زاده‌ی یزدان

اینک از عشق تو من آیه ی قرآن شده ام
با وجود لم یلد زاده ی یزدان شده ام
دیده بر اهل دغل باز و سخنور بسته ام
آن گروهی که برآنند ز انسان شده ام
آسمان خنده ی تلخی به دل زارم زد
گویی از خنده ی او قطره ی باران شده ام
بهر تو دل زدم از بود و نبود و هست خود
این منم از روز ازل چشم تو خواهان شده ام
همه از لطف تو گویند که مراد هر دمی
تو ز من دوری و من فاقد شایان شده ام
بار دیگر به تو گویم که مرا یار بخوان
ورنه دل کشتن من خواه که بر آن شده ام