شکستم با نگاه ِ سرد و سنگین

شکستم با نگاه ِ سرد و سنگین

نمی دانم چرا ، چون بی صدا بود

منم من کوهی از احساس بودن

بله این پاسخ احساس ها بود

خداوندا چرا این گونه کردی ؟

چرا این زندگی نا آشنا بود

تفاوتهای من را می توان گفت

برای آنکه ممنون دعا بود

دلم را می گذارم روی کاغذ

دلی که ابتدا و انتها بود

خدا حافظ که دیگر فرصتی نیست

چه زیبا لحظه ی پایان ما بود

--------------

شب افروز 7/12/91