بابانوئل

یادم میاد کودکی ام را!
خوب یادمه 
توپ قلقلی توو  شعر
که هیچوقت نخریدم  بزنم زمین هوا بره
ولی یادم هست
بادبادک خندانی که از دست کودک همسایه هوا رفت 
یادم میاد کبوتری که روی بوم خانه ما نشست
 گرفتی بالهاشو  قیچی کردی مثل ارزوهام
 گفتی جلدم میشه 
نفهمیدم منظورت کبوتر بود یا ارزوهام
یادم میاد زمستان سرد دی ماه رو 
یادم میاد شب های کریسمس رو
از پنجره بخار گرفته ی  اتاقم بیرونو نگاه میکردم 
منتظر بودم منتظرترین دختر دنیا 
 برای بابا نوئل و گوزن های شاخ دارش 
بیاد توپ فوتبال کادو بیاره 
هدیه بدم به تو
به یاد دارم  
خیلی خوب به یاد دارم 
من بودم رامینه!
 دختر کوچیک همسایه
با ارزوهای بزرگ 
که منو به بازی فوتبالت راه ندادی
اما سالهاست توپ پلاستیکی تو  قلب منو  نشانه گرفت و رویاهام رو 
و حالا دوست ندارم کسی را به بازی راه دهم 
به زندگی
 به رویاهام
 به قلبم 

هیچوقت
#رامینه_خوشنام