جامعه موظفند که حقوق مکفی برای هرفرد از افراد راپیش بینی نمایند. یک مدیر کارخانه، حقوق مهندس فنی خودرا با نگهبان درب ورودی نمیتواند یکسان پرداخت نماید. مشکلی که در جوامع کنونی بروز کرده تبعیض است. فرق گذاشتن بین دونفر در شغلی همطراز مصداق بارز تبعیض می باشد . پیشگیری از بروز این معضل نیازمند اساتید فن مجرب در هر حوزه است. در چنینی شرایطی هرکس به حقوق حقۀ خود خواهد رسید. با پوزش فراون بخاطر تطویل کلام 
 چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۵:۳۱
سلام و عرض ادب و احترام محضر استاد زارع عزیز و گرامی انسان در برابر خداوند دارای دو مقام و جایگاه است: یکی مقام انسان ها در جریان تکوین و آفرینش و دیگری مقام انسان ها در سیر رشد از نقص به سوی کمال. در مورد اول طبق بیان آیات و روایات بین نوع آدمی، سیاه و سفید، عرب و عجم، زن و مرد، فرقی وجود ندارد و تمام انسان ها دارای مقامی شریف و بلند مرتبه اند. اما در مورد مقام دوم که در آن انسان دارای اختیار است، آدمی به مقدار بهره مندی از تقوا، دارای ارزش است. به عبارت دیگر، انسان ها همگی به هنگام خلق دارای مقامی یکسان اند، اما زمانی که دارای اختیار می شوند، هر یک به تناسب بهره ای که از تقوا دارند، دارای ارزش هستند. پاسخ تفصیلی برای روشن شدن بحث، لازم است مسئله از دو جهت مورد بررسی واقع شود: 1. مقام انسان ها در برابر خداوند متعال، در جریان تکوین و آفرینش: اگر بخواهیم انسان مجرد از هر بدی و خوبی، یعنی انسان به ما هو انسان را در نظر بگیریم و در مورد مقام آن در نزد خداوند بحث کنیم، به این نکته می رسیم که انسان ها دارای مقام بالایی نسبت به دیگر موجودات هستند، و به اصطلاح دارای کرامت ذاتی هستند. این نوع کرامت حاکی از عنایت ویژه پروردگار به آدمی است و به اختیار انسان ربطی ندارد؛ یعنی انسان چه بخواهد و چه نخواهد، از این کرامت برخوردار است. در مورد کرامت ذاتی انسان می توان به نکاتی اشاره نمود: الف- بخشش کرامت به انسان: انسان طبق فرموده خداوند، بزرگ مرتبه و مسلط بر کائنات شمرده شده است. قرآن مجید در این باره میفرماید: "ما بنیآدم را کرامت بخشیدیم و آنان را بر صحرا و دریا مسلط کردیم و بر بسیاری از مخلوقات خویش برتری دادیم".[1] ب- جانشین خدا بودن: قرآن مجید میفرماید: "به یاد آور زمانی را که خداوند به فرشتگان فرمود: به راستی روی زمین جانشین قرار خواهم داد".[2] این خلافت ویژه آدم (ع) و برخی از فرزندان او که به مقام عالی انسانی و علم به اسمای الاهی دست یافتهاند میباشد. ج- کارگزار بودن جهان برای آدمی: آیات زیادی از تسخیر جهان و آفرینش آنچه در زمین است، برای انسان سخن میگوید که جایگاه رفیع وی را میرساند، مانند آیه: "سخّر لکم ما فی السموات و ما فی الارض جمیعاً"؛ آنچه در آسمان و زمین است تسخیر شما قرار دادیم".[3] د- امانتدار بودن انسان: انسان امانت دار خدا است و رسالت و مسئولیت دارد. قرآن مجید میفرماید: "ما امانت خویش را بر آسمان و زمین و کوهها عرضه کردیم، همه از پذیرش آن امتناع ورزیدند، اما انسان بار امانت را به دوش کشید و پذیرفت".[4] تا این جا اثبات شد نفس آدمی از هر نوع، سیاه و سفید، عرب و عجم، زن و مرد، در برابر خداوند دارای مقامی رفیع است. البته از آنچه در موارد بالا ذکر شد، از جمله آیه "وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ" و همچنین سایر آیات، روشن می شود که تمامی انسان ها علاوه بر داشتن مقام رفیع در نزد خداوند، یکسان هم هستند. مفسر بزرگ علامه طباطبائی در تفسیر گران سنگ المیزان در ذیل آیه "وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ" می گوید: مراد از آیه، بیان حال جنس بشر است، صرف نظر از کرامت هاى خاص و فضائل روحى و معنوى که به عدهاى اختصاص داده، بنابر این، این آیه مشرکان، کفار و فاسقان را زیر نظر دارد، چه اگر نمىداشت و مقصود از آن انسانهاى خوب و مطیع بود، معناى امتنان و عتاب درست در نمىآمد.