پست های وبلاگ

ساعت از نیمه ی بامداد گذشته است و به فکرم رسید که بجز انواع قالبهای شعری و سبکهای پیش رو اعم از قدیمه یا جدیده...می بایست برای انسان گریزان از تمدن و هزاره های درد، سبک یا قالب یا پناهگاه فرا حسی نیز موجود باشد که تا ناصبوری و شلوغی شخصیت و غرورش را درآنجا پنهان کند که ناخودآگاه و بدون هیچ پیشینه ی ذهنی دریافتم که ......قالب '' فرا حس '' شاید بتواند جوابگوی همین گریزها و مامن ها باشد قالب مورد نظر، شاید قالب جدید شعری فرض گردد که از دو واژه یا کلمه تشکیل میشود که هیچ حرف ربط و عطف و غیره را راه نمیدهد تنها و تنها دو واژه است که مابین آنها را چند نقطه چین پر کرده است/ درک و مفهوم و محتوای آن را خوانندگان معنا میبخشند مانند/ 1-آغاز........ مرگ 2-انسان ......ماشین 3-حسرت ........مریخ 4-پل .....ریخته 5-ایران ......مادر 6-فردوسی ......دارو 7-یارانه .....رایانه 8-پلنگ .....شب 9-سکه ....سکس 10-هورمون .....موش و شاید دهها نمونه از آن که هر کدام فلسفه و بهره ی خود هستند که انسان ماشینی در تقلای معنای دگرگون شده ی آن میباشد و بار معنا بخشیدن و ادراک حسی و دریافت کارکرد آن بسته به دخل و تصرف خود انسان است که به هر صورتی آن را در زوایای روحش ، صیقل دهد. با مهر / عیسی نصراللهی بیست و سوم آذرماه 94