سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        پدر آسمانیم
        ارسال شده توسط

        بیژن آریایی(آریا)

         در تاریخ : چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۲ ۰۴:۴۲
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۹۲ | نظرات : ۱۳
        مرد بی مانند این ایران زمین                                  کس نبیند مهربانی این چنین
        شاه شاهان ،منجی قوم یهود                                   در جهان همتای او گُردی نبود  در  تمام   دوره   شاهنشهی                               داشت او از حال مردم آگهی عقل وبینش داشت او اندر جهان                          رای او می شد قبول در هر زمان         از همه دارایی اندر آب و خاک                             مثل مردم زیست می کردشاه پاک بود، کا سندان، زنش گویم چو من                      پس همه حال  شوی بودش بهر زن او همین یک زن گزید و کرد رام                   نفس خود را بند کرد،بستش به دام احترامی را که بر ادیان نهاد                        در جهان نیکو برندش نام یاد او ز منشوری که بنوشت آن زمان                سربلندست نام  شه، اندر جهان پس بگویم سرنوشت آن شهان                     تا بدانی خامه ام گوید از آن
          شاهی شاهنشهان کشورم برباد رفت                                                            آن دلیریها ،رشادتها، کنون از یاد رفت   آن همه شاه و فدایی در وطن                                                             چون فراموش می شود از ذهن من بود سالار جهان شاهان پارس                                                              پایتخت هر کدام ،شان شهر فارس تا که بودند زنده اندر این زمین                                                               کس ندیدست مردمانی اینچنین خشت اول را نهاد کوروش بجا                                                            چون که شد اندر جهان فرمانروا از برای مردمان پر شد رفاه                                                            در خورش بودآن لقب،زیبنده شاه خواند خود را اینچنین شاه شهان                                                             سجده کردن در برش کل جهان چون که عادل بود او اندر جهان                                                               رای او می شد قبول در هر زمان منجیش خوانند ورا قوم یهود                                                              چون که آنان را زبندی رسته بود رفت همراه یهود تا اورشلیم                                                               پس بگویندش یهود،دوم کلیم گفت بر قوم یهود ای مردمان                                                               می کنم جبران ، امروز این زیان بعد سکنی کردن قوم یهود                                                                 از دهان،شان او تشکر می شنود چون که می آمد به سوی کشورش                                                                 فکر  آبادی  ببود  اندر  سرش آری آری کرد آباد او وطن                                                               پس برابر گشت حق مرد و زن چونکه شد وقت سفر آن شاه پاک                                                              از برایش مرد وزن،شد سینه چاک او بگفتا پیکرم بی زر و موم                                                               بر؛هنه آرید خواهم مرز و بوم شکل گیرد از تنم خاک وطن                                                            ذره ذره خاک آن از خاک من بعد کوروش جانشینانش چنان                                                              ساختند این خاک را مانند آن در تمام دوره شاهنشهی                                                                داشتند از حال مردم آگهی جور و بیدادی نبود در عصرشان                                                               راه مردم باز بود بر قصرشان پس دو قرنی تاختند بر این روال                                                               آخر آمد بر حکومت؛شان، زوال آن حکومت را که کوروش کرد بنا                                                               آخر آمد؛ عاقبت بد شد فنا بد سکندر نام آن کشور گشا                                                                خواند تاریخ کنیه اش؛مردم کشا چون به دست آورده اند مال ومنال                                                                پس به پایش خفته اند هشتاد سال بعد آنان قوم پیروزی، ببودش این نشان                                                            پس به تاریخ می بگویندش ،همی اشکانیان پارت مردم،فاتحان بی شکست                                                           راه ویرانی به میهن چون ببست رادمردان ، سرفرازان همین آباد خاک                                                       پنج قرنی را به سر بردند آن شاهان پاک          ای دریغا رفت بخت از میهنم                                                       در غمش پاره نمایم پیرهنم پس بگوییم هر کدام با شاهی از ایران زمین                                                        سر زخاکت بر کش ای شاها، تو ایران را ببین              

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۹۰۵ در تاریخ چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۲ ۰۴:۴۲ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱۲ شاعر این مطلب را خوانده اند

        محمد دهقانی هلان

         ،

        فرهین رام

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        صدیقه محمدجانی ( نسیم )

         ،

        فرمیسک

         ،

        غلامعباس ریاحی(آریا)

         ،

        صادق آل موسوی،بیژن

         ،

        محسن حامد (باران)

         ،

        علی صمدی

        ،

        فاطمه جهانباز نژاد

         ،

        حامی شریبی

         ،

        زهرا ستایش کیا(زرشید)

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۲ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        تا شنیدم که ببینی همه روی سخنم ااا به دلم گفت یکی محرم سرّ تو منم
        ساسان نجفی(سراب)

        زین آتش نهفته که در سینه ی من است اا خورشید شعله ایست که در آسمان گرفت
        نادر امینی (امین)

        منم که دیده رابدیدار دوستدوختم باز نگاهش زمن انداخت و شدش غمزه نواز
        شاهزاده خانوم

        شبیهِ خودت بی خیالت شدم ااا به هر چیزی غیر از تو فِک میکنم اااا رو مبلِ پذیرایی لَم میدم و اااا پیامایِ گوشیمو چِک میکنم
        ساسان نجفی(سراب)

        تیری رها ز چله ی کمانش اا قلب مرا دوصد پاره می کرد نگاهش اا بداهه عشقولانه ش

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2