[5] آنچه گفته شد تنها در آیات قرآن مطرح نشده است بلکه در روایاتی نیز به این موضوع پرداخته شده است. در ذیل به برخی از این روایات اشاره می شود: راوی چنین می گوید: سلمان فارسی داخل مسجد شد، رسول خدا (ص) از جای خویش بلند شد احترامش نمود و او را در کنار خویش در صدر مجلس نشاند و به تناسب سن و شخصیتش او را اکرام نمود. در این هنگام عمر داخل شد و چنین صحنه ای را دید، گفت این عجمی کیست که در میان عرب در صدر مجلس نشسته است. پیامبر اکرم با شنیدن این سخن بر منبر رفت و خطبه خواند و فرمود: "ای مردم از زمان آدم تا به امروز.... عرب را بر عجم و ... برتری و فضلی نیست، مگر به تقوا".[6] در حدیثی دیگر از امیر المومنین نیز به این موضوع اشاره شده است. حضرت می فرمایند: همه موجودات سنگین و سبک، بزرگ و کوچک، نیرومند و ضعیف، در اصول حیات و هستی یکسانند.[7] پیامبر (ص) در روایتی دیگر فرموده است : "یچ چیزی نزد خداوند گرامی تر از فرزند آدم نیست".[8] نتیجه اینکه تمامی انسان ها در مقام تکوین در مقابل خداوند یکسان اند. 2. مقام انسان ها در برابر خداوند متعال، در سیر رشد از نقص به کمال: تا این جا یکسان بودن انسان ها در مقام تکوین روشن شد. اما در مقام رشد و تکامل، مسلما انسان ها دارای درجاتی متفاوت اند. در این قسمت ملاک ارزشمندی هر کس تقوا است، همان گونه که خداوند فرموده است: "إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ".[9] بر این اساس؛ انسان ها در برابر خداوند یکسان نیستند و به تناسب بهره ای که از تقوا دارند طبقه بندی می شوند. در این راستا تفاوت انسان ها در برخورداری از محبت خداوند و به میزان قرب آنها به خدا باز می گردد. نه رنگ، نژاد، قوم، زبان و غیره، بلکه هرکسی ایمان، عمل صالح و معرفت را کسب کند، انسانی کامل؛ و هر که شرک، گناه و نفاق را کسب کند انسانی ناقص است. بدین ترتیب امامان و پیامبران در اعلی درجه قرب به حضرت حق قرار دارند، و انسان های پست و نادان در اسفل سافلین نقص و کاستی. [1] "وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلًا". اسراء، 70. [2] "وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ". بقره، 30. [3] " وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ". جاثیه، 13. [4] " إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولاً". احزاب، 72. چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۵:۳۵
دست بوسم استاد زارع عزیز عرض تبریک ویژه بمناسبت تولدتان آن شاالله 127سال در کمال عزت و سربلندی به کوری چشم حسود زندگی کنید و جاودانه گردید که قطعا خواهید شد
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۵:۴۸
پیامبر اکرم(ص ):خوش ندارم كه خود را بر شما امتيازى دهم . پس به درستى كه حق تعالى كراهت دارد از بنده اش كه ببيند او خود را بر دوستانش امتياز داده است.  چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۳:۵۳
