نوعی خاص از عروض در سبک های نگارنده (7)
نمونه هایی از عروض ویژه ی ما یعنی سبک سوم در عروض فارسی را در سروش های پیشین دیده ایم. در سه گلشن هم می توان از این سبک عروضی استفاده کرد اما اوج کاربرد این نوع از عروض در شعر سبز(چندآهنگ) است که در آن، شعر از بحری به بحری دیگر در حال انتقال خواهد بود.
نمونه ای در قالب شعر سبز(چندآهنگ) ببینیم تا تفاوت های آشکار عروضی آن با اشعار سنتی و نیمایی را و همچنین شکل های موزون تر آن در مقایسه با شعر سپید و مانند آن را بخوبی احساس کنيم:
کشتزارها که می خوانند
(فاعلاتُ فاعلاتن فع) /
عاشق می شوم (مفعولن فَعَل) /
و می سرایم (مفاعلن فع) /
عاشقانه ترین نامِ نابِ پرهیجان را (فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلاتُ فعولن) /
جان را (فعلن) /
چندان که نیست هیچ بجز عشق در تمام وجودم (مفعولُ فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلاتُ فعولن) /
غمگین (فعلن) /
بودم (فعلن) /
یادِ تو آمد (مفتعلن فع) /
شادان گشتم (مفعولن فع) /
گشتم و گشتم (مفتعلن فع) /
معلومَم شد (مفعولن فع) /
واژه به واژه (مفتعلن فع) /
در وَزِشِ هرچه عاشقانه، تو هستی (مفتعلن فاعلاتُ مفتعلن فع) /
از من (فعلن) /
جدا (فَعَل) /
مشو! (فَعَل) /
ای آن که... (مفعولن) /
بی نگاهت (فاعلاتن) /
هرآنچه هست، نیست (مفعولُ فاعلن) /
ای آن که... (مفعولن) /
از من (فعلن) /
جدا (فَعَل) /
مشو! (فَعَل) /
کشتزارها که می خوانند (فاعلاتُ فاعلاتن فع) /
عاشق می شوم (مفعولن فَعَل) /
و می سرایم (مفاعلن فع) /
جان را (فعلن) /
جانان را (مفعولن). //