ســـردار تـــو چــون کــوه غـــمـــی ، مــی دانم
جانــــبازی و خونــــین بدنـــی ، مــی دانم
از جـــبـهه اگــر مانده نــشان سیـــنه توســـت
جــــامـــــانــــده از آن صـــلابــتی ، مــی دانم
گـــر خـسته دل و شـــکســته ای ایـــنک بـــاز
آن سیـــنه ســـپر گشـــته هـــمی ، مــی دانم
چون سینـهً تـو بـــه جــبهه هــا بـــوده نــشان
اســـطـوره و ســرو امــتی ، مــی دانـــم
ســــردار تـو بـــوی جـــبـــهه هـــا داری بــــاز
بـــیگـــانـــه از ایـــن جـــماعــــتی ، مــی دانـــم
در حــــســرت یـــاران شـــهیـــدی کــه کنـــون
ســـخت اسـت بـه وصـــایــا بـــرســی ، می دانم
خـــشنـــودی رهـبر بـــه تـــو بـــاشـد ایـــنک
ضـــامـــن بـــه نـــجات مـــیهـــنی ، مــی دانـــم
گــــر زخــــم زبـــان شـــنیدی و دم نـــزدی
خـــون بـر دل و مـــجروح تـــنـــی ، مــی دانـــم
هـر چـــند کـه شـــبـــیــخـون زده اینک دشـمن
پــــرچـــم ز کـــف امــا نـــدهــــی ، مــی دانـــم
( طوفان) غـــمم را بـه تـــو گـــر مـــی گویم
سـردار تو عـارف به غـــمـی، می د انم