سلام..... نوح را صدا کنید قایقش سوراخ شد و دایناسورها همه غرق و نفت فردا تاوان نجات غریقی را میدهد که تو ای نوح بر کشتی ات ننشاندی از بغض..... ............................................ سلام بحث زیبایی بود و به نظرم کمی در مرز ایسم ها تداخل معنایی پیدا کرد هیچ کس و هیچ موجود همشکلی ساخته نشد.....زن و مرد و امروز دیروز و ....اما ظرفی بدستم داده است که اعمال ما تاخر پدر م انرا ساخته به پشتوانه ی تقدیر کمی جبر و اختیار ...به مقدار لازم کم شانس و احتمال و صعود به اندازه ی اجازت پروردگار .................. بنده مخالف تمام ایسم ها هستم چه در مورد زن و مرد و زندگی و چه ساست و دیانت و بندگی پس نزدیکم به دیدگاهتان
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۵:۰۹
سلام به محمدرضا عزیزم (فریادی از جنس حقیقت) جدا از ستودن شیوایی، درستی پند و تفکری که پشت داستان فریاد حقیقت (از نظر بنده ) و با توجه به بحث های انجام شده دوست داشتم چند نکته ی واضح در مورد این داستان اشاره کنم: ۱_ به وضوح مشخص است که بحث داستان برابری شان و منزلت اجتماعی و مالی انسان هاست و هیچ ربطی به برابری یا نا برابری انسان ها بر حسب تقوا در نزد خدا نداره. ۲_ میدانیم دین اسلام جز تعقل کردن در آیات خدا نیست و از نظر بنده علت این همه تضاد و گمراهی در دریافت حق و حقیقت تفکر و تعقل و تفسیر غلط از آیات خداست و اگر انسان ها در کل تاریخ و عصر حاضر موقعیت های اجتماعی و مالی نابرابری داشتند نتیجه ی تفسیر ورزی های نابجاست که نظیر آن را در تفکرات قوم بنی اسراییل و مثال تقسیم بیت المال توسط امام علی و واکنش مسلمانان مشاهده میکنیم.مسلمانان آن زمان نیز عقیده داشتند چون مدت طولانی تری به عبادت و مبارزه در راه اسلام پرداخته اند پس حقوق مالی بیشتری نسبت به مسلمانان تازه گرویده دارند. حال آنگه پیامبران و امامان در طول تاریخ با این گونه طرز فکر چه در جمع مسلمانان گمراه و چه در کافران و حاکمان زورگو و جاه طلب مبارزه کردند. خداوند رسولان خود را جهت هدایت مردم و دوری از همین کژ اندیشی ها و تفسیر های غلط در آیات خود فرستاد و تمام دستورات راستین خدا در اعمال و سیره ی پیامبران و امامان جلوه داد تا انسان ها از این کژ فهمی ها و گمراهی ها در تفسیر غلط آیات خدا خارج شوند. در اعمال و سیره تمام پیامبرانمان و به خصوص رسول اکرم و امامان ما به خوبی موضوع برابری مالی انسان ها نسبت به یکدیگر تجلی یافته که جناب م.فریاد بارها و بارها به آن اشاره کردند. حال آنکه بخواهیم بگوییم حتمن آیه ای از جانب باید نازل میشده که به صراحت تمام میگفته انسان ها از لحاظ اجتماعی و مالی باهم برابرند و چون نازل نشده خداوند وعده نداده ولی چون از نظر اعمال اخروی و تقوا انسان ها نزد خدا برابر نیستند پس باید نتیجه گرفت در شان و منزلت دنیایی نیز نباید برابر باشند نتبجه ی همین تفسیر های غلط است. کما اینکه خدای عز و جل بارها در تمام آیات خود به انفاق توجه به همسایه و مستمندان و کمک به بی پناهان و گرسنگان بارها و بارها اشاره کرده و سیره و اعمال تمام پیامبران به خصوص رسول اکرم همیشه در جهت اجتناب از مال اندوزی و کمک به دیگران بوده تا کفه های این نابرابری های مالی و اجتماعی به سمت برابری برود اما با این حال باز هم کسانی هستند و که کلام و آیات خدا رو نادیده بگیرند و با استدلال و تفسیررهای نا به جا در برقرار نگه داشتن این کفه ی نابرابری اهتمام ورزند. کما اینکه خداوند متعال بارها در آیات خود اشارات واضح و روشن داشته اما باز هم کسانی هستند که نخواهند ببیند و بشنوند و به تفسیر های غلط دست بزنند همان گونه در زمان پیغمبر کافران ادعا میکردند اگر خدای تعالی وجود دارد پس خودش را به ما به صورت عینی نشان دهد والا خدا نیست و با وجود آیات و نشانه ها معجزات و سیره و اعمال رسولان باز هم کور دلانه از پذیرش حق و حقیقت راستین خدا سرباز می زنند. نتیجه ی این انکار ها و ندیدن ها و نشنیدن ها در طول تاریخ و این عصر خونین سبب شده تا انسان ها وظایف انسانی و هدف خلقتش رو فراموش کنند و با جاه طلبی، اهتمامی بینهایت در مال اندوزی و لذت جویی و رفاه طلبی های بی انتها که از نیاز طبیعی یک انسان فراتر می رود سبب ایجاد نابرابری مالی و اجتماعی در بین انسان ها می شود تا وعده ی شیطان رجیم بر زمین حکمفرما می شود و انسان را از شان انسانی خود عزل و به قهقرای حیوانیت میبره.