پست های وبلاگ

خاکستر پیکر گابریل گارسیا مارکز، برنده جایزه نوبل ادبیات، از ماه دسامبر امسال به صورت دایم در مرکز تاریخی شهر کارتاخنا در کلمبیا به نمایش گذاشته می شود.

مارکز که آوریل سال گذشته در مکزیک درگذشت، سال ها در شهر کارتاخنا زندگی کرده بود. او شماری از آثارش از جمله "عشق سال های وبا" را در این شهر نوشت.

تصمیم همسر و دو پسر مارکز برای انتقال خاکستر پیکر این نویسنده کلمبیایی به شهر کارتاخنا، با استقبال بسیاری در کلمبیا روبه رو شده است.

مارکز در سال ۱۹۴۸ وارد این شهر شد و در روزنامه های محلی به عنوان روزنامه نگار، شغلی یافت. او تا پایان عمرش، به طور مرتب به این شهر سفر می کرد و تعطیلات خود را در آنجا می گذراند.

نویسنده رمان "صد سال تنهایی" همچنین مرکزی برای آموزش روزنامه نگاران آمریکای لاتین در این شهر تاسیس کرده است.

خیمه آبلو، مدیر این مرکز گفته است:"مارکز خانه اش را در کارتاخنا ساخت، بسیاری از اعضای خانواده اش در آنجا زندگی می کنند و شهری است که پدر و مادرش در آنجا دفن شده‌اند."

به گفته او" با وجود آنکه مارکز و همسرش سال ها خارج از کشور زندگی کردند، اما حتی برای لحظه ای هم غیر کلمبیایی نشدند."

مارکز در سال ۱۹۲۷ در کلمبیا به دنیا آمد اما سه دهه آخر عمرش را در مکزیک زیست. او که در سال ۱۹۸۲ برنده نوبل ادبیات شد، از بزرگ ترین چهره های ادبیات اسپانیایی و آمریکای لاتین محسوب و از او به عنوان پیشتاز سبک رئالیسم جادویی یاد می شود.

گذشته از صد سال تنهایی و عشق سال های وبا، تقریبا تمامی دیگر آثار او، از جمله پاییز پدر سالار، گزارش یک قتل، ساعت شوم، ژنرال در هزارتوی خود، خاطرات دلبرکان عمگین من، کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد، از عشق و شیاطین دیگر، زیباترین غریق جهان، گزارش یک آدم ربایی، سفر پنهانی میگل لیتین به شیلی، زیستن برای بازگفتن و یادداشت های روزهای تنهایی به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند.