نیلوفری تنها

وقتی دلم اَبری می شه
خورشیدم آواره می شه
آسمون اَز بغضِ من
دلش پاره پاره می شه
دریا تو اَشکام غرق می شه
وقتی هوام طوفانیه
صحرایِ خشکیده شدم
وقتی چشام بارونیه
وقتی سونامیِ خیال
کشتی مو دَرهَم می شکنه
موجِ یه دنیا آرزو
تو ساحلِ غم می شکنه
مثه یه ماهی که صیاد
دریاشو برده باشه
مثه ماهی که یه خورشید
رویاشو برده باشه
میونِ پلکِ ماهی ها
اَسیرِ دستِ گردابم
گم شدم تو خوابِ چشمِ تو
وقتی بی چشات نمی خوابم
مثه وقتی که یه دریا
تو ساحل مرده باشه
مثه کشتی که تو خشکی
به گرداب خورده باشه
مثه نیلوفری تنها
خسته اَز زندونِ مرداب
با تو دریا باورم شد
غرق شدم تو عمقِ سراب
مثه وقتی که یه دریا
تو ساحل مرده باشه
مثه کشتی که تو خشکی
به گرداب خورده باشه