( کاش حق پذیر باشیم و به جای اصرار ورزی های نابجا در آیات خدا بخوبی تعقل کنیم تا با تفسیر های غلط انسان های دیگرو به سمت اسلام گریزی و نا عادلانه دانستن دین اسلام سوق ندهیم). فریاد حقیقتت جهان فروز  پنجشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۱۲:۵۱
اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یـکــی را نــان جـو آلــوده در خــون!! باباطاهر (شاعر و عارف قرن پنجم هجری ) جام می و خون دل هر یک به کسی دادند در دایره قسمت اوضاع چنین باشد (متاسفانه ) لسان الغیب حافظ(شاعر قرن هشتم ) از ابتـــــدا چـو قصـّه دنیــــــا یکی نبـــــــود با من نگـــو که آخر این داستـــان یکی است دنیــــا به آخـــرت بفــروشیــــم یـا به عکـس گـویا در ایـن معامله سـود و زیان یکی است... سنجیده ایم قدرت کاخ سفید را با اقتدار مسجد صاحب زمان یکی است !؟ مریم محبوب( شاعر امروز)  سه شنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۸ ۰۰:۳۹
درود ها و صدها درود براین فریادهای ستودنی و افکارِ تحسین برانگیزخداوند تا همیشه یار و همراهتان
 شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۱۱:۴۴
سلام و عرض ادب و احترام و ارادت استاد بزرگوارمحضرت م فریاد گرانقدر و عزیز داستانی حق و گویا از عدالت و انسان دوستی که بسیار درست وجذاب وحقیقت است ویژه خواران باید هم ازعدالت فراری باشند وعدالت را سدی در برابر آمال خود بدانند ممنون از منتشر نمودن آثار پربارتان استاد  خون سیاوش مگو چراکه به دیگ شما نمی جوشم عبا و خرقه ی زهد و ریا ،نمی پوشم من و دل و غم و یک جام پرزرسوایی می خرافه از این خمره ها نمی نوشم چه فرق میکند اینجا که ننگ ونام یکیست چه نام را بخرم یا که ننگ بفروشم منی که در همه عمرم بحال سوختنم دلی به رحم نیامد نکرد خاموشم ! هنوز در دل من زخم کهنه بسیاراست نمیشود ستم و ظلمتان فراموشم مخوان طریق رهایی مکن تلاوت وصل صدای مکر تو آزار میدهدگوشم شما به نعمت و ناز و نیاز خوش باشید که سور و بزم شما میبرد زسر هوشم مرا به خلوت غمهای خویش بگذارید که بوی خون سیاوش گرفته آغوشم شریف شهره به شعراست و شوروشیدایی به جز رضای دل عشق خود نمی کوشم شریف شریفیان شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۱۳:۳۳
خون سیاوشمگو چراکه به دیگ شما نمی جوشم عبا و خرقه ی زهد و ریا ،نمی پوشم من و دل و غم و یک جام پرزرسوایی می خرافه از این خمره ها نمی نوشم چه فرق میکند اینجا که ننگ ونام یکیست چه نام را بخرم یا که ننگ بفروشم منی که در همه عمرم بحال سوختنم دلی به رحم نیامد نکرد خاموشم ! هنوز در دل من زخم کهنه بسیاراست نمیشود ستم و ظلمتان فراموشم مخوان طریق رهایی مکن تلاوت وصل صدای مکر تو آزار میدهدگوشم شما به نعمت و ناز و نیاز خوش باشید که سور و بزم شما میبرد زسر هوشم مرا به خلوت غمهای خویش بگذارید که بوی خون سیاوش گرفته آغوشم شریف شهره به شعراست و شوروشیدایی به جز رضای دل عشق خود نمی کوشم شریف شریفیان  شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۲۰:۱۱
سلامو چقدر زیبا 
 شنبه ۱ شهريور ۱۳۹۹ ۲۰:۲۲
