تنهایی

سلام

و

به شخصه انتظار بیشتری از شاعر داشته و دارم و با توجه به تسلط اش بر وزن و قافیه این انتظار به خصوص در انتخاب کلمات و نیز صنایع بدیع بیشتر می شود اما گویا شعر زبان حال واقعی شاعر است و ناامیدی علاوه بر تسخیر فضای شعر ، فضای دل شاعر را نیز گرفته است .
اما چرا این شعر که تمام اسباب بزرگی را دارد از وزن درست گرفته تا ردیف و قافیه و موازنه و ...چرا مولایی می گوید شعر ضعیف است ؟؟
با بررسی یک به یک ابیات بیایید با هم به احصاء موارد ضعف بپردازیم ؛
۱) در همان مصراع اول واژه هنوزم که خب مخفف شده ی هنوز هم است و از آن روی که زبان شعر ادبی ست و محاوره ای نیست به کار بردن این صورت از واژه نادرست و آسیب زا است .
۲) شیدایی در هنجارهای ادبی کلاسیک پارسی غالباً در ردیف عاشق بودن و حتی یکی دو پله از ان بالاتر است که به صورت آشکاری دارای بار معنایی مثبت است و نشانه ی فعال بودن ولی اینجا بر طبق اتمسفر شعر در آن موضع واژه ی مورد نظر باید منفعل باشد ، منفی باشد و نشانی از تنهایی و ناامیدی در خویش داشته باشد که هیچ کدام این ها در شیدایی یافت نمی شود .
۳) صورت ام خاموش است , جمله ای که دارای ضعف تالیف است و نمی توان حتی به صورت شاعرانه و خیال انگیز برای آن معنا و مفهومی متصور شد یا این ترکیب را در ذهن مجسم کرد .
۴) جمله ی ماتم من ، اگر به این ترکیب نقش مفعولی بدهیم و را ی نشانه ی مفعول را به قرینه حذف شده بپنداریم جمله دارای معنایی دست و پا شکسته خواهد شد .
۵) غمهایی ست ‌‌.‌. علت اش غم هایی است که ... مخاطب به مناسبت نوع استفاده از این واژگان در انتظار ادامه ی جمله است علت خنده ی از درد غم هایی است که ...
۶)همان مشکل بند پیشین در این جا نیز وجود دارد غصه ام از فردایی است که ...
۷) استفاده خارج از نیاز ضمایر منفصل و متصل اول شخص ، من و میم به گونه ای که از طلیعت کلام بسیار دور پ بیرون است و حتی می توان گفت برای جفت و جور شدن وزن گاها استفاده شده است .
۸)خزان یک زمان گل بوده‌است
به روشنی می بینید که این جمله معنایی سلیس را منتقل نمی کند و باز هم از ضعف تالیف آسیب دیده است .
۹) تا کی ها ، یک زمان ، به نظر می رسد ها نشانه جمع و یک حاصلی جز جور کردن وزن نداشته و نبودشان تاثیری در معنا و صورت شعر نخواهد داشت .
۱۰)حرف آخر اما امیدواری و چشم به راهی است تا از این قلم اشعاری به مراتب بهتر بخوانیم چرا که شاعر دارای پتانسیل بالایی ست و فقط باید آن را به فعل برساند .