یغمازده

یغمازده
عمری که به دنبال تو دیوانه ترینم
آواره ترین خار و خس روی زمینم

تقدیر چنین بوده که حیران تو باشم
تقصیر همان بوده که امروز چنینم

سودازده ی ملک عراق و همدانم
یغما شده سمت هرات و ری و چینم

گاهی به نشابورم گاهی به سمرقند
امروز به کشمیرم و فردا به نمین ام

ای ترک سیه چشم پریچهره کجایی
ای دلبر دّر دانه که داغ تو نبینم

پیچیده به گیسوی تو آئین و مرامم
تابیده ز رخسار تو سرمطلع دینم

با بند دل خویش مگر دام بچینم
آهوتر از آنی که بیافتی به کمینم