کجای قلب مرا چشم تو نشانه گرفت

کجای قلب مرا چشم تو نشانه گرفت                 که جز تو را گله کرد و تو را بهانه گرفت
خداکند تب شعرم امان دهد بانو                       حرارتی که جهان تو را به شانه گرفت
شبیه پنجره ام رو به سوی ویرانی                    پرنده ای که ز دست تو آب و دانه گرفت
شمرده تر بزن ای عشق ضربه هایت را            عقاب حوصله ام رفت و آشیانه گرفت
دلم به وسعت یک آسمان ، زمین خورده ست        دلی که از تو خراشید و در تو خانه گرفت
هوا : هوای نفس گیر ، لحظه : لحظه ی درد        خیال روی تو ترکیب عاشقانه گرفت
که هر چه از تو نوشتم صدای غم دارد              غمی که درد تو را داد و این ترانه گرفت
همیشه خواب تو را خوب و صاف می دیدم         بیا که چشم ضعیفم تو را نشانه گرفت