امین هنر

بیا تا جهان را مدارا کنیم
ز تلخی و سختی چه شکوا کنیم

که سختی ترا مایهٌ زندگی است
ز آتش فلز را مجلا کنیم

بدان  کاهلی باعث نخوتست
که تلخی ز سستی مهیا کنیم

توکل به یزدان امید آورست
از آن میتوان کار عیسا کنیم

به کارت هدف میدهد آرزو
بیا راه خود سوی دریا کنیم

به تعداد من ها ترا مانع است
بیا با تدبر مرا ما کنیم

هدف منسجم می کند کار تو
زعزم قوی ما چه پروا کنیم

به نظم و هدف کار خود ساده کن
چرا کار امروز و فردا کنیم

به نظم و اراده ، توکل و جهد
گره از همه کارها وا کنیم

نما یاس و نومیدی از دل برون
دل و جان ز شادی مصفا کنیم

محمد، امین شو نخست بهر خود
هنر را چرا خرج شبها کنیم

چو جان تو باشد امانت ز حق
به روزی سفر زین معما کنیم

هنر را ودیعـــه بدان از خدا
به پاس هنر کار زیبا کنیم

هنر چون که زیبنده حق بود
محالست هدر بر فریبا کنیم

به شبها گهی چشم دل را بشو
که (طوفان) خاموش بر پا کنیم