شنبه ۴ اسفند
اشعار دفتر شعرِ تراوشات احساسم شاعر میلاد فرجی بیرگانی(شهنی)
|
|
من ماه ناجی بودم واسه هوات
میشد از برکت من روشن شبات
خوش بودن کنار من از سرشب
تا هیاهوی سحر ستاره
|
|
|
|
|
منِ قاشق هر بار به جان میخرم
تنِ پر زه چسب و سرِ گیجِ گیج
تا شیرین شوی محض نوشیدنت
شتابان شوند کل
|
|
|
|
|
دل من پیشکشیه،دندون شمردن نمیخواد
آش نزری دیگه تا،خِرخِره خوردن نمیخواد
دلی تو دلِ دلم نیست واسه ن
|
|
|
|
|
نگاه تو اگه سرده
رُخم رنگش اگه زرده
گناه تو نبوده دل؛
دوباره بچگی کرده
|
|
|
|
|
گوارِ نا گوارِ من
کجایی بی وفا کوشی؟!
مگر عاشق نبودی تو
شدیدا تا همین دوشی؟!
|
|
|
|
|
دلتنگه بالِشتِم
دلتنگه آن روزها
که میدویدم شاد
در دشت با گالِشتم
|
|
|
|
|
یه دل دارم پر از ترک
قهره باهام چرخ فلک
بلا فقط تو لحظه هام
اینروزا میکشه سرک
|
|
|
|
|
تصویر کانال دنیات اگه برفکی شده
اگه فیلماش همه از دیده تو آبکی شده..
|
|
|
|
|
نه میتونم بگم برو
نه بت بگم بمون پیشم
یجور حالم انگاری
درست میونه آتیشم
|
|
|
|
|
دوباره از اهواز میگم
دوباره از یه شهریکه
گرمای چهل سانتیگراد
تو اون دلیل تبریکه
|
|
|
|
|
دروغ میگن بی دغدغه
دروغ نگی میگن فلانی احمقه
|
|
|
|
|
جسم پرکارست
روح اما خیر
مرد هستم
غرور اما خیر
سربه سجده میبرم صبح تا عشا
نعشگیست،ذکر و رکوع ام
|
|
|
|
|
من از تو میکنم
اما نه قبله مرگ
نه قبل خفتنم
زیر یه تخته سنگ
|
|
|
|
|
رفتی اما پشتت اینبار ظرف آبی چپ نشد
رفتی اما هیچ دلی از رفتنت پر پر نشد
|
|
|
|
|
ازم کندی تا احیاءشی■■ باهم شاُنه خودت ماشی
نگات اما حالا میگه■■سراسر غرق در کاشی
|
|
|
|
|
یوقتایی سفیدی گاهی تیره **سراپا باختی گاهی،گاهی چیره
یروزایی خسیسی گاهی تاعی*به دریا روزی کوسه گاهی
|
|
|