سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 22 آذر 1403
    12 جمادى الثانية 1446
      Thursday 12 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۲۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        پرنده های قفسی
        ارسال شده توسط

        علی برهانی(ودود)

        در تاریخ : جمعه ۲۰ تير ۱۳۹۹ ۱۱:۳۹
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۹۳ | نظرات : ۰

        یاهادی المضلین 
        پرنده ها هر چه قدر بیشتر اوج بگیرند ، کمتر بال میزنند و هر چقدر تو ارتفاع پایینتر پرواز کنند ، بیشتر تقلا میکنند که زمین نخوردند .
        سرمایه دارا هم چون همیشه در اوج هستند ، کمتر تقلا میکنند و ترسی از زمین خوردن ندارند و بلعکس . بد بخت و بیچاره ها همیشه هشتشون گرو نه شان هست و در حال تقلا کردن هستند که زمین نخورند و سرمایه داران تازه به دوران رسیده نمیدونند با پولای باد اورده چه کنند .
        حالا لابد پیش خودتون میگید خوب بال تلاش و که ازتون نگرفتند ، شما هم بال بزن تا به اوج برسی
        جواب شما رو اگه تو خارج از کشور بخام بدم ، میگم بله حق با شماست ولی اینجا ایرانه و همه چیزش وارونس . اینجا بار رو دوش پرنده های کوچیکه و از ان طرف موتور جت میبندند زیر بال کلکسا و لاشخورا ی اقازاده و سفارش شده ها . اینجا پرنده ها آرزوشونه تو قفس و زندان باشند و اب و دونشون فراهم . اره داداش اینجا کشور جنابیز و خانواده های محترم اختلاس کن و سهمیه ای و درصدیه . اینجا کشوریه که مجوز هر کاری رو به هر کسی نمیدن ، یا باید پول بدی یا وصل باشی یا ژنت خاص باشه . اینجا کشور ریاکاراست . و هر وقت بوی گند از یک قسمت مرداب سرزمینم میزنه بالا و همه میفهمند که فلان میلیارد دلار اختلاص و دزدی شده ، میگن تقسیر اصل نظام نیست
        نظامی که برای استخدام یک سرباز سفر ارتشش ازت ژنوم خاص میخاد نظام نیست ، جذامه
        نظامی که صندلی دانشگاهاش سهمیه ایست ، تحصیلکرده های قلابیه سهمیه ای تحویل جامعه میده که بی شباهت به خوناشام نیستند
        نظامی که بشه با گذاشتن ریش و گرفتن تسبیح درش نفوذ کرد ، پر از سهیونیست و خاخامه
        نظامی که دنبال عدد و ارقامه نه پیشرفت و استحکام زندگی مردمش ، نظامه احرامه
        نظامی که یک نفر نداره که حرف اول و اخر رو بزنه یا اگه داره کسی به حرفش گوش نمیده ، دارای یک حکومت نیست ، کشوره حکامه
        نظامی که مردمش دنبال وام و شام و نام و استخدام باشند و هر روز از اسلام و ایمان دورتر بشوند ، نظام نیست ، اوهامه
        کاش افغانستانی بودم چون افغانستان بزرگترین کشور بی مرز دنیاست ، مسعولین بی عرضه ی افغانستانی اگر نمیتونند امنیت غذایی شغلی و جانی را برای ملتشون فراهم کنند ، لااقل ادعایی هم ندارند و نگاه تبعیض الود به هم وطناشون ندارند . تو افغانستان کلاغ و کلکس و کفتر و گنجشک که باشی ، شکارچیه ناامنی با دید تبعیض بهت نگاه نمیکنه و شکارت میکنه ، پس مجبوری کوچ کنی و بری ولی تو ایران کلاغ های سهمیه بگیر را صاحب تحصیلات و کار و زن و خونه میکنند ، کلکس های تصمیم گیرنده رو ناظر زندگی مردم میکنند که هر وقت پات لغزید هوار بشن رو سرت . و کبوتر های صادق و دوست داشتنی رو راهی میادین جهاد و محو شدن و در نهایت بار سنگین زندگی و کار رو میزاند رو شونه های گنجشکای کوچولوی کارگر و کشاورزی که فقط زنده باشند و هرزگاهی میگویند؛ ببینید ما امنیت براتون اوردیم و کسی نیست شما رو شکار کنه .اینجا پرنده ی کوچیک که باشی، آرزوی قفس و زندان رفتن داری .چون اینجا ایرانه 

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۰۱۴۵ در تاریخ جمعه ۲۰ تير ۱۳۹۹ ۱۱:۳۹ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1