شنبه ۱ دی
دنیای من شعری از مجتبی شهنی
از دفتر شعرناب نوع شعر شعر حجم
ارسال شده در تاریخ شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹ ۲۰:۲۱ شماره ثبت ۹۲۵۳۸
بازدید : ۳۲۸ | نظرات : ۸
|
آخرین اشعار ناب مجتبی شهنی
|
در خیابان راهی شدم...
کلاهم سرم
سرم پایین
آب شدم در دنیایی خودم
هوا بارانی و دلم تنگ
هوا بارانی و دلت سنگ
هوا سرد است و بی روح
یک زمان پشت من لودی مثل کوه
دریا دگر لذت دیدن ندارد
دریای من خشک است و تشنه
روزگارم شده رشته رشته
دنیایم شده از خستگی پر
وجودم بی وجود است وکور
آسمان هم از غمم میبارد
آسمان هم درد مرا دارد
دلم نمیخواهد راهی خانه شم
بزارید از روزگار خودم هم دور شم
من هر لحظه میسوزم مثل شمع
لباسم و اتاقم شده شکل غم
sمجتبی شهنیs
i
|
نقدها و نظرات
|
ممنونم بزرگوار | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
بسیار زیبا و غمگین بود