درود استاد فریاد مهربانم. دوستان از منظرهای مختلف دیدگاه های خودشون رو بیان کردند. بنده از بی عدالتی در کل جهان همیشه در رنج بود و با کسب اجازه از شما مطلبی را متناسب با این داستان آموزنده تقدیم می کنم.\"شعله های بی عدالتی در جهان\" از آن سویِ مرزها... با بیرقی به رنگ سپید... با واژه هایِ درد... سبکبال به سویِ تو می آیم... ای که پوستت رنگین... ای که پوستت به رنگِ سیاه... نژاد پرست که باشی... دریغ می کنی... از دیگری نفس کشیدن را... آنقدر که حیران می مانَند چشمهایِ جهان در کارِ تو... دستانِ بی عدالتی ات... ریسمان می شود بَر گردنی ضعیف... از یاد می بری که آسمان از آنِ خداست... و هوا... سهم پاکِی برای تمام انسان هاست... از یاد می بری... که از آسمان زمین هوا کسی اجاره نمی گیرد... نژاد پرست که باشی... از یاد می بری که ابتدا نطفه ای بودی... و عاقبت نیز لاشه ای هستی بدبو... نژادپرست که باشی به گُمانت برترینی!... اما... هیچ فکر کرده ای؟ آنان که نژاد پرست نیَ اند، خدا پرستان اند... آری تو نجیب نیستی... این طبیعت توست... به زَعمَ ات سیاه پوست بشر نیست... مرا چه به یک خارجی؟... باز هم طبیعت توست... که فقط تو بشر هستی... هیچ فکر کرده ای چرا همه خون شان سرخ است... نکند فکر کرده ای جنس آفرینش ات از گِل نیست... باز به گُمانت... دختر سفید پوستت زیباترین است و نه آن دختر رنگین پوست... او نیز می توانست زیباترین باشد اگر شعله های بی عدالتی... پوست نازکش را نمی سوزاند... اگر نژادپرستی و دنیایش... حقوق پدرش را به نصف نزول نمی داد... آری نژاد پرست که باشی... جز خود نمی بینی... و خواهی گفت... هیس!! اینجا جایی برای جولان دادن دیگری نیست... آن دختر رنگین پوست می توانست زندگی کند... می توانست صعود کند... اگر فرصت پرواز می داشت... نژادپرست که باشی... انگشت اتهام ات سویِ ضعیفان است... دنیا را برای خود می خواهی... نکند فکر کرده ای... حق خوردن و آشامیدن از آنِ توست... یا که حق کار... یا حتی حق نظر... هیچ فکر کرده ای به آن نژادِ به زعمِ تو، دون تر... که با حقوق نصف و نیمه اش فقط برای زنده ماندن تلاش می کند... و نه زندگی... و نگاه کن به کوویدِ ذره بینی که چگونه هدف گرفته ریه های بشر... نه قومیت... نه ملیت... و نه نژاد... و در هم نوردیده مرزها را... و کم آورده ای در برابرش... به کودک ات عدالت و برابری را اینگونه بیاموز... عدالت یعنی... به قول شاعر... روی نقشه ی جغرافیا... با پاکن ات... پاک کن مرزها را... و پُل بکش... و روزی خاموش خواهد شد شعله های بی عدالتی... و آن روز دور نیست... اللهم عجل الولیک الفرج مرضیه حسینی  دوشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ ۲۱:۲۱
بیکران درودتان استاد زارعچه قدر فریاد عدالتخواهیتان زیباست ورسا وبارش بر دوش قلمتان سنگین استاد چه خوب است که هنوز هستند کسانی چون شما که حقیقت را به فریاد قلمشان می سپارند واز این مساله راحت عبور نمی کنند آفرین استاد عاااااالی بود ومن لذت می برم از توانایی وجادوی این قلم وافکار ناب وپاکتون الهی شاد وتندرست باشید ونور یگانگی روشن بر دلتان
 شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ۰۹:۵۴
درود بر استاد زارع گرانقدر هنر قلم زیبا نگاری است و رسالت قلم ترویج دانش و خرد و اخلاق انسانی و تبلیغ عدالت و آزادی است قلمتان هنرمندانه زیباست و فریادتان ندای عدالت سلامت باشید و پایدار و قلمتان ماندگار
 شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ۱۲:۵۰
