پست های وبلاگ

بنشینی روبروی همین تنهایی ِ گریه آور ِ این روزهای مثلن روز و با لهجه ای که خالص نیست خدا را از پشت این پرده ی دلنازک صدا بزنی...خدای پسران مرده .. خدای دختران مرده .. خدای پدران مرده خدای مادران مرده.. و فکر کنی به مرگهایی که می شناسی شان و مرگهایی که فقط نامشان را شنیده ای و تکرار کنی خداهایی را که به زبان می آوری ..‌خداهایی که بر زبان مادران فرزند مرده شبیه همند.. بر زبان مردان جنگ.. کودکان‌جنگ.‌.‌
دیدی پسرم؟ چقدر مردن تو راحت تر و بدون درد بود ..بعضی مرگ ها آنقدر مرگند که آدمهای اطراف را هم می کشند و بعضی هاشان آنقدر مرگ تر که آدم های بسیار دور تر را هم.. من کودکان زیادی را می شناسم که بعد از تو هزار بار بیشتر به کشتن من ادامه داده اند..هزار بار وَ با چشمهاشان‌ بیشتر...
.
#سیده_تکتم_حسینی
.
.
#میانمار