پست های وبلاگ

🍃به نام خدا🍃

 

🍃🌺🍃ملمّعی از سعدی 🍃🌺🍃

 

 - سَل المَصانِعَ رَکباً تَهـیـمُ فی الفَلواتِ (1)
تو قدر آب چه دانی که در کنارِ فراتی

- شبم به روی تو روزست و دیده‌ ام به تو روشن
وَ اِن هَجَرتَ سَواءً عَشـیّــتی و غـداتی (2)

- اگر چه دیر بماندم امید برنگرفتم
مَضی الزمانُ وَ قلبی یَقول أنکَ آتٍ (3)

- من آدمی به جمالت نه دیدم و نه شنیدم
اگر گُلی به حقیقت عجینِ آبِ حیاتی

- شبانِ تیره اُمیدم به صبحِ رویِ تو باشد
وَ قَد تُفَـتّــَشُ عَینُ الحیوةِ فی الظلماتِ (4)

- فــَکــَم تُمرِّرُ عَیشی وَ أنتَ حامِلُ شَهد ٍ (5)
جواب تلخ بدیع‌ست از آن دهانِ نباتی

- نه پنج روزه ی عمرست که عشقِ رویِ تو ما را
وَجَدتَ رائحةَ الوُدِّ إن شَمَمتَ رُفاتی (6)

- وَصَفتُ کلَّ ملیح ٍ کما یُحِبّ و یَرضی (7)
محامد تو چه گویم که ماورای صفاتی

- اخافُ منکَ وَ ارجُوا و استغیثُ و ادنو (8)
که هم کمندِ بلایی و هم کلیدِ نجاتی

- ز چشمِ دوست فُتادم به کامه ی دلِ دشمن
احِـبّـَتی هَجَرونی کما تَشاء عَداتی (9)

- فراق‌نامه‌ی سعدی عجب که در تو نگیرد
وَ اِن شَکـَوتُ الی الطیرِ  نُحنَ فِی الوکرات (10)

 

🍃🌺🍃

1- (گواراییِ) چشمه‌ها را از سوارانِ سرگردان در دشت‌ها بپرس.

2- اگر از نزدِ من بروی ؛ روز و شبم تفاوتی نمی کند (مساوی است).

3- زمان (بسیار گذشته است) ولی دلم می گوید که تو خواهی آمد...

4- که همانا چشمه ی آب حیات در تاریکی ها یافت می شود.

(تفتّش: فعل مجهول بر وزن تُفعَّلُ از باب تفعیل)

5- چقدر زندگانی را برایم  تلخ می خواهی  حال آن‌که تو خودت صاحب شهد و شیرینی هستی.

6- عطرِ دوستی را از خاکِ مزارم استشمام خواهی کرد اگر آن را ببویی.

7- هر رویِ  نَمکین  را آنگونه که او دوست داشت و می پسندید ؛ وصف نمودم . (تحب و ترضی نیز در برخی نسخ ها ذکر شده است: دوست داری و می پسندی)

8- از محنت تو می هراسم و با این حال به تو اُمید دارم ؛

از تو کمک می خواهم و به تو تقرّب می جویم.

9- دوستانم  از من دوری می خواهند ؛

همان طور که دشمنانِ من این‌گونه می پسندند.

10- اگر به پرندگان ، شکایت از جُورِ تو می بردم ؛ در لانه های خود

ناله سر می دادند .  

( نُحنَ :  فعل ماضی بر وزن قـُـلنَ : نوحه کردند که اینجا با توجه به حرف شرط  ان ، ماضی استمراری معنا می شود ؛ ناله می کردند ) .

 

🍃🌺🍃