سلامودرودها براستاد گرامی ام جناب آقای زارع ابتداباعرض پوزش از یکایک اساتید محترم ، بنده به دلیل ضعف بینایی وعارضه ی پارگی شبکه چشم هایم توانایی مطالعه نظریات شمابزرگان را ندارم . اما مشکل انسان بیگانگی وی با تمامیت خویش (عقل کامل) در خوداست که وی را دچار خطای پندار ونتیجتاافسانه پردازی می کند . حال مارکس باشد یا هگل یا مزدک ویا غیره .... فرقی نمی کند . بازگشت هرکسی بخویشتن با کشف تمامیت خویش راز نجات او ورهایی وی از افسانه است که باید ابتدا بامشاهده ی در خود ، خودرا ازاسارت ذهن شرطی شده رها نمود . واین باور وعقیده ی من نیست بلکه تجربه ی عینی وملموس و شهودی در هرکسی ست که از آن به عنوان _بینش _ نام برده اند .وانسان تا زمانی در محاصره ی ذهن شرطی شده ی خود باشد جز دردایره ی بسته افسانه گرفتار نیست . انسان موجودی ست که قرنها در مخمصه ی ذهن شرطی شده خود گرفتار گردیده وسرگردان دراین دامنه ی خیالی و توهمی دست و پا می زند وهمین دگرگونی ناخودآگاهانه است که فرد را ازهویت واقعی اش دور کرده وبه هویتی پنداری و خیالی پایبند نموده....وآدمی را هیچکس نجات نخواهد داد جز اراده و خودآگاهی خودش..... کن تارو مار خود تاروپود عنکبوتی را سکنی گزیده ، قرنها در معبد آرام .... این شعری ست که خود من گفته ام واخیرا آن را در سایت باز نشر داده ام . این عنکبوت سیاه جز ذهن شرطی شده نیست که بانگاهی صاف وشفاف در خود ، قابل دیدن است ومی توانیم خودرا از دام وبند پولادین آن نجات بدهیم . دلیل وانگیزه ی کوری که اغلب در آن در بند ودر حصار هستیم ... باعرض پوزش مجدد از تمامی صاحب نظران واساتید ارجمند سایت......
 شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ۱۴:۵۴
درود عالی بود داستان جذاب و سنگین و خواندنی از قلمتون خوندم ✨ چه خوب فریاد حقیقت را در بطن نوشتتون سر دادید و از نظر من هم واقعیت حقیقتی ماورا گونه است که گاهی کشف میشود و گاهی طرد مشکل اینجاست که فراموش می کنیم واقعی هستیم  شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ۲۳:۲۲
درود استاد زارع اندیشمندبسیار زیبا و حقیقت مدار بود اما تارو پود یک جامعه و حقیقت روان در ان را فرهنگ مردمان ان جامعه تعریف کرده و متاسفانه فرهنگ جامعه ما نادرست است سربلند باشید  يکشنبه ۲۰ شهريور ۱۴۰۱ ۰۸:۴۴
سلام و عرض ادب برادر عزیزماین روایت زیبا رو چندبار خواندم و لذت بردم. شاید مرتبط ترین چیزی که درباره آن بتوانم بگویم آیه شریفه «لیس للإنسان إلّا ما سعی» باشد. سعی و تلاش است که ظرفیت انسان را تعیین می کند. هرکسی هم به اندازه ظرفیت خود به بهره مندی می رسد. اگر معیشت را ملاک قرار دهیم، بسیار مهم است که تلاش هرکسی برای اجابت آن در چه مسیری قرار می گیرد. دیدگاه فوق، صرفاً مادی گرایانه است. اما اگر بخواهیم معنویت را هم وارد بحث کنیم، به نتایج پخته تری می رسیم. باز هم تأسی می کنم به آیه ای شریفه: «ما خَلَقتُ الجِنَّ و الإنسَ إلّا لِیعبُدون» هدف آفرینش در نهایت عبودیت است. وقتی کسی آن را باور کند، دیگر اینقدر جوش دو روز دنیا را نمی زند. برای داشته هایش شکر خدا را می کند و برای نداشته هایش دعا و حمد خدا را. چون می داند که داشته هایش عاریتی ست که به زودی باید باز گرداند. گیرم که با خود ببرد! وقتی که دنیا جز حلقه ای کوچک در دشتی فراخ نیست، چه ارزشی پیدا می کند که با خود ببرد؟(اقتباس از استاد علی صفایی حائری) معنای عرائض فوق، این نیست که تارک دنیا شویم و از 24 ساعت شبانه روز، 25 ساعت را در مسجد و سجاده و سجده بگذرانیم. تلاش برای معیشت جزء با فضیلت ترین عبادات است که به تعبیر روایات عبادت ده جزء دارد که نُه جزء آن، طلب روزی حلال است. اطاله کلام شد عفو بفرمایید.
