گریه های طبل

گریه های طبل 
مویه های ابر
و قطره ایی که از پیج زیتونی گیسوانت 
 بر آب افتاد
ماه از عسل چشمان تو برمی گشت
از ایستگاهی که دیگر نیستی
باران تکرار یک حادثه بود
باران یک حادثه بود
رامشگری دلارام از ریل شمال
در ذهن آخرین درختی سیب 
که افتادبرگریه های طبل
با مویه های ابر
و دامنی که نبودنت را صبوری می کرد
نیستی...نمی یابمت
در کدام پیچ ...پیچاندی
در کدام چشم
خواب های کهنه ام را
در ملال تنگ زمستان
در اتهام شاخه های تاکستان
در شرم نبودنت 
من قطاری ...روبه شمال