چشم‌هایت

.
گرچه‌از ظلمِ جهان چشمان من"تر"می‌شود
روزگارم بین دستان تو بهتر می‌شود
.
نازنینا آنقدَر خوبی که حتی ارزشِ
هر نمازم در کنارت صد برابر می‌شود
.
تا صدایم می‌زنی "جان" بر لبم می‌آید و
تا نگاهم میکنی شوقم سراسر می‌شود
.
این‌غزل یک‌چشمه از گیراییِ چشمان توست
قصه‌ی موی تو صدها شعر دیگر می‌شود
.
از حقیقت گرچه هی پای دلم سر می‌کشد
از سرم یا با دلم مهرِ تو "هم سر" می‌شود...