يکشنبه ۲۰ شهريور ۱۴۰۱ ۰۹:۳۴
سلام استاد بزرگواربسیار زیبا و پرمفهوم بود لذت بردم از خوانش آن  دوشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۱ ۱۵:۳۲
هزاران درود بر شما جناب زارع گرامی گر چه در قالب داستان حکایت واقعی را بیان کرده اید و گویای حقیقتی است که گاها اتفاق می افتد برای کسانی که سن و سالی از آنها گذشته باشد بطور قطع در طول عمر خویش به چنین حکایاتی در زندگی برخورد کرده اند که متاسفانه یا از کنار آن بی تفاوت عبور کرده و یا زبان به اعتراض گشوده و خود نیز مورد هجوم قرار گرفته و در نهایت باید اقرار کرد که سفسطه گری ید طولایی دارد و به کرات اتفاق افتاده و می افتد و خواهد افتاد. هدایتگری قران کریم ، کاملا روشن و توصیه به تفکر و اندیشیدن نیز در آن آشکار است. در هر یک از دستورات اسلام نیز حتما حکمتی نهفته است و گاها با زبان تصویر بیان می شود، که شاید تفکر کردن را می خواهد آموزش بدهد. اندکی تامل کنیم که: چرا در حج همه باید لباس احرام را یک دست و دوخته نشده بپوشند؟ یا چرا کفن میت باید نیز چنان باشد؟ مگر مقوله حج و مرگ را کسی می تواند کوچک فرض کند؟ آیا نوع لباس در دو امر مهم حج و مرگ گویای برابری هست یا نیست؟ در حیطه ای دیگر تفکر کنیم کدام شخص در دنیا می تواند بدون محصولات کشاورزی و دامی ، ادامه حیات بدهد؟ فلان مقام و فلان شخص که ادعای برتری دارد آیا شب هنگام دست رنج کارگر و کشاورز را میل نمی کند؟ حتما پاسخ این است که پولش را می پردازد . این مبلغ در حقیقت یک قرار داد است ولی ارزش واقعی آن شاید در لوح هستی ثبت است تا در میزان الهی سنجیده شود. واقعا یک وعده غذایی چقدر ارزش دارد؟ یا آسایش و راحتی که از دسترنج کارگران به جامعه انسانی هدیه می شود چقدر ارزش دارد؟ آیا بوسه زدن به دست پینه بسته فقط برای همایش ها و سخنرانی هاست؟ یا باید در آن تفکر کرد و نگرشی دیگر را به جامعه آگاهی داد. بله تریبون در دست گارگر نیست، نوشتن قانون دست کارگر نیست اجرای قانون دست کارگر نیست و خلاصه اینکه قلم در دست کاگر نیست و به قول آن دوست عزیز کارگر فقط می تواند بیل در دست بگیرد. آیا فکر کردیم که نتیجه بیل زدن او برابر است با ادامه زندگی و هدیه آرامش و آسایش به جامعه بشری؟ آیا می توان برای این هدیه معادل ارزشی را به زبان آورد؟ هزاران آفرین بر شما که موجب گسترش چنین محافلی هستید و اندیشیدن را به ارمغان می آورید. بدرود
دوشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۰۳
درود مرد دانا_آقای گلی گرامی_ الحق که زیبا و منسجم و حق مدار بیان فرمودید حرف دل و دیده ی ما و خیلی های دگر رو منطق شما در این کامنت چنان محکم و متین است که هر عقل سلیمی که در بند تعصب و عناد و لجاج نباشد، سر تسلیم فرود می آورد حرف ما هم همین بود که در حاشیه های سوءتفاهم قرار گرفت و برداشت های نادرستی که منظور این ناچیز نبود وارد بحث شد. بطور کلی منظور این ناچیز این بود: امکانات و سرمایه ها و درآمدهای بیت المال(یا به تعبیر امروزی حکومت)، باید بطور مساوی بین رعایای آن حکومت تقسیم شود، و اگر کسی امکانات بیشتری می خواهد باید با تلاش فردی خودش به دست بیاورد، بدون تکیه و سوء استفاده از