حسین زمان

حسین زمان

در گوشه ی دنج خلوتی
یاد دارم از تو نیمه شبی
***
گوش می دادم روضه و نوحه ترا
دل من وصل آستان قدس تو را
***
در آن میانه اشک با من یاری کرد
دل زمانه تپید و اشک جاری کرد
***
محک زدم دلم را به امتحان تو
به امتحان دوست داشتن تو
***
به نامه های چند صدتایی کوفه به تو
به تدریج کم شدن یاران با وفای تو
***
خدا چه محکمه ای است در این عرصه می بینی !
زمانه خواب و امام پشت پرده می بینی
***
چه امتحان غریبی است شیعه بودن را
چه عاشقانه سوختنی است شیعه بودن را
***
حسین عشق هر دو جهان است هنوز
شیعه چشم به راه حسین زمان است هنوز