سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 1 دی 1403
    21 جمادى الثانية 1446
      Saturday 21 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۱ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        شعر کوششی و جوششی.
        ارسال شده توسط

        عباس یزدی (طوفان)

         در تاریخ : يکشنبه ۲۸ فروردين ۱۳۹۰ ۰۲:۳۶
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۲۲۷ | نظرات : ۳
        بنام حضرت عشق  
        آیا شعر گفتن امری غیر ارادی است؟یا باید برای رسیدن به آن تمرین و ممارست به خرج داد؟و در یک کلام،آیا می توان شاعر شد؟ برای پاسخ دادن به این سوالات  اشاره به تکاتی لازم است.باید توجه داشت که شعر در ذات امری است زاده ی عاطفه و تخیل شاعر.او با بهره گیری از حس غیر قابل لمس عاطفه و با استفاده از عنصر تخیل دست بر موزون کردن واژه ها می زند که در اصطلاح به این عمل شعر سرودن گفته می شود.اساسا شعر گفتن بر دو نوع است. نخست کوششی و دوم جوششی.
         در نمونه اول یعنی شعر کوششی شاعر با استفاده از تمام قوای روحی و جسمی خود دست بر موزون ساختن واژه ها در قالبی از شعر می زند.در این نوع شعر که قالبا تاثیر چندانی بر مخاطب نمی گذارد،شاعر سعی می کند به هر نحوی کلمات را آهنگین ساخته و شعر را به پایان برساند.موضوع ها اکثرا از پیش تعیین شده اند.مثلا به فلان شاعر پیشنهاد می شود در مدح فلان شخصیت شعر بگو و در قبال کارت مبلغی دریافت کن.حال تناسب داشتن خصایص اخلاقی شخص مورد مدح با روحیات شاعر به هیچ وجه اهمیتی ندارد.شاعر به این وسیله در مدح مقام شخص مذبور شعری کوششی می سراید.یعنی بدون اعمال حسی قلبی و تخیلی فطری،کوشش می کند تا لغات در جهت مدح فرد مرد نظر آهنگین شوند.به این نوع شعر شعر کوششی گفته می شود. در مقابل شعر جوششی مطرح است که از زمین تا آسمان با شعر کوششی متفاوت است.چنان که نه سفارشی است و نه مغایرتی با روحیات شاعر دارد.در این نوع شعر سرایی همانطور که از اسمش پیداست،شعر چنان آبی زلال از چشمه وجود شاعر جوشیدن می گیرد و در قالب واژه ها بر صفحه سپید قلب شاعر حک می شود. توجه شما را به مثالی جلب میکنم.در زمان حضرت حافظ(ره) شاعری بود به نام هازل که بسیار بعید است نام او را تاکنون شنیده باشید.او با حافظ هم دوران است و اشعار زیادی هم سروده است اما با یک تفاوت با اشعار دیگر شعرا و آن این که وی سروده های حافظ را می خواند و لاجرم نام غذاهایی را جای گزین کلمات گوهربار حافظ می کرد.مثلا حافظ می فرماید: صوفی نهاد دام و سر حلقه باز کرد  بنیاد مکر با فلک حقه باز کرد هازل شعر حافظ را این چنین تغییر میدهد: مادر نهاد دیگ و سر سفره باز کرد  بنیاد مکر با من حقه باز کرد (البته این شعر تا آخر به همین صورت ادامه پیدا می کند.).حال سوال اینجاست که چرا با گذشت زمان شعر حافظ باقیماند و جاودانه شد اما حتی یک بیت از اشعار هازل در بین مردم ماندگار نشد.پاسخ این است که اشعار حافظ،اشعاری کوششی نیست...
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۳۱۱ در تاریخ يکشنبه ۲۸ فروردين ۱۳۹۰ ۰۲:۳۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۰ شاعر این مطلب را خوانده اند

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۷ ساعت پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۱۷ ساعت پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۲۰ ساعت پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم اا هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
        محمد شریف صادقی

        شاد آمدم شاد آمدم وز جمله آزاد آمدم اااا چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم
        شاهزاده خانوم

        شراب تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش ااا که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش
        مجیدسعیدی(منتظر)

        لال شود زبانی که حق نگوید در زمانه خویش بشکند دستی که به قلم رود به خاطر منافع خویش
        میر حسین سعیدی

        تا سخن از می شد و شربی حلال ااا زنده به عشقیم به دور از ملال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1