سرمایه های عمومی، بدون استفاده از تسهیلات مبتنی بر تبعیض حکومتها! منظور این ناچیز، لزوم نگاه بدون تبعیض حکومتها به شهروندان است در تقسیم بیت المال، آنچنانکه مولا علی(ع) هم چنین مرامی داشت. ما منکر تفاوتهای فردی نیستیم، ولی بهره مندی بیشتر بر اساس تفاوتهای فردی باید واقعاً و واقعاً بر پایه ی تلاش خود فرد باشد، نه اینکه با هزار تبصره ی مزورانه، وامهای چندین میلیاردی به طرف بدهند بعد هم پس ندهد و سودی هم برای دیگر شهروندان نداشته باشد و بصورت دارایی شخصی اش درآید و برود از کانادا و دیگر کشورهای تفریحی سر در بیاورد با خانواده و بستگانش، در حالیکه دختر و پسر جوانی که قصد ازدواج دارند باید برای یک وام صد ملیونی یا این حدود، کلی بدوند و آخرش هم در حد خرید یک یخچال فریزر گیرشان بیاید و تا ریال آخر هم باید پس دهند با سود مربوطه! یکی از تبعیض های حکومتی، همین تسهیلات بانکی مبتنی بر روابط و خوشاوندی و رشوه است که با انواع کلاههای شرعی توجیهش می کنند و در واقع هیچ مبنای خیری ندارند! و حاصلی جز بر باد رفتن بیت المال، و انباشت ثروت در جیب افراد خاص، و افزایش فاصله ی طبقاتی ندارد. حکومتی که مبنایش تبعیض بین شهروندان باشد، حکومت شایسته ای نیست و دقیقاً به همین دلیل است که همه ی ما عوام، چشم به ظهور منجی آخر زمان دوخته ایم ممنونم از حضور پربارتون و سپاسگزاری و عذرخواهی میکنم از بقیه ی دوستانی که زحمت کشیدن و در این هم اندیشی شرکت کردند و با نظرات ارزشمندشون همراهی کردند به امید صلح و آرامش و شادی برای تمام ساکنین زمین  دوشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۲ ۱۵:۲۱
درود استاد زارع بزرگوار خیلی خیلی عالی بود این پست بازهم اطلاعات عالی نصیبمان شد هم از شما هم دوستان اساتید بزرگوار چه موافق چه مخالف زیبا و ارزشمند گفتین 👏👏👏👏 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||||||
که به شرح و بسط شاخ و برگها و تکمیل اون دین می پردازن. ادیان غیرالهی به دلیل تکیه ی افراطی بر عقل و تجربه طبیعتاً ناقص هستن و تناقضهای ریز و درشتشون اونها رو دیر یا زود دچار انحطاط میکنه... ولی ادیان الهی پتانسیل جاودانگی دارن چون شکل اورجینال اونها از تناقض بدورن ولی یک دین الهی هم در مدت حیات پیامبرش به تدریج تکمیل میشه، چون باید بسیاری از باورهای نادرست و جهل ها و خرافه هایی که در قلب و ذهن مردم پیش از ظهور اون دین ریشه دوونده از بین ببرن و بعضیشونم تغییر بدن و اصلاح کنن...
ارسال پیام خصوصی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهرداد مانا
محمدرضا آزادبخت
لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
امیرحسین اصفهانی کن
مسعود مدهوش( یامور)
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
با عرض شرمندگی چند روزی است غزل غریب افتاده و کسی برای حضرت عشق سرو دست نمی شکند. با سنتگرایان سایت به سپید ها اعتراض نمی کنند و آنها را نثر نمی خوانند . مثنوی و رباعی هم که دیگر هیچ
استدعای کمترین از دوستان اینستکه لطف کنند و منت نهند و به شعر و ادب به پردازند و از سیاست دوری گزینند
چون سایت وزین شعر ناب ادبی فرهنگی است
کمترین همه دوستان و اساتید