يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ عاشقانه ها( غزل ) شاعر رحیم نیکوفر ( آیمان )
|
|
آسمانی بکن این د که فضا کم دارد
|
|
|
|
|
از چه دفنم می کنی در بین ابیات غزل..؟
|
|
|
|
|
این غزل تقدیم تو لیلای ما
|
|
|
|
|
ان نرگس مست تو ، سر منشا آثارست
|
|
|
|
|
ناز چشمی رمز ورازش در دلم غوغا گذاشت
|
|
|
|
|
بیا به باغ آرزو
و یا بگو خودت محل
|
|
|
|
|
از هلهله و ولوله و لرزه ی دنیا
ترکیم و ترک خورده و بشکسته ی خردیم
|
|
|
|
|
با دیدن تـــو خوبترین حالت عشقم
باید ببری دل ز من از بابت عشقم
|
|
|
|
|
قلم فتاده دست دل ، دریده سینه ی مرا
چه گویی ام بگو ..که من ، به زخم خود همان کشم
|
|
|
|
|
گیرم که جهان دار مکافات و عمل ،،من..!!
درمانده از این پرسشم آخر که چه کِشتم..؟!
|
|
|
|
|
ای کاش شوم جذب تو آنقدر که افتد
آن خال سیاه لب تو زردی رویم
|
|
|
|
|
دگر پر شد خیابانها ، از آن رفته حیای تو
|
|
|
|
|
عشق یعنی دلبری
دلگیر چیز دیگریست
|
|
|
|
|
بی تو چه کنم شور دلم را هیجان را
...
|
|
|
|
|
باتو ای زیبای من ،، من هم کمی زیبا شوم
|
|
|
|
|
افرین !..بر چشـــم من باز نـــــم است..
|
|
|
|
|
من شاعر چشمان تو بودم گلم امروز
|
|
|
|
|
درد من در بغلت باز به درمان برسد..
|
|
|
|
|
بس کن! به دل من تو نزن خار دگر
زیرا که شدم در همه جا خوار دگر
|
|
|
|
|
در این سراچه بی کسم
تنم گناه می کشد
|
|
|
|
|
هرشبی بر چشم من نم داده اند
بر دل دیوانه ام غم داده اند
|
|
|
|
|
چَن مصرعُ چیدم ، نه که شاعر شده ام
باور بکن این عشقه که پاشیده نمک
|
|
|
|
|
یک غزل نه یک دوبیتی هم شود بی نام تو
ضعف دارد ، بی جسارت میشود نر شعر من
|
|
|