در دل تبریز2

عاقبت گل میکند عطر تو، در پاییز ها
بوسه ات جام ازل ،در فصل رستاخیزها
شهر را پر میکند آشوب رگبار تنت
خرقه می اندازد این دل ،در دل تبریزها
نیست جز فقه خمود ناصح بسیارگو
بینیازم کن از این تزویرها ،،، تجویزها
شب برایت شعله- پاشان امده جانان من
سرد و ویرانی، میان خنده چنگیزها؟
من غریبم ،من بعیدم ،کفر بی اندازه ام
عاشقم کن در فراسوهایِ بی پرهیزها
از کرشمه تلخ شد شیرین ،میان بیستون
چون عسل میبارد از چشمان سحرانگیزها
وحشی و مکتوم میرویم میان سینه ات
تا نچیند دست نامردم ، خداآمیزها ...