با سلام خدمت همه ی دوستان دوتا سوال مطرح شده که عزیزان لطف کنند و نظراتشون را بیان کنند.ابتدا نظرات شخصی خودمو بیان کردم.(جهت رفاه حال دوستان سوالها سه گزینه بیشتر نداره ،نمره منفی هم نداره
)
1- به نظر شما چه بسراییم بهتر است؟چرا؟
الف)اشعاری بدون وزن و یا آهنگ
ب ) اشعاری دارای وزن و یا اهنگ
ج)هر دو
2- به نظر شما چگونه بسراییم بهتراست؟چرا؟
الف) اشعاری با مضامین و الفاظی پیچیده و ژرف
الف)اشعاری با مضامین سطحی والفاظی سطحی
ج)هیچکدام
نظر بنده:
جواب سوال 1- ب)
خب شما بهتر ازمن میدونید اشعار دو بخش دارن 1- فرم 2- محتوا
شعری زیبا و فاخر محسوب میشه که از هر دوبخش بتونه نمره ی قبولی بگیره دقیقا نمیدونم سهم هر بخش چقدره شاید پنجاه پنجاه باشه(50 درصد فرم 50 درصد محتوا) به نظرم اشعاری که وزن یا اهنگ رو ندارن اون پنجاه درصد(یا هر چقد هست کمتر از 50 یا بیشتر از50) رو از دست میدن .و برای اینکه بتونن اون کمبود رو جبران کنن باید خیلی مفهوم قوی و بدیعی داشته باشن(همین باعث میشه که سرودن اشعار غیر کلاسیک سخت باشه برخلاف عده ایی که تصور میکنن سرودن اشعار غیر کلاسیک کاری نداره!) .مثلا اگر توجه کرده باشید وقتی اشعار حافظ یا مولانا رو به زبان انگلیسی یا المانی ترجمه میکنن .اون ترجمه نمیتونه زیبایی اصیل اون شعر رو کامل منتقل کنه یا برعکس وقتی یه شعر انگلیسی به فارسی ترجمه میشه اصلا اون زیبایی زبان اصلی رو نداره،اینجا محتوا ومفهوم زیاد تغییری نکرده ولی فرم تغییر کرده
جواب سوال 2-ج)
مسلما اشعار سطحی و دم دستی که ژرفایی ندارند خیلی پسندیده نیستن.شعری که مخاطب رو به تامل و تفکر وادار کنه ارزشمند به حساب میاد .اما از طرف دیگه سرودن اشعار پیچیده با الفاظ وتعابیر نامهجور هم اصلا مناسب نیست. برای اینکه این نوع سرودها شبیه به معما میشن . توی دنیای فست فودی امروز مخاطب با تمام مشغله ها ی فکری وکاری میاد یه شعر بخونه تا لحظاتی از درگیرهای روزمره فارغ بشه واگه درحین خوانش شعر به نکته بدیعی برخورد کنه خب چه بهتر، اون شعر رسالتش رو انجام داده.باید توجه داشته باشیم مخاطب برای خوندن شعر میاد نه حل کردن معما یا سودوکو!
شما نظرتون رو بفرمایید