پست های وبلاگ

مردي که فقط شبيه خودش بود نامش حسين بود و شهرتش پناهي دژکوه، دژکوه را براي اختصار نمي گفتند اما او منش و نام زادگاهش را در رفتار و حرکاتش حفظ کرده بود و با خود همه جا مي برد دژکوه جايي بود در استان کهكيلويه و بوير احمد نزديك دهدشت، روستايي .زيبا با همه مشخصه هاي يك روستاي محل سكونت قوم لُر پناهي از سال 1335 که در دژکوه به دنيا آمد تا اوايل دهه 60 روزگارش درهمان روستا به تحصيل و کار و بار گذشت تا آن که بعد از فراغت از تحصيل متوسطه در بهبهان، سوداي پاسخ گفتن به پرسش هايي بزرگ تر به جانش افتاد و او را به حوزه.درس آيت الله گلپايگاني در شهرستان قم کشاند بعداز مدتي حسين پناهي در کسوت روحاني به زادگاهش برگشت و مدتي را در آنجا به تنظيم امور مذهبي روستا مشغول بود. با شروع جنگ، پناهي همراه با خانواده اش به تهران آمد و دوره چهارساله هنرجويي بازيگري را در مدرسه آناهيتا گذراند تا نوع ديگري از زندگي را تجربه کند. حسين پناهي از سال 1365 با فيلم گال وارد عرصه بازيگري شد. اين فيلم که اولين ساخته ابوالفضل جليلي، کارگردان متفاوت و ستايش شده سينماي ايران بود دروازه دنيايي را به روي پناهي گشود که ديگر تا پايان عمر رهايش نكرد. ناروني، تيرباران، در مسير تندباد و گذرگاه از ديگر تجربه هاي پناهي در اين سا لها بودند که هرکآدام در زمان خود با استقبال خوبي مواجه شدند. درهمين سال ها حضور پناهي در مجموعه تلويزيوني محله بهداشت که از جمله اولين طنزهاي متفاوت تلويزيون پس از پيروزي انقلاب به شمار مي رفت چهره او را در حافظه جمعي مخاطبان به ثبت رساند. آن مجموعه که اولين ساخته تيم دو نفره بيژن بيرنگ و مسعود رسام بود درواقع سكوي پرشي براي بسياري از نام هاي شناخته شده سال هاي بعد شد که از آن جمله مي توان به عليرضا خمسه، حسين محب اهري، فتحعلي اويسي و … اشاره کرد. که فيلمنامه آن را بيژن بيرنگ نوشته بود و کارگرداني اش را منوچهر « هي جو » پناهي در سال 1367 با بازي در فيلم عسگري نسب به عهده داشت، فراز مهمي از زندگي حرفه اي خود را آغاز کرد. او در اين فيلم که هجويه اي برجامعه آن روز ايران و تمايلات غرب گرايانه به وجود آمده در سال هاي پايان جنگ بود، نقش جواني روستايي را ايفا مي آرد که با ابراز تمايل اغراق آميز به مظاهر زندگي غربي، موقعيت هاي هجوآميزي را مي آفريند. شخصيتي که بيرنگ دراين فيلم براي پناهي نوشت، در واقع به پايه اي براي نق شهايي تبديل شد که او در بقيه دوران فعاليت حرفه اي خود ايفاگر آنها بود .تأکيد بر تضاد فرهنگ يك روستايي تازه آشنا شده با مظاهر فرهنگ مدرن و برزخ تطابق اين روستايي با زندگي شهري در کنار تاکيد بر حفظ سادگي و خلق وخوي روستايي وار، از مشخصه هايي مهم اين نقش بود که در بقيه بازي هاي پناهي از آن پس نمود پيدا کرد. او در سال 1368 چند نمايشنامه تلويزيوني نوشت که در شبكه اول سيما به شكل تله تئاتر تهيه شد. مشهورترين اين نمايشنامه ها دو مرغابي در مه نام داشت که درواقع به نوعي زندگينامه شخصي خود پناهي بود و از آن پس پناهي در اکثر نقش ها به سنتي که با اين اثر بنيان گذاشته بود يعني به نمايش گذاشتن زندگي شخصي اش، وفادار ماند. در سال 1369 با اين نگاه تازه به نقش آفريني سينمايي مسعود جعفري جوزاني فيلمنامه اي براساس زندگي واقعي حسين نام داشت. پناهي در اين فيلم با بازي جذابش در مرز ميان خيال و واقعيت حرکت کرد و با « سايه خيال » پناهي نوشت که در واقع نيمه ديگر شخصيت خودش بود نمايشي از دنياي دروني خود به « غلومي » خلق شخصيتي خيالي به نام بينندگان ارائه کرد. او با اين نقش توانست در نهمين دوره جشنواره فيلم فجر ديپلم افتخار بهترين بازيگر نقش اول مرد را از آن خود سازد. مرد ناتمام ساخته محرم زينال زاده ديگر اثر سينمايي بود که در آن پناهي نقشي مشابه با زندگي واقعي خودش داشت . حسين پناهي در دهه هفتاد چندين مجموعه شعرو نمايشنامه به چاپ رساند و در چند مجموعه تلويزيوني ظاهر شد آه از آن ميان حضور او در مجموعه هاي امام علي(ع)، آژانس دوستي و آواز مه بيشتر در يادها باقي مانده است.به کارگرداني او در تئاتر شهر با اقبال « چيزي شبيه زندگي » پناهي در اواخر دهه 70 به تئاتر زنده روي آورد که نمايش خوبي از سوي تماشاگران مواجه شد.او در طول فعاليت هنري خود شخصيتي براي خودش ساخت که پسوند دژکوه انتهاي شهرتش در آن نقشي عمده ايفا مي آرد. او حسين پناهي دژکوه به دنيا آمد و حسين پناهي دژکوه را همان طور که بود برابر چشمان مردم ايران به نمايش گذاشت. درآخر هم با همين نام وشهرت بود که تهران شلوغ رابه سمت زادگاهش ترك کرد