آشوبِ ماه

سلام

و

اگر چه تناسب های ایجاد شده از سوی شاعر در بین دو کلمه ی ماه به معنای برج و ماه به معنای مهتاب خوش نشسته است و اسامی ماه ها نیز در این راه به خوبی به کار آمده اند اما چند. نکته ای هست که اگر رعایت می شد نتیجه ی کار بسیار بهتر و زیباتر از این که الان هست می توانست باشد .
۱) تلاطم ماه ها : وقتی که شاعر در سطر اول از ماه و آشوب اش می گوید و قید گاه که مبتنی بر زمان است به کار می برد مشخص است که به هر دو معنای ماه نظر دارد پس در سطر دوم جمع بستن ماه بسیار بی دلیل فقط به رو کردن دست شاعر و کم کردن لذت ادراک مخاطب می انجامد .
۲) دی دل ؛ تیر چشم خب به قاعده هست و مرسوم اما دی دل
ترکیبی ست که شاعر ساخته و از نظر نوشتار و خواندن و نیز سرمای دی و سرای دل بدون یار با هم متناسب هستند اما به زعم من به ریتم کار آسیبی شدید می زنند و هم این که دی کلمه ای ست که معنای دیگری جز ماه دی از آن مستفاد نمی شود در حالی که اگر به جای آن آذر دل مثلاً به کار می رفت می توانست هم در معنای آتش و هم در معنای نهمین ماه شمسی به کار رود و هم این که با نورباران سطر بعد نیز ارتباط یابد .
۳) تو مهر بودی ، آبان آمدی
خب مهر بودن هم مهربانی ست هم شبیه مهر ماه داشتن جنب و جوش و هم مهر به معنای خورشید و به جا نشسته است اما آبان آمدی تنها و تنها هشتمین ماه سال شمسی را به ذهن می آورد ولی اگر مثلاً به جای آن از ترکیب بیآبان استفاده می شد
هم آبان به عنوان ماه و هم سختی زمانی که مهر نبوده است و بیابان شدن در ذهن متبادر می شود .
۴) ماه تمام من ، تمام ماه
اگر در تو خواهم زیست بین این دو ترکیب فاصله ای ایجاد می کرد زیبایی شان دوچندان نمود پیدا می کرد چرا که در همین حالت نیز زیبا هستند .
۵) تیرباران ام در آذر
شاعر در سطر پیش از زمستان شدن سخن می گوید و بعد دقیقا در این سطر حرف خود را نقض می کند چرا که یکی از معانی تیرباران ، وفور تیر با همان گرم ترین ماه سال است که به فراوانی گرما اشاره دارد و با زمستان شدن در تضاد ولی اکبر همین ترکیب را بعد از اشاره به بدون معشوق به کار می برد زیبایی آن و بهنگام بودن اش مضاعف می شد ، به عنوان مثال :
بی تو اما زمستان می شوم
ولی آمدن ات
تیرباران می کند
این همه آذر خاکستر شده را
...
قابل ذکر است که اعتقادی به ویرایش محتوایی و ساختاری اثر شاعر در نقد ندارم و تنها این بند را به عنوان مثالی برای روشن شدن مفهوم مورد نظر نوشتم و بی گمان تنها کسی که صلاحیت لازم و قطعی را برای این ویرایش دارد شاعر است که در فضای الهام این شعر قرار داشته و دارد ...

و اما حرف پایانی آن که در این مرقومه تنها به نحوه ی استفاده شاعر از ماه و موارد مربوط به آن پرداخته شد و این شعر شریق جای کار بیشتری دارد که می شود در آن ورود کرد،مثلا سطر بندی ها ، موارد نگارشی و دستوری ، ریتم کار و ... که محال آن دست نداد ...
از شاعر عزیز و کاربلد این شعر بابت اشتراک اثر و مجوز نقد بسیار سپاس گزارم و منتظر خواندن شعرهای بعدی شان هستم ...