سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 19 دی 1403
  • قيام خونين مردم قم، 1356 هـ ش
9 رجب 1446
    Wednesday 8 Jan 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      گرچه باغ من از درخت تهی ست در سرم فکر کاشتن دارم شعر را، عشق را، مکاشفه را همه را از نداشتن دارم...یاسر قنبرلو

      چهارشنبه ۱۹ دی

      نام من فخرالدین است

      شعری از

      برهنه در بارانِ دره ی کومایی

       از دفتر برهنه در بارانِ درّهٔ کومایی نوع شعر نثر و انواع آن
      ارسال شده در تاریخ شنبه ۸ شهريور ۱۳۹۹ ۰۹:۴۷ شماره ثبت ۸۹۵۹۱
        بازدید : ۳۸۱   |    نظرات : ۲
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر برهنه در بارانِ دره ی کومایی
      آخرین اشعار ناب برهنه در بارانِ دره ی کومایی

      "محبوس در آینه"
       
       
       
      نام من فخرالدین است.
      دیگران هم می گویند نامت چنین است..
      اما من خودم را نمی شناسم !
      اگرچه هنگامی که به نام خودم می نگرم دچار حس غریبی می شوم،احساس شادمانی می کنم،احساس غرور می کنم.
       
      یک بار در آینه به خودم نگریستم؛با شگفتی و غرور به خودم نگریستم و گفتم:"اِاِاِ ! این منم؟!".
       
       
      تنها من بودم.کس دیگری در آینه نبود.
      غم نبود.شب نبود.زهرا ه. نبود.تنها خودم و خودم.احساس تنهایی هم نمی کردم.
       
      وقتی توی آینه بودم،همه چیز قشنگ بود.
      یک آینه ی جادو بود.آینه ی خدایان مصر بود.
      پدرم یک بار در خواب به من خواهد گفت که آن آینه متعلق به "نفر تی تی"،همسر جنده ی فرعون مصر است.
       
       
      مادرم یک شب از درون آن آینه،ناف پدرم را بوسید؛شبی که گاوِ درون ماه یک ماخ کشید؛شبی که آن زن در ماه به زنجیر کشیده شد؛
      بله،آن شب بود آن شب که من از درون ناف پدرم بیرون جهیدم.
       
       
       
      نام من فخرالدین است...
      اما من خودم را نمی شناسم.
      و هر وقت درون آینه به خودم می نگرم دچار وحشت می شوم.
      کی بشود این آینه را تکه تکه کنم ؟
      کی بشود بروم پشت آینه و قرن ها بخوابم تا خستگی هایم در برود ؟
       
      این آینه آینه ی دِق هم نیست،آینه ی جادو هم نیست.چیزها را واقعی نشان می دهد.
      راستی نمی شد دروغ بگوید؟نمی شد مرا زیبا نشان دهد ؟
       
       
       
      نام من فخرالدین است
      و دو بار خواب دیده ام شهید می شوم.
      هر بار که نام خودم را می شنوم دچار بهت و سرگیجه می شوم...اما من خودم را نمی شناسم.
      کومایی هم رفتم که "آن مرد" کُمک اَم کند خودم را پیدا کنم،اما مردم او را در گوری زندانی کرده بودند
      و من در دره های"کومایی" چند بار دنبال او گشتم،اما او خوابیده بود؛و فکر کنم هزار سال بعد هم دنبالش بروم او هنوز خوابیده باشد؛
      و چه سخت است که ساعت سه نصف شب بروی و کسی را از خواب بیدار کنی.
       
      نام من فخرالدین است.
      هنوز در آینه ام.
       
       
       
       
      (برهنه در بارانِ دره یِ کومایی)
       
      فخرالدین ساعدموچشی
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر
      ۱۷ شاعر این شعر را خوانده اند

      برهنه در بارانِ دره ی کومایی

       ،

      م فریاد(محمدرضا زارع)

       ،

      مانا جمشیدی ( مهرداد )

       ،

      محمدصدوقی

       ،

      محمد حسین اخباری

       ،

      حامد صمیمی

       ،

      هدیه جعفری تفرشی(هدیه)

       ،

      دانیال شریفی ( دادار تکست )

       ،

      امید کیانی (امید)

       ،

      موسی عباسی مقدم

       ،

      جمیله عجم(بانوی واژه ها)

      ،

      کیوان محب خسروی

       ،

      سارا شیخ محمدی ( دیانا )

       ،

      حسین راستگو

       ،

      فاضل فخرالدینی تخلص (مالک)

       ،

      مهدیس رحمانی

      ،

      فخرالدین ساعدموچشی(برهنه در باران ِ دره ی ِ کومای(

      نقدها و نظرات
      جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      دوشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۹ ۱۱:۰۵
      خندانک
      درودبرشما خندانک
      خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک


      م فریاد(محمدرضا زارع)
      م فریاد(محمدرضا زارع)
      شنبه ۸ شهريور ۱۳۹۹ ۲۰:۵۸
      کاش آندم
      که آیینه سر می دهد
      آواز غمناک مرا
      تو ای شمع!
      بر باد سیاهی می رفتی
      کاش غباری بر می خاست
      کاش یکی می رسید از دیار عشق و
      تبسمی می آورد...
      من از نگاه بیگانه ای
      که در آینه هاست
      سخت می ترسم... (م. فریاد_پاییز ۷۰)

      درود آقای فخرالدین خندانک
      باغ آرزوهاتون پرمیوه خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      دیروز       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۲ روز پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲ روز پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۳ روز پیش       محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
      ۳ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      میر حسین سعیدی

      دست به دستان دل بی قرار ااا هرچه ز او شد همه والا نگار
      شاهزاده خانوم

      منتظرم که دست رهگذری ادامه دستانم باشد
      ابراهیم صفری (ساقی)

      ای کاروان ای کاروان من دزد شب رو نیستم ااا من پهلوان عالمم من تیغ رویارو زنم
      میر حسین سعیدی

      تا که به هجده رسد این چله ها اااا رو به خدا خنده کنیم از صفا
      شاهزاده خانوم

      نیم ثانیه زنگ تفریح ااا حتی اگر شاعر به صراحت می گفت ااا عزیزم دلم برات تنگ شده بیا بریم کافی شاپ ااا باز معلم ادبیات می گفت ااا منظور شاعر عشق به خداوند است

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1