تولد یک زن

سلام این شعر نمونه ای ۱۸ عیار از اشعار روایتی می باشد
چرا ۱۸ عیار؟؟؟۲۴عیار نه؟؟؟
ابتدا تعریفی از شعر روایی را می خوانیم بعد به نکاتی می پردازیم که خالی از لطف نیست.
شعر روایی،شعریست که در آن قصه،رویدادی تاریخی،سرگذشت یا حکایتی بازگو می شود در شعر روایی،ساختار اصلی شعر،قصه و روایت است و آن چه صرفا آن را در حوزه ی شعر وارد می کند،بیان منظوم و ترفندهای شاعرانه ای است که به اصل روایت افزوده می شود.یعنی شاعر،قصه ی اصلی را با آرایه های شعری شاخ و برگ می دهد و آن را تاثیرگذارتر می کند.

روایت به شکل های گوناگونی در شعر به کار می رود.روایت گاه ساخته ی ذهن خود شاعر است.گاه شاعر روایتی کهن را به شعر در می آورد.هدف از روایت،گاه تنها نقل روایتی سرگرم کننده است و گاه بیانی نمادین و استعاری دارد و پشت آن قصه هدفی است.چنین روایت های نمادینی،شاعر را بر آن میدارد که از داستان منظوم خود نتیجه ای بگیرد و در پایان آن نقل کند.

ویژگی های شعر روایی به شرح زیر است:

۱-فضای داستانی : عنصر اساسی شعر روایی،فضای داستانی است.فضایی که سبب می شود همه ی عناصر دیگر برای القای آن به کار گرفته شود.

۲-حرکت در سطح و عمق:یعنی نگاه شاعر در این گونه سروده ها،در جهت های طولی و عرضی حرکت می کند و جز در مواردی معدود و برای نمودن حالات روحی و اندیشه های اشخاص داستان،به عمق نمی رود و بنا به نیاز با ایهام یا استعارات سورئال شعر را چند لایه،مخاطب و به کشف و شهود دعوت میکند.

۳-بازگو کردن از دید راوی:بدین معنا است که همه چیز از دید راوی نقل می شود و در نتیجه راوی _که اغلب از خود شاعر جدایی ناپذیر است_ می تواند در داستان نظر خود را هم تلویحا و هم به صراحت بیان کند راوی در شعر روایی اغلب سوم شخص و دانای کل است.

۴-توصیف و تصویر دقیق:در شعر روایی،هرچه تصویرها و توصیف ها کامل تر و روشن تر باشد،تاثیر آن در خواننده بیشتر و بهتر است.

۵-منطقی بودن نگاه شاعر روایی:در شعر روایی لازم است تا نگاه شاعر حرکتی منطقی از نظر سیر حوادث و جزئی نگر باشد تا قصه را به بهترین و جامع ترین شکل بیان کند.



شعری که این ویژگی ها را داشته باشد،شعر روایی می گویند.

انواع شعر روایی:
حماسی
عشقی
تاریخی
عرفانی
اخلاقی

حالا بعد از این این تعاریف به لکه گیری شعر می پردازیم که با وسواس بیشتر به همان طلای بیست و چهار عیار تبدیل میشد.

بند اول:
شانه صبح و ایجاد فضاسازی

حجم آفتابی دیگر

بر شانه صبح یخ زده ام سنگینی می کند.

باز هم مشق هرروزه زندگی

با یک سمفونی از بتهوون یا باخ ...

کتری آب که سوت میکشد

چرتم را پاره میکند.

با اجازه شاعر همین بند را کمی تغییر میدهیم

حجم آفتابی (بی رمق)
کلمه ی بی رمق با یخ زدگی ایجاد تناسب می کند
چرا که وقتی آفتاب خوب نمی تابد سرما از راه میرسد

آوردن سنگینی می کند به ابتدای جمله

باز هم (هرزه)مشق هر روز زندگی
برای ایجاد واج آرایی حروف هرز
یا حتی برای تناقض میشود از اصطلاح کتابی هرزه مشق یعنی سیاه مشق استفاده کرد

کتری که میکشد سوووت

حذف کلمه ی آب
چون کتری وسیله ای برای جوشاندن مایعات است
نیازی به آوردن آب نیست ود در ماهیت معنای خودش این بار را به دوش میکشد
و با اضافه کردن چند حرف واو
میشد سوتهای ممتد کتری را به مخاطب القا کرد

پس بند اول با ویرایش این چنین میشود

حجم آفتابی بی رمق
سنگینی می کند بر شانه ی صبح یخ زده ام
باز هم هرزه مشق هر روز زندگی
با یک سمفونی از بتهوون یا باخ
کتری که میکشید سوت
چرتم را پاره می کند.

و بندهای دیگر هم دارای چنین نواقصی هستند
که به راحتی میشود آنهارا اصلاح کرد

آوردن تضمین از شعر حافظ بسیار خوش نشسته و بسیار به فضای شعر میخورد نیازی نبود اسم حضرت را بیاورید
باید در پی نوشت اشاره میشد

و پایان بندی که به دگردیسی افکار شاعر میرسد
خوب رقم خورده است

از دیگر آرایه های دلنشین شعر
کتانی های خسته که دست تکان می دهند(تشخیص)
چمدان پر از فردا
آواز خواندن کفش ها
که همگی باعث تولد زنی دیگر یعنی نام شعر میشود.

مخلصات🌷