پست های وبلاگ

درودتان باد مهربانوی واژه های ناب 💖 نازنینم 💗
بسیار بر من منت نهادید و خوشحالم از نظر ارجمندتان گذشت 🌸
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 💎🍃☘️🌹🌸
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان جناب افشاری ادیب گرانقدر 🌞
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 💎🙏🌹🍃
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد مهربانو شادی عزیزم 💖
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 💎🍃☘️🌹
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد جناب استاد رضایی ادیب گرانقدر 🌞
بر من منت نهادید مهربان و باعث افتخاره برایم که از نظر ارجمندتان گذشت 🌸
همانطور که فرمودید دیدگاه های فلاسفه و نشانه شناسان سی و چند سالی است که از عمر آن در ایران می گذرد و بسیار تاثیرگذار بوده در پژوهش ها و‌ در اصطلاحات زبان شناسی و اصطلاحات نقد ادبی ،و دیدگاه های بسیار متفاوت باعث شکوفایی ادبیات و تغییر جهت شعر در ایران و مخصوصا نقد ادبی شده است ،
صمیمانه سپاسگزارم از معرفی کتاب و حضور و توجه ارزشمندتان 🙏💎🍃🌟☘️🌸
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد جناب کاظمی نیک ادیب گرانقدر 🌞
خوشحالم از نظر ارجمندتان گذشت 🌸☘️🍃🌺
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان🙏💎🌺🍃☘️
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد جناب صدیق نیا ادیب گرانقدر 🌞
این یک مصاحبه ی خبری بود ،برام جالب بود تا حدی نه همه ی مطالب ،دوست داشتم نظر شما فرهیختگان را جویا شوم
در مورد« دال و مدلول»
به زبان خیلی ساده :

زمانی که صدای زنگ در را می‌شنوید، متوجه می‌شوید کسی پشت در است و شما را می‌خواند؛ و این انتقال ذهنی [از شنیدن صدای زنگ به این‌که کسی پشت در است] به آن جهت است که صدای زنگ مبین وجود کسی است که شما را می‌خواند؛ به‌عبارتی دیگر صدای زنگ بر وجود آن شخص دلالت دارد. صدای زنگ دال، و وجود آن شخص مدلول، و این ویژگیِ صدای زنگ دلالت است. دلالت عبارت است از این‌که شی به‌گونه‌ای باشد که هنگام علم به‌وجود آن ذهن آدمی به‌وجود شی دیگری منتقل گردد.

مثلا وقتی ما ترکیب آوایی “توپ” را می شنویم خود “آوا” دال است و مفهومی که از توپ در ذهن ما وجود دارد مدلول است.

یا مثلا در چراغ راهنمایی :

قرمز(دال) توقف (مدلول)

زرد (دال) آمادگی برای قرمز یا سبز (مدلول)

سبز (دال) حرکت (مدلول)

رابطه بین دال و مدلول دلبخواهی است. میان قرمز و توقف هیچگونه پیوند طبیعی وجود ندارد هرچند به لحاظ احساسی و قرار دادی چنین رابطه ای قلمداد می شود.

سوسور می گوید همان گونه که اکسیژن و هیدروژن باهم ترکیب می شوند تا آب بسازد دال و مدلول نیز به هم پیوند می خورند تا “نشانه” تشکیل دهند.و رابطه بین دال و مدلول قرار دادی است.
و اختلاف بین نشانه شناسان و زبانشناسان
بر سر همین دال و مدلول است آنچه که دریدا بیان می کند نقطه ی مقابل سوسور است .

صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 🙏💎🌺🌸🍃☘️
امیدوارم مفید واقع شده باشد
پاینده باشید
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد جناب استاد انصاری ادیب عزیزگرانقدر 🌞
بسیار خوشحالم از نظر ارجمندتان گذشت 🌸🌺
پاینده باشید و سرفراز و سبز
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

بی نهایت سپاسگزارم
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد جناب استاد آزاد بخت ادیب گرانقدر 🌞
دقیقا همینطور منوط بر جامعه ی نشانه شناسی زبان است و اگر هم تصادفی است باید تطابق داشته باشد در کلیت و جزئیات
و معنایی آوایی و پنداری است که از دال می گیریم

صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان
نویسا مانید وسبز باشید و سرفراز
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودتان باد نیلوفر جانم 💖
دوست ادیبم ❣️
چه خوب و عااالی است که جامعه شناسی خوانده اید اشراف کامل بر نظریات صاحب نظران این عرصه جهانی دارید ،
زنده باد.
نظریات و تحقیقات زبانشناسان و فلاسفه و روانشناسان شامل همه ی موارد هنری و اجتماعی بشر است و شامل و مختص یک شاخه از هنر نیست .

دریدا و سوسور کاملا نقطه ی مقابل هم اند در رابطه با نظریه نشانه شناسی و شناخت زبان ولی در کلیت بنظرم به یک نقطه می رسند ،

درودتان باد جناب استاد آشوب ادیب گرانقدر 🌞
بسیار خوشحالم از نظر ارجمندتان گذشت 🌸
نویسا مانید وسبز باشید و سرفراز
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌱