يکشنبه ۲۷ آبان
اشعار دفتر شعرِ شیههُ_خیال شاعر محمد علی نیک روش
|
|
غزل هوار می کشد ، ترانه جار می زند
جنون به اوج ميرسد، خيال شيهه مي كشد
|
|
|
|
|
در شعـــر مرا حل ڪن" اعجاز مسلسل ڪن
یک جرعه غزل کافیست "یک بیت بنوشانم
|
|
|
|
|
لطفاً سڪوت مبهم شب را بهم بزن
|
|
|
|
|
شعری که از آن خون نچڪد یاوه سراییست
در دفتر شعرم ، خبر از شعر تری نیست
|
|
|
|
|
قصه ی ڪوچ مرا در همه جا جار زنید
بعد من ،،، نام مرا هم " به سر دار زنید
|
|
|
|
|
نصیب من تکیدنم...و دیدن رسیدنم
در ابتدای راه خود...به انتهای دیگری
|
|
|
|
|
و بغض ابر غزل وا شد و تو را بارید
ردیف و قافیه نام تو را بهانه گرفـت
|
|
|
|
|
چلچراغ روشن شب های تهران
شب بخیر
|
|
|
|
|
لعنت به عصر جمعهٔ ڪشـدار بعد از تو
|
|
|
|
|
باز هم شب شد و من در تب و تابم بانو
|
|
|
|
|
من خود خمار شعرم و شعرم خمار توست
من درحصار این دل و دل درحصار توست
|
|
|
|
|
خواب خوش می دزدم از چشم اهالی غزل
|
|
|
|
|
این هم غزلی نذر دو چشمانِ تو" بانــو
|
|
|
|
|
دوباره شب شد و دلم غزل بهانه می کند
|
|
|
|
|
در قــرن اتم، قــرن فلز ، قـرن توحش
از چلچله وُ چک چک باران چه بگویم؟
|
|
|
|
|
این حال من بی اوست
انگار نمی فهمی
آغاز جنون اینست
سیگار پس از سیگار
|
|
|
|
|
تو و شعری" شر و شوری" شرری" شهد شرابی
من و تشویش و شب و ناله ی شبگیر"کجایی؟
|
|
|
|
|
هی نعره زدم،پنجه به دیوارکشیدم
صدبار خودم را به سر دار کشیدم
|
|
|
|
|
خانه دل، بی در و پیکرتر از ویرانه هاست
سقف و سرپوش و درودیوار میخواهد چکار؟
|
|
|
|
|
دوباره کودتای غصه های پنهانی
دوباره انقـلاب واژه های زندانی
|
|
|