پست های وبلاگ

فانوس چشم هایت
از پشت پنجره
با موجی از احساس
دیدار دوباره ی باران را میخواهد
و ... در گذر همیشگی زمان داستان کوتاه دفتر من
افسانه ی بلند مهربانی توست.

جــاده ی دوســت داشــتن مــن بی انتهــا بــود.. امــا تــو در نابینایــی
مطلــق فــرو رفتــه بــودی و عشــق پــر حــرارت مــرا نمیدیــدی. مهــم
نیســت!! از آن مهــم نیســت هایــی کــه خیلــی هــم مهــم اســت...!
حـال مـن خـوب اسـت! بـاور میکنـی؟! مـن خوبـم از همـان خوبهایـی
کـه مادربزرگـم بـود و صبحـش مـرد. بخنـد..! ایـن خنـده دار تریـن
تـراژدی دنیاسـت!
یاد و اولین و آخرین دیدارمان بخیر..
می آیی کمی خاطره بازی کنیم؟
چشـمهایت را ببنـد و »بـوی خاکـی کـه بعـد از بـاران بلنـد میشـود«
را در ذهنـت استشـمام کـن.!
حالت عوض نشد؟
بگذار بعدی را بگویم حتماً حالت عوض میشود!
اســفند مــاه بــود و مــردم در تالطــم خریــد عیــد.. تــو بــه یــک کــت
احتیـاج داشـتی. بـا هـم بـه خریـد رفتیـم٬ یـک اور کـت سـورمه ای
رنـگ مخملـی خریـدی.. در راه برگشـت شـکلات داغ خوردیـم! هـوا
کـه رو بـه تاریکـی رفـت.. نـم نـم بـاران شـروع شـد! غافلگیر شدیم! چتـر بـه همـراه نداشـتیم هـردو خیـس بـاران شـدیم. کلـی در آبهـای
گل آلـود شـاالپ شـلوپ کردیـم و خندیدیـم...
قطره اشکی از گوشه ی چشمانم سر خورد و پایین افتاد!
امـروز در خیابانهـای شـلوغ شـهر قـدم میزنـم. چشـم میچرخانـم بـه
دنبـال مـردی بلنـد قامـت کـه کـت سورمه ای رنگـی بـه تـن داشـته
باشـد کـه چشـمانش افسـونگر و سـبز باشـد.. کـه تـو باشی! امــا تــو نیســتی نــه امــروز و نــه فــردا.. فرســنگ هــا از مــن فاصلــه
داری. حتــی اگــر همیــن الان بــه آســمان شــهرت نــگاه کنــی رنــگ
دیگــری اســت!
زمیــن را بگوییــد برعکــس بچرخــد! شــبهای مــن روز توســت و
روزهــای تــو اینجــا بــرای مــن شــب اســت.. شــبهایی سرشــار از آه
و حسـرت و حسـادت... شـبهایی کـه از شـدت دلتنگـی هـای هـای گریـه آرامـم نمیکنـد و فقـط دلـم میخواهـد هـای هـای بمـیرم تـا
بلکــه آرام شــود ایــن دل سرگشــته و حیرانــم...!

زیبایی تو را تعقیب میکند.
و آرزوی تو
چون غزالی تیزپا
از خیالم میگریزد
فرشته ها
پایان قصه را
از کلاغ ها میپرسند!