صفحه رسمی شاعر نیما ولی زاده
|
 نیما ولی زاده |
تاریخ تولد: | پنجشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۷۱ |
برج تولد: |  |
جنسیت: | بدون اطلاعات |
تاریخ عضویت: | يکشنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۲ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | بدون اطلاعات |
علاقه مندی ها: | بدون اطلاعات |
امتیاز : | ۴۱۹ |
| تا کنون 45 کاربر 93 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
طغیان نکن من را همین تلاطمِ مویت بس است /بر بوسه یِ بی رحمِ تو صد خونِ فرهاد است ، بس است ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۰۵۵۶ در تاریخ سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ ۲۲:۲۳
نظرات: ۴
|
|
|
نوری مقدس در افق ، آنقدر دورم از تو من/پیچیده در شعرهایِ من پژواک بارانی توست ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۰۳۹۹ در تاریخ سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ ۱۷:۵۳
نظرات: ۶
|
|
|
لکه دارم از هراسِ عارفانِ مستِ راه/ من که پایانم تویی ، قلبم به کفر خو کرده است ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۰۲۹۴ در تاریخ پنجشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۳ ۱۴:۱۹
نظرات: ۸
|
|
|
خزر در آغوشِ تو مست از سوگِ چیچَست موجِ خون/هامونِ بوسه خواه لبش از اشکِ سیستان غرقِ خون
...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۰۱۷۸ در تاریخ شنبه ۵ خرداد ۱۴۰۳ ۱۳:۵۱
نظرات: ۴
|
|
|
شباطِ جادویِ ایمان به خون رقصان و حیران است / منم الحادِ مصلوبِ گناهْ بر شعرِ دامانت
...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۰۰۲۳ در تاریخ شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ ۱۴:۵۱
نظرات: ۶
| مجموع ۹۸ پست فعال در ۲۰ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر نیما ولی زاده
|
|
|
![]()
به همراه رزیتا در دشتی از لاله های وحشی ، قدم میزدم . ساوالان در دوردست خودنمایی میکرد و ابرها ، قله ی او را در هاله ای از راز ، فرو برده بودند . به سمت ساوالان میرفتیم . سرود گات ها نواخته شده بود و
|
|
يکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳ ۰۴:۴۱
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
زروان در تکرار مانترا نام خویش ، به مراقبه نشست
او ، خود را پرستید و از نیایش نامش ، زمان متولد شد
آینه ای که چهره ی او را در خود بازتاب میداد
او ، به آینه نگاه کرد و از تماشای تصویر
|
|
دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳ ۰۴:۱۲
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
شب بود و ماه خونی ، در آسمان میدرخشید . ستارگان بر دامن نور ، بوسه میزدند و در آغوش تاریکی ، آرام میگرفتند . به همراه سایه ام به سمت میتریوم میرفتم . درب ورودی به سمت شرق ، قرار داشت. از شرق بود که خو
|
|
دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳ ۰۴:۳۰
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
آناهیتا یشت
در آغاز تنها زروان بود که در ابدیت قدم میزد
زروان نام های بیشمار داشت
نام هایی که پیش از زمان و آنگاه که هنوز جلوه ای وجود نداشت ، او را با آنها میخواندند
نام هایی به و
|
|
دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۳:۵۷
نظرات: ۰
